Nikołaj Krylenko: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m ilustracja |
m drobne techniczne |
||
Linia 72: | Linia 72: | ||
* [[Adam Bosiacki]] "Utopia - władza - prawo. Doktryna i koncepcje prawne "bolszewickiej" Rosji 1917-1921", Warszawa 1999. |
* [[Adam Bosiacki]] "Utopia - władza - prawo. Doktryna i koncepcje prawne "bolszewickiej" Rosji 1917-1921", Warszawa 1999. |
||
* [http://www.sakharov-center.ru/asfcd/martirolog/?t=page&id=8039 ''Крыленко Николай Васильевич''] |
* [http://www.sakharov-center.ru/asfcd/martirolog/?t=page&id=8039 ''Крыленко Николай Васильевич''] |
||
[[Plik:Glavkoverkh krylenko.jpg| |
[[Plik:Glavkoverkh krylenko.jpg|184px|left|thumb|Nikołaj Krylenko jako głównodowodzący 1917]] |
||
{{Kontrola autorytatywna}} |
{{Kontrola autorytatywna}} |
||
Wersja z 22:48, 7 cze 2016
Ilustracja | |
Data i miejsce urodzenia |
14 maja 1885 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
29 lipca 1938 |
komisarz ludowy sprawiedliwości ZSRR, RFSRR, ZSRR | |
Okres |
od 20 lipca 1936 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
powstanie funkcji |
Następca | |
komisarz ludowy sprawiedliwości RFSRR | |
Okres |
od maja 1931 |
Przynależność polityczna |
KPZR |
Poprzednik | |
Następca | |
prokurator generalny RFSRR | |
Okres |
od maja 1929 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Nikołaj Janson |
Następca | |
przewodniczący Sądu Najwyższego ZSRR | |
Okres |
od 28 listopada 1923 |
Przynależność polityczna |
WKP(b) |
Poprzednik |
powstanie organu |
Następca | |
członek Ludowego Komitetu do Spraw Wojskowych i Morskich | |
Okres |
od 27 października 1917 |
Przynależność polityczna |
WKP(b) |
Poprzednik |
powołanie organu |
Następca |
Nikołaj Podwojski jako komisarz ludowy |
Odznaczenia | |
Nikołaj Wasilewicz Krylenko ros. Николай Васильевич Крыленко (ur. 14 maja 1885 Biechtiejewo gubernia smoleńska, zm 29 lipca 1938 w miejscu egzekucji Kommunarka pod Moskwą) – działacz partii bolszewików, urzędnik państwowy RFSRR (prokurator generalny), współtwórca kodeksu karnego ZSRR.
Urodził się w rodzinie zesłańca politycznego. Do SDPRR wstąpił w 1904 roku. Ukończył wydział historyczno-filozoficzny Uniwersytetu w Petersburgu w 1909 i wydział prawny Uniwersytetu Charkowskiego w 1914. Uczestnik rewolucji 1905-1907. Działalność polityczną prowadził w Petersburgu i Moskwie. Od 1906 członek organizacji wojskowej petersburskiego Komitetu Socjaldemokratycznej Partii Robotniczej Rosji (SDPRR). Od 1911 pracował jako redaktor w gazecie "Gwiazda" (Zwiezda), a od 1913 w Prawdzie. Latem 1914 emigrował do Szwajcarii, gdzie uczestniczył w Konferencji Przedstawicieli Zagranicznych SDPRR w Bernie. Latem 1915 powrócił do Rosji. Aresztowany w 1916 i skierowany do wojska na front w stopniu chorążego. W czasie rewolucji lutowej 1917 wybierany sekretarzem komitetów partyjnych: pułku, dywizji, a w kwietniu 11 Armii Frontu Południowo-Zachodniego. Delegat I Ogólnorosyjskiego Zjazdu Rad z ramienia frakcji bolszewików. Członek pierwszego Ogólnorosyjskiego Komitetu Wykonawczego (rząd Radziecki- OKW). W czerwcu 1917 wybrany członkiem Biura Ogólnorosyjskiej Organizacji Wojskowej przy KC SDPRR(b). W czasie rewolucji październikowej 1917 członek Piotrogrodzkiego Komitetu Wojskowo-Rewolucyjnego. Wszedł w skład pierwszej Rady Komisarzy Ludowych, członek komitetu ds. wojskowych i morskich. 9 listopada 1917 wyznaczony na Najwyższego Naczelnego Dowódcę, komisarz ludowy ds. wojskowych i morskich (minister wojny).
