Stanisław Bobiatyński: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
→Bibliografia: merytoryczne Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 64: | Linia 64: | ||
* {{Cytuj pismo|nazwisko=Magowska|imię=Anita|tytuł=Stanisław Bobiatyński (1886-?) - lekarz i obrońca Wilna|czasopismo=Acta Medicorum Polonorum|wolumin=3|data=2013|wydawca=Katedra i Zakład Historii Nauk Medycznych Uniwersytetu im. Karola Marcinkowskiego|miejsce=Poznań|issn=2083-0343|odn=tak}} |
* {{Cytuj pismo|nazwisko=Magowska|imię=Anita|tytuł=Stanisław Bobiatyński (1886-?) - lekarz i obrońca Wilna|czasopismo=Acta Medicorum Polonorum|wolumin=3|data=2013|wydawca=Katedra i Zakład Historii Nauk Medycznych Uniwersytetu im. Karola Marcinkowskiego|miejsce=Poznań|issn=2083-0343|odn=tak}} |
||
* {{Cytuj stronę|url=http://historia-pracownia.pl/zrodla-do-badan-historycznych/protokoly-z-rozmow-z-osobami-przybylymi-z-polski-w-1939-i-1940-r/|tytuł=Relacja Aleksandra Meysztowicza|nazwisko=Meysztowicz|imię=Aleksander|autor link=Aleksander Meysztowicz|data=1940-02-05|praca=Protokoły z rozmów z osobami przybyłymi z Polski do Rzymu w 1939 i 1940 r.|opublikowany=Pracownia Badań nad Historią i Kulturą Przestrzeni Totalitarnej i Posttotalitarnej|data dostępu = 2017-10-26|odn=tak}} |
* {{Cytuj stronę|url=http://historia-pracownia.pl/zrodla-do-badan-historycznych/protokoly-z-rozmow-z-osobami-przybylymi-z-polski-w-1939-i-1940-r/|tytuł=Relacja Aleksandra Meysztowicza|nazwisko=Meysztowicz|imię=Aleksander|autor link=Aleksander Meysztowicz|data=1940-02-05|praca=Protokoły z rozmów z osobami przybyłymi z Polski do Rzymu w 1939 i 1940 r.|opublikowany=Pracownia Badań nad Historią i Kulturą Przestrzeni Totalitarnej i Posttotalitarnej|data dostępu = 2017-10-26|odn=tak}} |
||
* Stefan Brzeszczyński, Dzika Dywizja. Wspomnienia z lat 1918-1922, Poznań 1996, s.89 |
|||
{{SORTUJ:Bobiatyński, Stanisław}} |
{{SORTUJ:Bobiatyński, Stanisław}} |
Wersja z 09:00, 13 sie 2019
podpułkownik piechoty | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
do 1928 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
Pułk Strzelców Wileńskich |
Stanowiska |
dowódca pułku piechoty |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Stanisław Bobiatyński (ur. 28 lipca 1885 w Wilnie, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Eugeniusza i Wandy z Kossochackich[1] . Ukończył gimnazjum w Wilnie. Dyplom lekarski uzyskał na Uniwersytecie Moskiewskim[2].
W 1914 roku wstąpił na ochotnika do Armii Imperium Rosyjskiego i został przydzielony do szpitala polowego na stanowisko lekarza. Następnie walczył jako młodszy lekarz 2 Brygady Artylerii Ciężkiej. W sierpniu 1915 roku został ranny. W styczniu 1916 roku został przeniesiony do Brygady Strzelców Polskich, a później do I Korpusu Polskiego w Rosji. Jako lekarz uczestniczył w walkach II batalionu 2 i 6 pułku strzelców polskich oraz 3 pułku ułanów. W czasie tych walk uległ zatruciu gazami oraz odznaczył się. Po demobilizacji korpusu powrócił do Wilna[2].
W 1918 roku, po powrocie do Wilna, był jednym z najbardziej aktywnych członków Związku Wojskowych Polaków. 10 listopada objął funkcję podinspektora Samoobrony Litwy i Białorusi. W styczniu 1919 roku wziął udział w walkach o Wilno, a następnie wycofał się na czele oddziału Samoobrony do Ostrowi Mazowieckiej, gdzie objął dowództwo batalionu w organizującym się Pułku Strzelców Wileńskich, późniejszym 85 pułku Strzelców Wileńskich. 25 stycznia 1919 roku został mianowany majorem[2].
W okresie od 3 czerwca do 7 lipca 1919 roku oraz od 4 listopada 1919 roku do 9 października 1920 roku i do 10 listopada 1922 roku dowodził pułkiem Strzelców Wileńskich. Na czele pułku walczył nad Szczarą, Baranowiczami, Słuckiem, Leplem, Czernicą oraz w bitwie warszawskiej, w której został ranny, i w bitwie nad Niemnem. W końcu wziął udział w tzw. buncie gen. Żeligowskiego[3][4]. 15 lipca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu majora, w piechocie, „w grupie oficerów byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej”[5].
