Schronisko Furkotne

{{{nazwa}}}

Państwo	{{{państwo}}}
Pasmo	{{{pasmo}}}
Wysokość	{{{wysokość}}} m n.p.m.
Data otwarcia	{{{data otwarcia}}}
Data zamknięcia	{{{data zamknięcia}}}
Właściciel	{{{właściciel}}}
Położenie na mapie brak Brak mapy: {{państwo dane {{{państwo}}} | mapa/core | wariant = {{{państwo}}} }} Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|}
[{{{www}}} Strona internetowa]

{{Schronisko turystyczne infobox}} Sugerowane pola (wstaw w kodzie): | commons = | wysokość = | właściciel = | pasmo = | państwo = | współrzędne = | data zamknięcia = | data otwarcia = | nazwa = | opis zdjęcia = | www = Nieznane pola: "sekundN", "Rok", "Mapa gór", "sekundE", "stopniN", "Państwo", "stopniE", "Schronisko turystyczne", "minutE", "Pasmo", "Właściciel", "Opis zdjęcia", "Wysokość", "minutN" oraz "galeria_commons".

Schronisko Furkotne (słow. Furkotská chata, także Lonekova chata) – nieistniejące schronisko, stojące dawniej u podnóży słowackich Tatr Wysokich.

Drewniane schronisko u wylotu Doliny Furkotnej wybudowali Daniel i Karel Lonekowie. Od ich nazwiska obiekt nazywany był Lonekovą chatą. Budynek otwarto dla turystów w 1937 roku, mniej więcej rok po otwarciu pobliskiego Schroniska Nedobrego. Schronisko oferowało gościom 20 miejsc noclegowych. Dodatkowo, jako że stało na wschodnim brzegu Furkotnego Potoku, wyposażone było w turbinę prądotwórczą.

Po II wojnie światowej, w 1951 roku, schronisko zostało upaństwowione, przekazane organizacji Slovakotour z siedzibą w Starym Smokowcu. Jednocześnie przemianowano je na chatę imienia kapitana Jána Rašo – uczestnika Słowackiego Powstania Narodowego. Budynek spłonął w 1956 roku, a Rašo został patronem nowo wybudowanego Schroniska Ważeckiego.

Obecnie do fundamentów schroniska Loneków dojść można nieoznakowaną 120-metrową ścieżką, rozpoczynającą się około 150 metrów w głąb doliny (licząc od rozdroża w Dolinie Furkotnej).

Szlaki turystyczne

Z pobliskiego rozdroża szlaki rozchodzą się obecnie w następujących kierunkach:

– żółty przez rozdroże pod Soliskiem, dnem Doliny Furkotnej i przez przełęcz Bystra Ławka do Doliny Młynickiej. Przejście szlakiem przez przełęcz jest dozwolone w obie strony, jednak zalecany jest kierunek z Doliny Młynickiej do Furkotnej w celu uniknięcia zatorów na łańcuchach. Różnica wzniesień 970 m, czas przejścia z Bystrej Ławki do Rozdroża w Dolinie Furkotnej: 2:20 h.

– Wyżni Podkrywański Chodnik do Szczyrbskiego Jeziora. Czas przejścia 40 min, ↓ 50  min.

– Wyżni Podkrywański Chodnik do osady Podbańska przez rozdroże przy Jamskim Stawie i Trzy Źródła. Czas przejścia 3:35 h, ↓ 4:05 h.

Bibliografia

1. Józef Nyka: Tatry Słowackie. Przewodnik. Latchorzew: Trawers, 2008, s. 219. ISBN 978-83-60078-05-1.
2. [2] – Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1. Brak numerów stron w książce