Od marca 1918 organizował sowieckie sądownictwo i - po 1922 roku - prokuraturę. Był współtwórcą kodeksu karnego RFSRR, w tym w szczególności art. 58 KK RFSRR będącego podstawą masowego terroru politycznego. Do 1931 główny prokurator oskarżający w procesach politycznych w tym w procesach pokazowych (proces eserowców 1922, proces biskupa Cieplaka, prałata Budkiewicza i egzarchy Fiodorowa 1923[1], proces szachtyński 1928, proces mienszewików 1931). W l. 1922 - 1931 przewodniczący Najwyższego Trybunału Rewolucyjnego przy OKW, zastępca komisarza sprawiedliwości, prokurator generalny Rosyjskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej (Rosji Radzieckiej).
Od 1936 ludowy komisarz sprawiedliwości ZSRR. Uczestniczył w opracowywaniu konstytucji Rosji Radzieckiej i konstytucji ZSRR z 1936 roku oraz kodeksów. Prowadził pracę naukową na uczelniach, m. in. zastępca szefa katedry prawa karnego Uniwersytetu Moskiewskiego. Zajmował się także turystyką: uczestnik wyprawy w Pamir, przewodniczący Komisji Turystyki i Alpinizmu. Na zjazdach partii wybierany do władz Centralnej Komisji Kontroli WKP(b). Autor wydawnictw teoretycznych i praktycznych o teorii budowy ZSRR jako państwa socjalistycznego i jego systemu prawnego.
W okresie wielkiej czystki 1 lutego 1938 aresztowany przez NKWD. 29 lipca 1938 skazany na śmierć przez Kolegium Wojskowe Sądu Najwyższego ZSRR z zarzutu o udziału w kontrrewolucyjnej organizacji terrorystycznej, rozstrzelany tego samego dnia w miejscu egzekucji Kommunarka pod Moskwą, pochowany anonimowo.
Zrehabilitowany 10 sierpnia 1955 postanowieniem Kolegium Wojskowego SN ZSRR.
Wydane książki
- Sąd i prawo w ZSRR, t. 1-3 wydane w latach 1927-30,
- Wybrane sprawy sądowe, wydana w 1964.
Odznaczenia: Order Lenina i Order Czerwonego Sztandaru.
- ↑ x. Józef Kłos, Grymas szatana, Wiadomości dla Duchowieństwa, Poznań, kwiecień 1923
Zobacz też
Bibliografia, linki
- Bolszaja Sowietskaja Encykłopedia t. 13 Moskwa 1973.
- Adam Bosiacki "Utopia - władza - prawo. Doktryna i koncepcje prawne "bolszewickiej" Rosji 1917-1921", Warszawa 1999.
- Крыленко Николай Васильевич
- ISNI: 0000000108005058
- VIAF: 56668317
- LCCN: n84128150
- GND: 121672026
- NDL: 00446427
- BnF: 12264068m, 13830246f
- SUDOC: 101268165
- NLA: 36174964
- NKC: js2008439294
- NTA: 070621497
- CiNii: DA04151937
- Open Library: OL744019A, OL5736924A
- PLWABN: 9810558505505606
- NUKAT: n2012045591
- J9U: 987007279238805171
- LNB: 000295591
- ΕΒΕ: 319077
- LIH: LNB:CXjU;=Bw