Tommaso Arezzo
| Kardynał biskup | |
| |
| Data i miejsce urodzenia |
16 grudnia 1756 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 lutego 1833 |
| Wicekanclerz Kościoła Rzymskiego | |
| Okres sprawowania |
1830–1833 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Diakonat |
14 marca 1779 |
| Prezbiterat |
19 marca 1779 |
| Sakra biskupia |
4 kwietnia 1802 |
| Kreacja kardynalska |
8 marca 1816 |
| Kościół tytularny |
S. Pietro in Vincoli (29 kwietnia 1816) |
| Data konsekracji |
4 kwietnia 1802 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Tommaso Arezzo (ur. 16 grudnia 1756 w Orbetello, zm. 3 lutego 1833 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 16 grudnia 1756 roku w Orbetello, jako syn Orazia Arezzy i Marii Fitzgerald Browne[1]. Studiował na Papieskiej Akademii Kościelnej, a następnie na La Sapienzy, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Po studiach wstąpił do zakonu joannitów i został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej, protonotariuszem apostolskim i wicelegatem w Bolonii[1]. 14 marca 1779 roku przyjął święcenia diakonatu, a pięć dni później – prezbiteratu[2]. 29 marca 1802 roku został wybrany tytularnym arcybiskupem Silifke, a sześć dni potem przyjął sakrę[2]. W tym samym roku został wysłany do Imperium Rosyjskiego, by negocjować zbliżenie z Cerkwią prawosławną[1]. Sześć lat później, przez kilka miesięcy pełnił funkcję progubernatora Rzymu, lecz został zdjęty z urzędu przez Francuzów i zesłany do Florencji, a następnie do Novary, Bastii i na Korsykę, skąd uciekł na Sardynię[1]. 8 marca 1816 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Pietro in Vincoli[2]. 29 maja 1820 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzymał diecezję suburbikarną Sabina[2]. W 1830 roku został mianowany wicekanclerzem Kościoła Rzymskiego i pełnił ten urząd do śmierci, która nastąpiła 3 lutego 1833 roku w Rzymie[1].