Salvador Casañas i Pagès

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	23 marca 1879
Konsekrator	José Maria de Urquinaona y Vidot
Współkonsekratorzy	Tomás Sivilla y Gener; Tomás Costa y Fornaguera
Konsekrowani biskupi
Isidoro Badía y Sarradell	1903
Ricardo Cortés y Cullell	1903
Francisco de Pol y Baralt	1907
Współkonsekrowani biskupi
José Morgades y Gili	1882
Juan Bautista Grau y Vallespinos	1886
Antonio Estalella y Sivilla	1894

Salvador Casañas i Pagès
	Kardynał prezbiter
	Venite filii audite me timore Domini docebo vos
	Venite filii audite me timore Domini docebo vos
Kraj działania	Hiszpania
Data i miejsce urodzenia	5 września 1834 ; Barcelona
Data i miejsce śmierci	27 października 1908 ; Barcelona
Miejsce pochówku	Katedra św. Eulalii w Barcelonie
	Biskup diecezjalny Barcelony
Okres sprawowania	1901–1908
	Biskup diecezjalny Urgell
Okres sprawowania	1879–1901
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	18 grudnia 1858
Nominacja biskupia	28 lutego 1879
Sakra biskupia	23 marca 1879
Kreacja kardynalska	29 listopada 1895; Leon XIII
Kościół tytularny	Ss. Quirico e Giulitta
	Multimedia w Wikimedia Commons

Salvador Casañas i Pagès (ur. 5 września 1834 w Barcelonie, zm. 27 października 1908 tamże) – hiszpański duchowny rzymskokatolicki, biskup diecezjalny Urgell i współksiążę episkopalny Andory w latach 1879–1901, kardynał.

Życiorys

Święcenia kapłańskie otrzymał 18 grudnia 1858 w Barcelonie. 29 listopada 1895 papież Leon XIII mianował go kardynałem, nadając mu tytuł prezbitera Santi Quirico e Giulitta. Od 1901 do swojej śmierci był biskupem diecezjalnym Barcelony. Na początku 1906 w katedrze barcelońskiej był obiektem nieudanego zamachu, który dokonał hiszpański anarchista, Jose Salas Comas^[1].

Przypisy

↑ Zamach na dostojnika kościoła. „Nowości Illustrowane”. Nr 6, s. 6, 10 lutego 1906.

Bibliografia

Salvador Casañas i Pagès [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2017-07-12] (ang.).

[1] Zamach na dostojnika kościoła. „Nowości Illustrowane”. Nr 6, s. 6, 10 lutego 1906.

[:1-2] tymczasowo (administrator apostolski)

[1]

[A]