Z dniem 10 listopada 1922 roku został zwolniony ze stanowiska dowódcy 85 pp i odkomenderowany do Komendy Obozu Warownego „Wilno”[6]. Pełnił służbę na stanowisku zastępcy komendanta obozu[2]. W tym samym roku został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów rezerwowych piechoty, przydzielony w rezerwie do 85 pp i pozostawiony w służbie czynnej[7][8]. 23 sierpnia 1924 roku został przemianowany z dniem 1 lipca 1924 roku na oficera zawodowego w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1919 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. Pełnił wówczas służbę w 85 pp[10].
3 maja 1926 roku został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925 roku i 13. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11]. W maju 1926 roku został komendantem miasta Wilna. W lutym 1928 roku został przeniesiony w stan spoczynku[2]. Po zakończeniu służby wojskowej pozostał w rodzinnym Wilnie[12]. W 1934 roku, jako podpułkownik stanu spoczynku piechoty, pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr III. Był wówczas „w dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr III”[13].
Z relacji Aleksandra Meysztowicza wynika, że pułkownik Bobiatyński po kampanii wrześniowej został internowany na Litwie i osadzony razem z pułkownikiem Jerzym Dąbrowskim[14].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych „za czyny męstwa i odwagi wykazane w bojach toczonych w latach 1918-1921” – czterokrotnie
- Złoty Krzyż Zasługi – 1929 „za zasługi na polu organizacji wojska i pracy społecznej”[15]
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Krzyż Zasługi Wojsk Litwy Środkowej
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 „Polska Swemu Obrońcy”
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Medal Międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”
Przypisy
- ↑ Magowska 2013 ↓.
- ↑ a b c d e Encyklopedia Wojskowa 1931 ↓, s. 344.
- ↑ Encyklopedia Wojskowa 1931 ↓, s. 344 wg autora biogramu dowództwo pułku objął 12 czerwca 1919 roku.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 218, 560 tu podano, że urodził się 28 lipca 1886 roku.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 27 z 21 lipca 1920 roku, s. 596.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 45 z 22 listopada 1922 roku, s. 842.
- ↑ Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 21 tu podano, że urodził się 28 lipca 1886 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 371, 468.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 85 z 27 sierpnia 1924 roku, s. 482.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 321, 348.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 124.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 891 tu podano, że urodził się 28 lipca 1886 roku.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 325, 891 tu podano, że urodził się 28 lipca 1887 roku.
- ↑ Meysztowicz 1940 ↓, s. 30.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 28 czerwca 1930 roku, s. 249.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Alfabetyczny spis oficerów rezerwy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-05-01.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Encyklopedia Wojskowa. Otton Laskowski (red.). T. I: A.a - Custoza. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej i Wojskowy Instytut Naukowo-Oświatowy, 1931.
- Anita Magowska. Stanisław Bobiatyński (1886-?) - lekarz i obrońca Wilna. „Acta Medicorum Polonorum”. 3, 2013. Poznań: Katedra i Zakład Historii Nauk Medycznych Uniwersytetu im. Karola Marcinkowskiego. ISSN 2083-0343.
- Aleksander Meysztowicz: Relacja Aleksandra Meysztowicza. [w:] Protokoły z rozmów z osobami przybyłymi z Polski do Rzymu w 1939 i 1940 r. [on-line]. Pracownia Badań nad Historią i Kulturą Przestrzeni Totalitarnej i Posttotalitarnej, 1940-02-05. [dostęp 2017-10-26].
- Stefan Brzeszczyński, Dzika Dywizja. Wspomnienia z lat 1918-1922, Poznań 1996, s.89
- Absolwenci Uniwersytetu Moskiewskiego
- Członkowie Samoobrony Wileńskiej
- Członkowie Związku Wojskowych Polaków
- Ludzie związani z Wilnem
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Zasługi Wojsk Litwy Środkowej
- Odznaczeni Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918–1921
- Odznaczeni Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Oficerowie I Korpusu Polskiego w Rosji
- Polacy odznaczeni Medalem Zwycięstwa
- Polacy – oficerowie Imperium Rosyjskiego
- Polacy – żołnierze Armii Imperium Rosyjskiego w I wojnie światowej
- Polscy lekarze
- Podpułkownicy piechoty II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy bitwy nad Niemnem (1920)
- Uczestnicy Bitwy Warszawskiej (1920)
- Uczestnicy walk o Wilno (1919)
- Urodzeni w 1885
- Zmarli w XX wieku
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (czterokrotnie)