Jan Chrzciciel de Grandville Malletski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
MastiBot (dyskusja | edycje)
Boty
3 418 764 edycje
m Robot przeniósł strony z Kategoria:Generałowie dywizji Wojska Królestwa Polskiego do Kategoria:Generałowie dywizji Wojska Królestwa Kongresowego; zmiany kosmetyczne
Linia 1: Linia 1:
'''Jan Chrzciciel de Grandville Malletski''' (Jean-Baptiste Mallet de Grandville) (ur. [[27 listopada]] [[1777]] w [[Marsylia|Marsylii]], zm. [[30 listopada]] [[1846]] w [[Zbożenna|Zbożennej]]) – francuski inżynier wojskowy w służbie polskiej, [[wolnomularstwo|wolnomularz]]<ref>[[Ludwik Hass]], Sekta farmazonii warszawskiej, [[Warszawa]] [[1980]], s. 444.</ref>.
'''Jan Chrzciciel de Grandville Malletski''' (Jean-Baptiste Mallet de Grandville) (ur. [[27 listopada]] [[1777]] w [[Marsylia|Marsylii]], zm. [[30 listopada]] [[1846]] w [[Zbożenna|Zbożennej]]) – francuski inżynier wojskowy w służbie polskiej, [[wolnomularstwo|wolnomularz]]<ref>[[Ludwik Hass]], Sekta farmazonii warszawskiej, [[Warszawa]] [[1980]], s. 444.</ref>.


Ukończył szkołę wojskową w [[Metz]]u. Brał udział w kampaniach: we [[Włochy|Włoszech]] ([[1795]]-[[1798]]), [[Niemcy|Niemczech]] ([[1798]]) i [[Holandia|Holandii]] ([[1799]]-[[1804]]). W sztabie [[Wielka Armia|armii napoleońskiej]] odbył kampanię w [[Królestwo Prus|Prusach]] ([[1806]]-[[1807]]); pod [[Iławka (miasto)|Pruską Iławą]] dostał się do niewoli w lutym [[1807]] (przetrzymywany był w [[Ryga|Rydze]]).
Ukończył szkołę wojskową w [[Metz]]u. Brał udział w kampaniach: we [[Włochy|Włoszech]] ([[1795]]-[[1798]]), [[Niemcy|Niemczech]] ([[1798]]) i [[Holandia|Holandii]] ([[1799]]-[[1804]]). W sztabie [[Wielka Armia|armii napoleońskiej]] odbył kampanię w [[Królestwo Prus|Prusach]] ([[1806]]-[[1807]]); pod [[Iławka (miasto)|Pruską Iławą]] dostał się do niewoli w lutym [[1807]] (przetrzymywany był w [[Ryga|Rydze]]).
Linia 8: Linia 8:
Po zwolnieniu pozostał w Polsce, przyjmując służbę w armii [[Królestwo Kongresowe|Królestwa Polskiego]]; car [[Aleksander I Romanow|Aleksander I]] [[nobilitacja|nadał]] mu szlachectwo polskie w [[1816]], z [[herb]]em [[Bastion (herb szlachecki)|Bastion]] i pozwolił na zmianę nazwiska na ''Grandville-Malletski''. Był dyrektorem - dowódcą Korpusu Inżynierów, początkowo w stopniu [[generał]]a brygady, potem dywizji.
Po zwolnieniu pozostał w Polsce, przyjmując służbę w armii [[Królestwo Kongresowe|Królestwa Polskiego]]; car [[Aleksander I Romanow|Aleksander I]] [[nobilitacja|nadał]] mu szlachectwo polskie w [[1816]], z [[herb]]em [[Bastion (herb szlachecki)|Bastion]] i pozwolił na zmianę nazwiska na ''Grandville-Malletski''. Był dyrektorem - dowódcą Korpusu Inżynierów, początkowo w stopniu [[generał]]a brygady, potem dywizji.


Od czerwca [[1824]] do końca [[1831]] kierował budową [[Kanał Augustowski|Kanału Augustowskiego]]. Po aresztowaniu [[Ignacy Prądzyński|Ignacego Prądzyńskiego]] przywłaszczył sobie projekt [[Kanał Augustowski|Kanału]], fałszując dokumenty autorstwa [[Ignacy Prądzyński|Prądzyńskiego]]. Odznaczony [[Order Świętego Stanisława|Orderem Świętego Stanisława]] II klasy z nadania [[Aleksander I Romanow|Aleksandra I Romanowa]]<ref>Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, [[Warszawa]] [[2006]] s. 221.</ref>. W [[1830]] roku został nagrodzony [[Znak Honorowy|Znakiem Honorowym]] za 20 lat służby<ref>Przepisy o znaku honorowym niemniej Lista imienna generałów, oficerów wyższych i niższych oraz urzędnikow wojskowych, tak w służbie będących, jako też dymisjonowanych, znakiem honorowym ozdobionych w roku 1830, [b.n.s]</ref>.
Od czerwca [[1824]] do końca [[1831]] kierował budową [[Kanał Augustowski|Kanału Augustowskiego]]. Po aresztowaniu [[Ignacy Prądzyński|Ignacego Prądzyńskiego]] przywłaszczył sobie projekt [[Kanał Augustowski|Kanału]], fałszując dokumenty autorstwa [[Ignacy Prądzyński|Prądzyńskiego]]. Odznaczony [[Order Świętego Stanisława|Orderem Świętego Stanisława]] II klasy z nadania [[Aleksander I Romanow|Aleksandra I Romanowa]]<ref>Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, [[Warszawa]] [[2006]] s. 221.</ref>. W [[1830]] roku został nagrodzony [[Znak Honorowy|Znakiem Honorowym]] za 20 lat służby<ref>Przepisy o znaku honorowym niemniej Lista imienna generałów, oficerów wyższych i niższych oraz urzędnikow wojskowych, tak w służbie będących, jako też dymisjonowanych, znakiem honorowym ozdobionych w roku 1830, [b.n.s]</ref>.


Po wybuchu [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]], za [[dyktator|dyktatury]] generała [[Józef Chłopicki|Józefa Chłopickiego]] był kwatermistrzem generalnym i przewodniczącym Komitetu Artylerii i Inżynierów; po przejęciu dowództwa przez generała [[Jan Zygmunt Skrzynecki|Skrzyneckiego]] stopniowo był usuwany ze stanowisk. Po kapitulacji Warszawy przeszedł do wojska rosyjskiego w randze generała-lejtnanta. Przeniesiony został do [[Kronsztad]]u, gdzie prowadził prace fortyfikacyjne. W [[1837]] poprosił o dymisję i powrócił do Królestwa Polskiego.
Po wybuchu [[powstanie listopadowe|powstania listopadowego]], za [[dyktator|dyktatury]] generała [[Józef Chłopicki|Józefa Chłopickiego]] był kwatermistrzem generalnym i przewodniczącym Komitetu Artylerii i Inżynierów; po przejęciu dowództwa przez generała [[Jan Zygmunt Skrzynecki|Skrzyneckiego]] stopniowo był usuwany ze stanowisk. Po kapitulacji Warszawy przeszedł do wojska rosyjskiego w randze generała-lejtnanta. Przeniesiony został do [[Kronsztad]]u, gdzie prowadził prace fortyfikacyjne. W [[1837]] poprosił o dymisję i powrócił do Królestwa Polskiego.
Linia 25: Linia 25:


{{DEFAULTSORT:Malletski, Jan}}
{{DEFAULTSORT:Malletski, Jan}}

[[Kategoria:Generałowie Imperium Rosyjskiego]]
[[Kategoria:Generałowie Imperium Rosyjskiego]]
[[Kategoria:Generałowie dywizji Wojska Królestwa Polskiego]]
[[Kategoria:Generałowie dywizji Wojska Królestwa Kongresowego]]
[[Kategoria:Francuscy wojskowi]]
[[Kategoria:Francuscy wojskowi]]
[[Kategoria:Odznaczeni Znakiem Honorowym (20 lat służby)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Znakiem Honorowym (20 lat służby)]]

Wersja z 11:12, 14 paź 2014

Jan Chrzciciel de Grandville Malletski (Jean-Baptiste Mallet de Grandville) (ur. 27 listopada 1777 w Marsylii, zm. 30 listopada 1846 w Zbożennej) – francuski inżynier wojskowy w służbie polskiej, wolnomularz[1].

