Bieżyce: Różnice pomiędzy wersjami

Bieżyce
	{{{rodzaj miejscowości}}}
Państwo	lubuskie
Powiat	krośnieński
Gmina	Gubin
Strefa numeracyjna	(+48) 68
SIMC
	Położenie na mapie brak Brak mapy: lubuskie Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie świata Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:landmark}

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja nieprzejrzana]

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 01:50, 5 lut 2012

Bieżyce – (niem. Bezdiez) wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie krośnieńskim, w gminie Gubin.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Położone na wchód od Gubina przy drodze łączącej Gubin z Bobrowicami, stanowią praktycznie przedmieście Gubina. Pierwotnie wieś była typową ulicówką, obecnie układem ulicowo rzędowym. Pierwsza wzmianka o Bieżycach pochodzi z dokumentów cesarza Ottona III z 1000 roku. Na przestrzeni wieków wieś zmieniała swoją nazwę: w 1830 - Bezdicz, 1499 - Grossen Besitz, 1542 - Grossbesicz^[1]. Majątek należący do Bieżyc został w latach 1880 - 1903 podzielony na małe gospodarstwa chłopskie. Do Bieżyc należała wcześniej też winnica, owczarnia i zniszczony w 1939 roku wskutek pożaru wiatrak na kozłach. Znajdował się tutaj również park z pałacykiem, który istniał do końca wojny. Zaniedbany i zniszczony został rozebrany ^[2]. W 1996 roku założone zostało Muzeum Gospodarstwa Wiejskiego. Opiekę nad nim sprawują Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej i Gubińskie Towarzystwo Kultury. Bieżyce liczą około 350 mieszkańców. We wsi znajduje się sklep spożywczy.

Miejsca warte obejrzenia:

Folwark z XIX wieku, niestety większa jego część została rozebrana po 1945 roku,
Remiza strażacka z 1928 roku,
Muzeum Gospodarstwa Wiejskiego im. P. i A. Dzikowskich ^[1]

Ciekawostki przyrodnicze:

Lipa drobnolistna w wieku około 200 lat i obwodzie 400 cm położona na posesji nr 17.
Dwie topole osiki w wieku około 150 lat i obwodach 430 i 445 cm położone za budynkiem nr 58.

↑ ^a ^b Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 173
↑ Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 174

Bibliografia

Szablon:Bibliografia

Linki zewnętrzne

Szablon:Linki do map Polski <div

class="ImageGroup"
style="
  max-width:Błąd w wyrażeniu: nierozpoznane słowo „px”px;
  float: left; clear: left;   
  text-align: center;
  
  margin-right: 1.4em;
  "

>

[traczyk0-1] Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 173

[traczyk1-2] Ziemia Gubińska 1939 – 1949… s. 174

[1]

[2]

@@ Linia 29: / Linia 29: @@
 [[podział administracyjny Polski 1975-1998|W latach 1975-1998]] miejscowość administracyjnie należała do [[województwo zielonogórskie|województwa zielonogórskiego]].
-Położone na wchód od Gubina przy drodze łączącej Gubin z Bobrowicami, stanowią praktycznie przedmieście Gubina.  Pierwotnie ulicówka, obecnie układ ulicowo rzędowy. Pierwsza wzmianka w dokumentach cesarza Ottona III z 1000 roku. Na przestrzeni wieków wieś zmieniała swoją nazwę: w 1830  - Bezdicz, 1499 - Grossen Besitz, 1542 - Grossbesicz<ref name="traczyk0">''Ziemia Gubińska 1939 – 1949…'' s. 173</ref>. Majątek należący do Bieżyc został w latach 1880 - 1903 podzielony na małe gospodarstwa chłopskie. Do Bieżyc należała wcześniej też winnica, owczarnia i zniszczony w 1939 roku wskutek pożaru wiatrak na kozłach. Znajdował się tutaj również park z pałacykiem, który istniał do końca wojny. Zaniedbany i zniszczony został rozebrany <ref name="traczyk1">''Ziemia Gubińska 1939 – 1949…'' s. 174</ref>. W 1996 roku założone zostało Muzeum Gospodarstwa Wiejskiego. Opiekę nad nim sprawują Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej i Gubińskie Towarzystwo Kultury. Bieżyce liczą około 350 mieszkańców. We wsi znajduje się sklep spożywczy.
+Położone na wchód od Gubina przy drodze łączącej Gubin z Bobrowicami, stanowią praktycznie przedmieście Gubina.  Pierwotnie wieś była typową ulicówką, obecnie układem ulicowo rzędowym. Pierwsza wzmianka o Bieżycach pochodzi z dokumentów cesarza Ottona III z 1000 roku. Na przestrzeni wieków wieś zmieniała swoją nazwę: w 1830  - Bezdicz, 1499 - Grossen Besitz, 1542 - Grossbesicz<ref name="traczyk0">''Ziemia Gubińska 1939 – 1949…'' s. 173</ref>. Majątek należący do Bieżyc został w latach 1880 - 1903 podzielony na małe gospodarstwa chłopskie. Do Bieżyc należała wcześniej też winnica, owczarnia i zniszczony w 1939 roku wskutek pożaru wiatrak na kozłach. Znajdował się tutaj również park z pałacykiem, który istniał do końca wojny. Zaniedbany i zniszczony został rozebrany <ref name="traczyk1">''Ziemia Gubińska 1939 – 1949…'' s. 174</ref>. W 1996 roku założone zostało Muzeum Gospodarstwa Wiejskiego. Opiekę nad nim sprawują Stowarzyszenie Przyjaciół Ziemi Gubińskiej i Gubińskie Towarzystwo Kultury. Bieżyce liczą około 350 mieszkańców. We wsi znajduje się sklep spożywczy.
 Miejsca warte obejrzenia:
-*Folwark z XIX wieku, większa część rozebrana po 1945 roku, remiza strażacka z 1928 roku.
+*Folwark z XIX wieku, niestety większa jego część została rozebrana po 1945 roku,
+*Remiza strażacka z 1928 roku,
 *Muzeum Gospodarstwa Wiejskiego im. P. i A. Dzikowskich <ref name="traczyk0"/>
 Ciekawostki przyrodnicze: