Willem Dafoe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Różne redakcyjne - poprawa linków, apostrofów, cudzysłowów
Elster (dyskusja | edycje)
m →‎Obsada aktorska: drobne merytoryczne
Linia 102: Linia 102:
* ''[[John Carter (film)|John Carter]]'' ([[2012 w filmie|2012]]) jako Tars Tarkas
* ''[[John Carter (film)|John Carter]]'' ([[2012 w filmie|2012]]) jako Tars Tarkas
* ''[[Beyond: Dwie dusze]]'' (''Beyond: Two Souls'', [[2013 w filmie|2013]]) jako Nathan Dawkins
* ''[[Beyond: Dwie dusze]]'' (''Beyond: Two Souls'', [[2013 w filmie|2013]]) jako Nathan Dawkins
* Nimfomanka - Część II (The Nymphomaniac Part 2, 2013) jako L
* ''[[Nimfomanka (film)|Nimfomanka - Część II]]'' (''The Nymphomaniac Part 2'', 2013) jako L
* ''[[Gwiazd naszych wina]]'' (''The Fault in Our Stars'', [[2014 w filmie|2014]]) jako Van Houten
* ''[[Gwiazd naszych wina]]'' (''The Fault in Our Stars'', [[2014 w filmie|2014]]) jako Van Houten



Wersja z 01:38, 15 gru 2016

Willem Dafoe
Ilustracja
Willem Dafoe w 2009 roku
Imię i nazwisko

William J. Dafoe Jr.

Data i miejsce urodzenia

22 lipca 1955
Appleton (Wisconsin)

Zawód

aktor

Współmałżonek

Elizabeth LeCompte
(1977-2004; rozwód)
Giada Colagrande
(2005)

Lata aktywności

od 1980

Willem Dafoe, właśc. William J. Dafoe Jr.[1] (ur. 22 lipca 1955[2] w Appleton[3] w stanie Wisconsin) – amerykański aktor teatralny i filmowy.

Życiorys

Wczesne lata

Jest siódmym z ośmiorga dzieci chirurga dr. Williama Alfreda Dafoe i pielęgniarki Muriel Isabel (z domu Sprissler). Ma korzenie irlandzkie, szkockie i niemieckie; jego dziadek pochodził z Kanady, z Ontario. W szkole Einstein Junior High School mówiono na niego 'Billy'. Swoje imię 'Willem' otrzymał w szkole średniej Appleton East High School[4] w Appleton w stanie Wisconsin, ale dyplom zdobył na sąsiednim Lawrence University. Studiował na University of Wisconsin[5] na wydziale dramatycznym, lecz przed ukończeniem studiów opuścił uczelnię, podejmując decyzję, że więcej nauczy się jako aktor. Przyłączył się do eksperymentalnej trupy Theater X[6], z którą odbył czteroletnie tournée po Chicago, Denver i Europie. W 1977 roku przeprowadził się do Nowego Jorku, gdzie związał z eksperymentalnym teatrem Performance Group (później The Wooster Group)[7].

Kariera

Jego kariera na dużym ekranie rozpoczęła się od udziału w westernie Michaela Cimino Wrota niebios (Heaven's Gate, 1980) u boku Krisa Kristoffersona i Christophera Walkena. Dwa lata później zagrał w melodramacie Niekochana (The Loveless, 1982), a następnie w epizodycznej roli młodego mężczyzny w budce telefonicznej w dramacie niesamowitym Zagadka nieśmiertelności (The Hunger, 1983) z Catherine Deneuve, Davidem Bowiem i Susan Sarandon. Swoją pierwszą główną rolę bezwzględnego fałszerza pieniędzy zagrał w sensacyjnym dramacie kryminalnym Williama Friedkina Żyć i umrzeć w Los Angeles (To Live and Die in L.A., 1985).

Jego głośne kreacje filmowe to przeciwstawiający się bezwzględności i okrucieństwu sierżant Elias Grodin w sensacyjnym dramacie wojennym o wojnie wietnamskiej Olivera Stone’a Pluton (Platoon, 1986), za którą dostał nominację do nagrody Oscara za najlepszą rolę drugoplanową, Jezus z Nazaretu w dyskusyjnym i wywołującym wiele kontrowersji dramacie Martina Scorsese Ostatnie kuszenie Chrystusa (The Last Temptation of Christ, 1988), grecki więzień w Oświęcimiu w biograficznym dramacie sportowym Triumf ducha (Triumph of the Spirit, 1989) oraz obmierzły bandyta w przygodowej komedii kryminalnej Davida Lyncha Dzikość serca (Wild at Heart, 1990)[8]. Jednak jego rola adwokata i kochanka oskarżonej o morderstwo za pomocą przemocy seksualnej w thrillerze erotycznym Sidła miłości (Body of Evidence, 1993) z udziałem Madonny i postać psychopaty-geniusza komputerowego, który przejął kontrolę nad statkiem w filmie sensacyjnym Speed 2: Wyścig z czasem (Speed 2: Cruise Control, 1997) przyniosły mu nominację do Złotej Maliny dla najgorszego aktora drugoplanowego. Za rolę mieszkającego w ruinach starego zamku w górach Słowacji Maxa Schrecka w dramacie grozy Cień wampira (Shadow of the Vampire, 2000) otrzymał wiele nagród, m.in. Saturna oraz nominację do nagrody Oscara i Złotego Globu. Sławę zdobyła także rola czarnego charakteru – Normana Osborna, ex-właściciela największego w Nowym Yorku koncernu chemicznego, który przeżył wypadek w laboratorium, przemieniając się w monstrualnego schizofrenicznego Zielonego Goblina[9] w filmie sensacyjnym fantasy Spider-Man (2002) i jego sequelachSpider-Man 2 (2004) i Spider-Man 3 (2007)[10].

Najważniejsza jest dla niego sztuka ekspresji mimiki i gestu, mniej słowa[11]. Mówi o sobie: – Jestem aktorem biologicznym. Pracował jako model dla domu mody Prada. Użyczał swojego głosu w reklamach.

Życie prywatne

Od roku 1977 był w nieformalnym związku z reżyserką teatralną Elizabeth LeCompte (ur. 1945). Mają syna Jacka (ur. 1982). W dniu 25 marca 2005 poślubił włoską reżyserkę i aktorkę Giadę Colagrande (ur. 16 października 1975).

Filmografia

Obsada aktorska

Gościnnie

Scenarzysta

  1. Willem Dafoe Actor. TVGuide.com. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
  2. Willem Dafoe. AdoroCinema. [dostęp 2016-10-09]. (port.).
  3. Willem Dafoe. FILMSTARTS.de. [dostęp 2016-10-09]. (niem.).
  4. Willem Dafoe - Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2016-10-09]. (rum.).
  5. Willem Dafoe (1955-). Film Reference. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
  6. Willem Dafoe. ČSFD.cz. [dostęp 2016-10-09]. (cz.).
  7. Willem Dafoe. Listal. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
  8. Willem Dafoe. MYmovies. [dostęp 2016-10-09]. (wł.).
  9. Overview for Willem Dafoe. Turner Classic Movies. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
  10. Willem Dafoe. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).
  11. Willem Dafoe. AllMovie. [dostęp 2016-10-09]. (ang.).

Bibliografia