Cerkiew św. św. Kosmy i Damiana w Banicy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m ort. |
m r2.7.3) (Robot dodał ru:Церковь Святых Космы и Дамиана (Баница) |
||
Linia 87: | Linia 87: | ||
[[Kategoria:Gmina Uście Gorlickie]] |
[[Kategoria:Gmina Uście Gorlickie]] |
||
[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem Świętych Kosmy i Damiana]] |
[[Kategoria:Świątynie pod wezwaniem Świętych Kosmy i Damiana]] |
||
[[ru:Церковь Святых Космы и Дамиана (Баница)]] |
Wersja z 22:21, 15 lut 2013
kościół parafialny | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||
Adres |
{{{adres}}} | ||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||||||||||
Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:building} |
Cerkiew śś. Kosmy i Damiana w Banicy – zabytkowa drewniana cerkiew greckokatolicka we wsi Banica. Zbudowana pod koniec XVIII wieku na miejscu trzech wcześniejszych cerkwi, z których pierwsza pochodziła z końca XVI wieku. W roku 1898 podczas gruntownej przebudowy powiększona została nawa, którą połączono z babińcem. Zmieniono także kształt dachu. W wieku XX była kilkukrotnie remontowana. W roku 1947 przejęta przez kościół rzymskokatolicki. Wezwanie cerkwi nie zostało zmienione.
Cerkiew o budowie trójdzielnej. W centrum wydłużona nawa połączona z babińcem. Na południu prezbiterium, na północy wieża. Ściany obite gontem, dachy blachą. Wewnątrz pochodzący z roku 1787 ikonostas. Wśród znajdujących się w cerkwi ikon znajdują się pochodzące z przełomu XVI i XVII wieku ikony przedstawiające apostołów oraz Deesis, a także pochodzące z roku 1702 przedstawienie Michała Archanioła. W nawie znajdują się dwa ołtarze boczne z XIX-wiecznym obrazem Wniebowzięcia Matki Bożej oraz współczesnym Matki Boskiej Częstochowskiej. Antepedium zdobione barokowymi malowidłami.
Teren cerkwi otoczony niskim kamiennym murem z bramą – dzwonnicą. W obrębie muru znajduje się pozostałość po pochodzącej z 1696 roku chrzcielnicy.
Bibliografia
- Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda, Cerkwie Drewniane Karpat. Polska i Słowacja, Oficyna Wydawnicza "Rewasz", Pruszków 2003, str. 86-87, ISBN 83-89188-08-2