Ukończył szkołę wojskową w Metzu. Brał udział w kampaniach: we Włoszech (1795-1798), Niemczech (1798) i Holandii (1799-1804). W sztabie armii napoleońskiej odbył kampanię w Prusach (1806-1807); pod Pruską Iławą dostał się do niewoli w lutym 1807 (przetrzymywany był w Rydze).

Po uwolnieniu w sierpniu 1807 przeznaczony został do armii Księstwa Warszawskiego. Brał udział w projektowaniu i rozbudowie fortyfikacji Modlina i Zamościa. 4 marca 1809 roku został dyrektorem generalnym Korpusu Inżynierów. Walczył pod Raszynem (1809), Górą (1809), Sandomierzem (1809), Smoleńskiem (1812) i Możajskiem (1812) oraz Lipskiem (1813), gdzie dostał się do niewoli. W 1815 awansowany na generała.

Po zwolnieniu pozostał w Polsce, przyjmując służbę w armii Królestwa Polskiego; car Aleksander I nadał mu szlachectwo polskie w 1816, z herbem Bastion i pozwolił na zmianę nazwiska na Grandville-Malletski. Był dyrektorem - dowódcą Korpusu Inżynierów, początkowo w stopniu generała brygady, potem dywizji.

Od czerwca 1824 do końca 1831 kierował budową Kanału Augustowskiego. Po aresztowaniu Ignacego Prądzyńskiego przywłaszczył sobie projekt Kanału, fałszując dokumenty autorstwa Prądzyńskiego. Odznaczony Orderem Świętego Stanisława II klasy z nadania Aleksandra I Romanowa[2]. W 1830 roku został nagrodzony Znakiem Honorowym za 20 lat służby[3].

Po wybuchu powstania listopadowego, za dyktatury generała Józefa Chłopickiego był kwatermistrzem generalnym i przewodniczącym Komitetu Artylerii i Inżynierów; po przejęciu dowództwa przez generała Skrzyneckiego stopniowo był usuwany ze stanowisk. Po kapitulacji Warszawy przeszedł do wojska rosyjskiego w randze generała-lejtnanta. Przeniesiony został do Kronsztadu, gdzie prowadził prace fortyfikacyjne. W 1837 poprosił o dymisję i powrócił do Królestwa Polskiego.

Osiadł we wsi Zbożenna koło Opoczna, w dobrach swojej pierwszej żony — Wiktorii Szydłowskiej. Zmarł 30 listopada 1846 w Zbożennej. Pochowany został w Skrzyńsku.

Zobacz też

  1. ↑ Ludwik Hass, Sekta farmazonii warszawskiej, Warszawa 1980, s. 444.
  2. ↑ Zbigniew Dunin-Wilczyński, Order Św. Stanisława, Warszawa 2006 s. 221.
  3. ↑ Przepisy o znaku honorowym niemniej Lista imienna generałów, oficerów wyższych i niższych oraz urzędnikow wojskowych, tak w służbie będących, jako też dymisjonowanych, znakiem honorowym ozdobionych w roku 1830, [b.n.s]
Kanał Augustowski
Śluzy
Rzeki na szlaku
Jeziora na szlaku
Budowniczowie
  • Śluzy, rzeki i jeziora wymienione są w kolejności od rzeki Biebrza do rzeki Niemen.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Chrzciciel_de_Grandville_Malletski&oldid=40698510”