Sergiusz (Mychajłenko)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sergiusz
Ołeksandr Mychajłenko
Arcybiskup bołgradzki
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1975
Donieck

Biskup bołgradzki
Okres sprawowania

2015–2021

Arcybiskup bołgradzki
Okres sprawowania

od 2021

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego

Inkardynacja

Eparchia odeska

Śluby zakonne

20 kwietnia 1997

Diakonat

29 kwietnia 1997

Prezbiterat

5 czerwca 1997

Nominacja biskupia

2015

Chirotonia biskupia

15 listopada 2015

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

15 listopada 2015

Miejscowość

Odessa

Miejsce

Sobór Przemienienia Pańskiego

Konsekrator

Onufry (Berezowski)

Współkonsekratorzy

Agatangel (Sawwin), Ambroży (Polikopa), Antoni (Pakanycz), Bartłomiej (Waszczuk), Hilarion (Szukało), Mitrofan (Jurczuk), Onufry (Łehki), Sergiusz (Hensycki), Teodor (Hajun), Aleksander (Drabynko), Paweł (Łebid), Aleksy (Hrocha), Efrem (Kycaj), Elizeusz (Iwanow), Melecjusz (Jehorenko), Klemens (Weczeria), Arkadiusz (Taranow), Diodor (Wasylczuk), Wiktor (Bykow)

Sergiusz, imię świeckie Ołeksandr Ołeksandrowycz Mychajłenko (ur. 29 lipca 1975 w Doniecku) – ukraiński biskup prawosławny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z rodziny górniczej z Doniecka. W 1993 ukończył w rodzinnym mieście szkołę radioelektroniczną. Następnie rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Odessie, które ukończył w 1997. W tym samym roku wstąpił jako posłusznik do monasteru św. Eliasza w Odessie i 20 kwietnia został postrzyżony na mnicha przez metropolitę odeskiego i izmaelskiego Agatangela, który nadał mu imię zakonne Sergiusz na cześć św. Sergiusza z Radoneża. 29 kwietnia tego samego roku metropolita Agatangel wyświęcił go na hierodiakona, zaś 5 czerwca 1997 w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie – na hieromnicha[1].

W latach 1997–2001 studiował na Kijowskiej Akademii Duchownej. W 1998 metropolita odeski i izmaelski Agatangel mianował go dziekanem monasteru św. Eliasza w Odessie, a następnie nadał mu godność ihumena. W 2000 został natomiast archimandrytą. Od 1998 do 2002 był wykładowcą seminarium duchownego w Odessie. Od 2001 był również proboszczem parafii Tichwińskiej Ikony Matki Bożej w Odessie[1].

W 2002 został przełożonym monasteru Świętych Konstantyna i Heleny w Izmaelu, zaś od 2014 również dziekanem dekanatu izmaelskiego. Rok później Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego nominował go na biskupa bołgradzkiego, wikariusza eparchii odeskiej[1].

Jego chirotonia biskupia miała miejsce w soborze Przemienienia Pańskiego w Odessie 15 listopada 2015 pod przewodnictwem metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Onufrego[1].

17 sierpnia 2021 r. został podniesiony do godności arcybiskupa[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]