Samochód WRC

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stéphane Sarrazin jadący Subaru Impreza WRC podczas Rajdu Monte Carlo
Rajdowa Toyota Corolla WRC
Peugeot 206 WRC
Citroën Xsara WRC – jeden z najbardziej utytułowanych samochodów WRC
A-grupowy Mitsubishi Lancer Evolution VI, za kierownicą którego Tommi Mäkinen zdobywał mistrzostwo już za czasów WRC.
Suzuki SX4 WRC na pokazie w Montrealu
Mikko Hirvonen za kierownicą Forda Focusa WRC na trasie Rajdu Japonii

Samochód WRC (World Rally Car) – termin używany do określania samochodów wyprodukowanych w specyfikacji FIA i rywalizujących w klasie WRC.

Zgodnie z przepisami, samochód WRC musi być zbudowany na bazie zwykłego samochodu, wyprodukowanego w co najmniej 2500 egzemplarzach. Musi on bazować na istniejącym A-grupowym samochodzie, w którym dokonuje się szeregu modyfikacji, przede wszystkim powiększenia (bądź zmniejszenia) pojemności silnika do wymaganych 2 litrów. Najczęściej samochody otrzymują turbosprężarkę, napęd na cztery koła, aktywny centralny dyferencjał (przed zmianą przepisów w 2007 także przednie i tylne), sekwencyjną skrzynię biegów oraz zestaw elementów aerodynamicznych (spojlery, dyfuzory itp.) oraz tzw. Anti-Lag czyli system podtrzymywania ciśnienia doładowania. Masa auta musi wynosić co najmniej 1230 kg (rozłożona jest w proporcji 50/50, pomaga w tym silnik możliwie daleko cofnięty w głąb komory silnikowej).

W przeciwieństwie do samochodów Grupy A, producenci nie są zmuszeni do produkowania homologacyjnych "edycji specjalnych" aby móc zbudować spełniające wymogi FIA auto. Wygląd zewnętrzny samochodów WRC niejednokrotnie bazowany jest na popularnych modelach dopuszczonych do ruchu drogowego, jak np. Peugeot 206 i 307, Citroën Xsara czy Škoda Fabia, wspólne są tylko niektóre elementy karoserii.

Aby ograniczyć moc, wszystkie turbodoładowane samochody muszą mieć zamontowany ogranicznik dopływu powietrza (tzw. zwężkę) o średnicy 34 mm przed wlotem powietrza do turbosprężarki, co ogranicza przepływ powietrza do ok. 10 m³/min. W ten sposób ograniczono faktyczną moc silnika do ok. 350-380 KM (oficjalnie 300 KM - wartość ta była aktualna na początku lat '90 ). Z tego powodu inżynierowie skupiają się na dostępności dużej mocy silnika w szerokim zakresie obrotów, a nie na wysokiej mocy maksymalnej.

Maksymalny moment obrotowy w sezonie 2007 wynosił w granicach 580-620 Nm.

Dalsze modyfikacje skupiają się głównie na zwiększeniu wytrzymałości konstrukcji samochodu poprzez dodanie klatki bezpieczeństwa (spełnia w rajdowym samochodzie trzy główne funkcje: podnosi bezpieczeństwo załogi, usztywnia nadwozie, przenosi przeciążenia m.in. w czasie skoków) oraz wzmocnieniu innych elementów nadwozia. Przed każdym rajdem auta wyposażane są w odpowiednie zawieszenie (głównie tytanowe), opony oraz ustawia się dyferencjały, stosownie do warunków panujących na trasach imprezy – samochody WRC muszą dać sobie radę na asfaltach, szutrach i piachu o różnej zwartości, na śniegu, a nawet na lodzie.

Nowa generacja WRC[edytuj | edytuj kod]

Od sezonu 2011 zgodnie z nowymi regulacjami FIA, wprowadzona została nowa generacja aut klasy WRC. Powodem zmian była konieczność obniżenia kosztów celem przyciągnięcia większej liczby producentów do startów w mistrzostwach. Nowe przepisy zakładają, że auta WRC będą technicznie wywodzić się z aut klasy S2000.

W odróżnieniu od poprzedniej generacji WRC nowe auta są wyposażone w turbodoładowany silnik o pojemności 1,6 litra, który musi być wyposażony w bezpośredni wtrysk benzyny. Mniejszej średnicy jest też zastosowana zwężka w układzie dolotowym, która teraz ma 33 mm. Kolejną różnicą jest brak aktywnego dyferencjału centralnego, mogą być stosowane jedynie mechaniczne dyferencjały przedni i tylny. Skrzynia biegów jak i przeniesienie napędu muszą pochodzić od niezależnych konstruktorów, tak aby obniżyć koszty i umożliwić szerszy dostęp do tych podzespołów. Dodatkowo, sekwencyjna skrzynia biegów nie może być sterowana łopatkami przy kierownicy (od sezonu 2015 brak tego zakazu). Zniesiono także minimalną długość auta, która wynosiła 4 metry, a także obniżono minimalną wagę do 1200 kg.

WRC Rally 1 Hybrid[edytuj | edytuj kod]

Od sezonu 2022, w najwyższej kategorii mistrzostw WRC w klasie Rally 1, obowiązywały będą nowe samochody. Wszystkie będą wyposażone w napęd hybrydowy. Układ hybrydowy typu plug-in wraz ze wszystkimi niezbędnymi komponentami i oprogramowaniem będzie standardowy dla wszystkich zespołów i dostarczany przez firmę Compact Dynamics. Samochody będą wyposażone w dodatkowy silnik elektryczny o mocy 100 kW (134 KM), który będzie współpracował z 1,6-litrowym turbodoładowanym silnikiem benzynowym[1]

Samochody[edytuj | edytuj kod]

Producent Model Od Do
Francja Citroen C3 WRC 2017 2019
Francja Citroën DS3 WRC 2011 2016
Francja Citroën C4 WRC 2007 2010
Francja Citroën Xsara WRC 2001 2006
Stany Zjednoczone Ford Ford Puma Rally1 2022
Stany Zjednoczone Ford Fiesta RS WRC 2011 2021
Stany Zjednoczone Ford Focus WRC 1999 2010
Stany Zjednoczone Ford Escort WRC 1997 1998
Korea Południowa Hyundai Accent WRC 2000 2003
Korea Południowa Hyundai i20 WRC 2014 2021
Korea Południowa Hyundai Hyundai i20 N Rally1 2022
Wielka Brytania MINI John Cooper Works WRC 2011 2012
Japonia Mitsubishi Lancer WRC 2004 2005
Japonia Mitsubishi Lancer Evolution WRC 2001 2003
Francja Peugeot 307 WRC 2004 2005
Francja Peugeot 206 WRC 1999 2003
Hiszpania SEAT Córdoba WRC 1998 2000
Czechy Škoda Fabia WRC 2003 2006
Czechy Škoda Octavia WRC 1999 2003
Japonia Subaru Impreza WRC 1997 2008
Japonia Suzuki SX4 WRC 2007 2008
Japonia Toyota Yaris WRC 2017 2021
Japonia Toyota Toyota GR Yaris Rally1 2022
Japonia Toyota Corolla WRC 1997 1999
Niemcy Volkswagen Polo R WRC 2013 2016


Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nadchodzi nowa era w WRC [online], pl.motorsport.com [dostęp 2022-01-15] (pol.).