przed 527-1122	św. Just (531–546) Simplici (589-599) Pompeu (wątpliwy; 614) Ranari (ok. 633) Maurell (653-665) Jacint (wątpliwy; 672-680?) Leuberic (683-693) Namdad (wątpliwy; 731) Fèlix de Urgell (783-792) Possedoni (814-823) Sisebut (833-840) Beat (849) Guisad I (857-872) Golderic (872/884) Esclua (885-892) Ingobert (885-893) Nantigis (899-914) Radulf de Barcelona (914-942) Guisad II (944-978) Sal·la d'Urgell (981-1010) Święty Hermangaud (1010-1035) Eribau (1036-1040) Guillem Guifré (1041-1075) Bernat Guillermo (1076-1092) Guillem Arnau (de Montferrer) (1092-1095) Folc II vizconde de Cardona (1092-1096) Sant Ot d'Urgell (1095-1122)
1123-1467	Pere Berenguer (1123-1141) Bernat Sanç (1142-1163) Bernat Roger (1163-1167) Arnau de Preixens (1167-1195) Bernat de Castelló (1195-1198) Bernard de Vilamur (1198-1203) Pere de Puigvert (1203-1230) Ponç de Vilamur (1230-1257) Abril Pérez Peláez (1257-1278) Pere d'Urg (1278-1293) Guillem de Montcada (1295-1308) wakat (1308-1309) Ramon Trebailla (1309-1326) Arnau de Llordà (Llordat) (1326-1341) Pere de Narbona (1341-1347) wakat (1347-1348) Niccoló Capocci (1348-1351) Hug Desbac (Hugó Desbach) (1351-1361) wakat (1361-1362) Guillem Arnau i Patau (1362-1364) wakat (1364-1365) Pere de Luna (1365-1370) wakat (1370-1371) Berenguer d'Erill i de Pallars (1371-1387) Galcerà de Vilanova (1388-1396) Galcerà de Vilanova (1396-1415) wakat (1415-1416) Francesc de Tovia (1416-1436) wakat (1436-1437) Arnau Roger de Pallars (1437-1461) wakat (1461-1462) Jaume de Cardona i Gandia (1462-1466) wakat (1466-1467)
1467-1780	Roderic de Borja i Escriva (1467-1472) Pere de Cardona (1472-1512) Pere de Cardona (1513-1515) Joan d'Espés (1515-1530) wakat (1530-1532) Pedro Jordán de Urries (1532-1533) wakat (1533-1534) Francisco de Urríes (1534-1551) Joan Punyet^[A] (1551-1553) Miquel Despuig (1553-1556) Juan Pérez García de Oliván (1556-1560) wakat (1560-1561) Pere de Castellet (1561-1571) wakat (1571-1572) Joan Dimes Lloris (1572-1576) wakat (1576-1577) Miquel Jeroni Morell (1577-1579) wakat (1579-1580) Hug Ambrós de Montcada (1580-1586) wakat (1586-1587) Andreu Capella (1587-1609) wakat (1609-1610) Bernat de Salba i Salba (1610-1620) wakat (1620-1621) Luís Díes de Aux de Armendáriz (1621-1627) Antonio Pérez (1627-1633) wakat (1633-1634) Pau Duran (1634-1651) Joan Manuel de Espinosa (1655-1663) wakat (1663-1664) Melcior Palau i Bosca (1664-1670) wakat (1670-1671) Pere de Copons i de Teixidor (1671-1681) wakat (1681-1682) Joan Baptista Desbac i Mortorell (1682-1688) wakat (1688-1689) Oleguer de Montserrat i Rufet (1689-1694) wakat (1694-1695) Julià Cano i Thebar (1695-1714) Simeó de Guinda y Apéztegui (1714-1737) wakat (1737-1738) Jordi Curado y Torreblanca (1738-1747) Sebastià José de Victoria de Emparán de Loyola (1747-1756) Francesc Josep Catalán de Ocón (1757-1762) wakat (1530-1532) Francesc Fernández de Xátiva y Contreras (1763-1771) wakat (1771-1772) Joaquín de Santiyán y Valdivielso (1772-1779) wakat (1779-1780)
od 1780	Joan de García y Montenegro (1780-1783) wakat (1783-1785) Josep de Boltas (1785-1795) wakat (1795-1797) Francesc Antoni de la Dueña y Cisneros (1797-1816) wakat (1816-1817) Bernat Francés y Caballero (1817-1824) Isidor Bonifaci López y Pulido (1824-1827) wakat (1827-1828) Simó Rojas de Guardiola y Hortoneda (1828-1851) wakat (1851-1853) Josep Caixal i Estradé (1853-1879) Salvador Casañas i Pagès (1879-1901) Ramon Riu i Cabanes (1901) Toribio Martín (1902) Joan Josep Laguarda i Fenollera (1902-1906) wakat (1906-1907) Josep Pujargimzú (1907) Joan Baptista Benlloch i Vivó (1907-1919) Jaume Viladrich i Gaspa (1919-1920) Justí Guitart i Vilardebò (1920-1940) Ricardo Fornesa i Puigdemasa (1940-1943) Ramón Iglesias i Navarri (1943-1969) Ramón Malla Call^[A] (1969-1971) Joan Martí i Alanís (1971-2003) Joan Enric Vives Sicília (od 2003)

