Przejdź do zawartości

Sadurki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sadurki
wieś
Ilustracja
Zabytkowy budynek stacji kolejowej w Sadurkach
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

puławski

Gmina

Nałęczów

Wysokość

200 m n.p.m.

Liczba ludności (2021)

878[2][3]

Strefa numeracyjna

81

Kod pocztowy

24-150[4]

Tablice rejestracyjne

LPU

SIMC

0386703[5]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sadurki”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Sadurki”
Położenie na mapie powiatu puławskiego
Mapa konturowa powiatu puławskiego, blisko dolnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Sadurki”
Położenie na mapie gminy Nałęczów
Mapa konturowa gminy Nałęczów, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Sadurki”
Ziemia51°16′37″N 22°16′24″E/51,276944 22,273333[1]

Sadurkiwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie puławskim, w gminie Nałęczów[5][6].

W miejscowości znajduje się stacja kolejowa Sadurki na linii kolejowej nr 7.

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie lubelskim.

Wieś stanowi sołectwo gminy Nałęczów[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 878 mieszkańców[8].

Historycznie położone są w Małopolsce, w ziemi lubelskiej.

Przez Sadurki przebiega droga wojewódzka nr 830. Krzyżuje się tu z drogami wojewódzkimi nr 827 i nr 860.

Instytucje oświatowe działające w Sadurkach

[edytuj | edytuj kod]

Inne instytucje

[edytuj | edytuj kod]
  • Ochotnicza Straż Pożarna (rok założenia 1949, na wyposażeniu GBA Star 244 2,5/16)
  • Koło Gospodyń Wiejskich

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o Sadurkach pochodzi z XIV wieku. Wieś stanowiła własność szlachecką w okresie między 1333-70 Kazimierz III Wielki nadaje bliżej nieokreślonym rycerzom w Sadurce z obowiązkiem służby na 1 koniu z kuszą poddając ich jurysdykcji burgrabiego kazimierskiego[9][a].

Od XV w. Sadurki należały do parafii Bochotnica i były zamieszkane przez drobną szlachtę. Wieś leżała na szlaku handlowym LublinWąwolnicaKazimierz Dolny. W latach 60. XVI w. miejscowa szlachta przystąpiła do ruchu reformacyjnego, ale już wkrótce powróciła na łono Kościoła katolickiego.

Wieś często zmieniała właścicieli. Od roku 1864 – po ukazie uwłaszczeniowym władz rosyjskich – ziemia stała się własnością chłopów.

Ważnym wydarzeniem w historii Sadurek była budowa Kolei Nadwiślańskiej na linii MławaKowel (oddana do użytku w 1877 r.). W Sadurkach powstał drewniany budynek stacji kolejowej, który do 1926 r. funkcjonował pod nazwą stacji „Nałęczów”.

  1. Podanie głosi że w roku 1359 król Polski Kazimierz III Wielki przywilejem wystawionym w Kazimierzu nad Wisłą nadał puszczę Kierz, rycerzowi z Mazowsza Zadurce. Stąd późniejsza nazwa Sadurki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 120303
  2. Wieś Sadurki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-10-05], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-10-05].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1131 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-03-30].
  6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  7. Jednostki pomocnicze gminy Nałęczów. Urząd Gminy Nałęczów. [dostęp 2017-03-30].
  8. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. Sadurki, [w:] Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu, Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2010–2014.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Michał Tarka, Dzieje Nałęczowa, Towarzystwo Przyjaciół Nałęczowa 1989.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]