Współksiążęta episkopalni (1278–1556)	Pere d’Urg (1278–1293) Guillem de Montcada (1295–1308) Ramon Trebailla (1309–1326) Arnau de Llordà (Llordat) (1341–1347) Niccoló Capocci (1348–1351) Hug Desbac (Hugó Desbach) (1351–1361) Guillem Arnau i Patau (1362–1364) Pere de Luna (1365–1370) Berenguer d’Erill i de Pallars (1371–1387) Galcerà de Vilanova (1388–1396) Galcerà de Vilanova (1396–1415) Francesc de Tovia (1416–1436) Arnau Roger de Pallars (1437–1461) Jaume de Cardona i Gandia (1462–1466) Roderic de Borja i Escriva (1467–1472) Pere de Cardona (1472–1512) Pere de Cardona (1513–1515) Joan d’Espes (1515–1530) Pedro Jordán de Urries (1532–1533) Francisco de Urríes (1534–1551) Miquel Despuig (1553–1556)
Współksiążęta episkopalni (1556–1771)	Juan Pérez García de Oliván (1556–1560) Pere de Castellet (1561–1571) Joan Dimes Lloris (1572–1576) Miquel Jeroni Morell (1577–1579) Hug Ambrós de Montcada (1580–1586) Andreu Capella (1587–1609) Bernat de Salba i Salba (1610–1620) Luís Díes de Aux de Armendáriz (1621–1627) Antonio Pérez (1627–1633) Pau Duran (1634–1651) Joan Manuel de Espinosa (1655–1663) Melcior Palau i Bosca (1664–1670) Pere de Copons i de Teixidor (1671–1681) Joan Baptista Desbac i Mortorell (1682–1688) Oleguer de Montserrat i Rufet (1689–1694) Julià Cano i Thebar (1695–1714) Simeó de Guinda y Apéztegui (1714–1737) Jordi Curado y Torreblanca (1738–1747) Sebastià José de Victoria de Emparán de Loyola (1747–1756) Francesc Josep Catalán de Ocón (1757–1762) Francesc Fernández de Xátiva y Contreras (1763–1771)
Współksiążęta episkopalni (od 1772)	Joaquín de Santiyán y Valdivielso (1772–1779) Joan de García y Montenegro (1780–1783) Josep de Boltas (1785–1795) Francesc Antoni de la Dueña y Cisneros (1712–1812) Bernat Francés y Caballero (1817–1824) Isidor Bonifaci López y Pulido (1824–1827) Simó Rojas de Guardiola y Hortoneda (1828–1851) Josep Caixal i Estradé (1853–1879) Salvador Casañas i Pagès (1879–1901) Ramon Riu i Cabanes (1901) Joan Josep Laguarda i Fenollera (1902–1906) Joan Baptista Benlloch i Vivó (1907–1919) Justí Guitart i Vilardebó (1920–1940) Ramón Iglesias i Navarri (1943–1969) Joan Martí i Alanís (1971–2003) Joan Enric Vives Sicília (od 2003)

Hrabiowie Foix	Roger Bernard III (1278–1302) Gaston I (1302–1315) Gaston II (1315–1343) Gaston III (1343–1391) Mateusz (1391–1396) Mateusz (1396–1398) Izabela (1398–1413) Archibald (1398–1413) Jan I (1413–1436) Gaston IV (1436–1472)
Królowie Nawarry	Franciszek Febus (1472–1483) Katarzyna z Nawarry (1483–1512) Katarzyna z Nawarry (1512–1517) Jan III (1512–1516) Henryk II (1516–1555) Joanna III (1555–1572) Antoni Burbon (1555–1562) Henryk IV Burbon (1562–1610)
Królowie, cesarze i republikańscy przywódcy Francji	Ludwik XIII (1610–1643) Ludwik XIV (1643–1715) Ludwik XV (1715–1774) Ludwik XVI (1774–1792) Napoleon Bonaparte (1806–1812) Ludwik XVIII (1814–1815) Napoleon Bonaparte (1815) Ludwik XVIII (1815–1824) Karol X Burbon (1824–1830) Ludwik Filip I (1830–1848) Napoleon III (1848–1852) Napoleon III (1854–1870) Louis Jules Trochu (1870–1871) Adolphe Thiers (1871–1873) Patrice de Mac Mahon (1873–1879) Jules Grévy (1879–1887) Marie François Sadi Carnot (1887–1894) Jean Casimir-Perier (1894–1895) Félix François Faure (1895–1899) Émile François Loubet (1899–1906) Clément Armand Fallières (1906–1913) Raymond Poincaré (1913–1920) Paul Deschanel (1920) Alexandre Millerand (1920–1924) Gaston Doumergue (1924–1931) Paul Doumer (1931–1932) Albert Lebrun (1932–1940) Henri Philippe Pétain (1940–1944) Charles de Gaulle (1944–1946) Félix Gouin (1946) Georges Bidault (1946–1947) Vincent Auriol (1947–1954) René Coty (1954–1959) Charles de Gaulle (1959–1969) Georges Pompidou (1969–1974) Valéry Giscard d’Estaing (1974–1981) François Mitterrand (1981–1995) Jacques Chirac (1995–2007) Nicolas Sarkozy (2007–2012) François Hollande (2012–2017) Emmanuel Macron (od 2017)