Kuba Sienkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m poprawiam martwe linki zewnętrzne |
aktualne |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
{{Artysta muzyczny infobox |
{{Artysta muzyczny infobox |
||
|nazwa = Kuba Sienkiewicz |
|nazwa = Kuba Sienkiewicz |
||
|zdjęcie = |
|zdjęcie = Konzert der Band-Elektrische Gitarren 0242.JPG |
||
|opis zdjęcia = |
|opis zdjęcia = 2015 |
||
|podpis = |
|podpis = |
||
|imię i nazwisko = Jakub Sienkiewicz |
|imię i nazwisko = Jakub Sienkiewicz |
Wersja z 12:15, 5 wrz 2015
|
Ten artykuł należy dopracować |
2015 | |
Imię i nazwisko |
Jakub Sienkiewicz |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Zespoły | |
Elektryczne Gitary | |
Odznaczenia | |
Strona internetowa |
Kuba Sienkiewicz, właśc. Jakub Sienkiewicz (ur. 24 listopada 1961[1] w Warszawie) – polski muzyk rockowy, autor tekstów, lider zespołu Elektryczne Gitary, z wykształcenia doktor nauk medycznych, lekarz neurolog, pracujący w swoim zawodzie. W latach 80. był działaczem Niezależnego Zrzeszenia Studentów.
Przewodniczący Rady Polskiej Fundacji Muzycznej[2].
Biografia
W 1977 roku, razem z przyjacielem Piotrem Łojkiem, sformował akustyczną grupę pod prześmiewczą nazwą SPIARDL (Stowarzyszenie Piosenkarzy i Artystów Robotniczych Działaczy Ludowych). Muzycy grali prawie wyłącznie w domu i nagrywali na magnetofon szpulowy. Z tego okresu (1978) pochodzi Dziki – najstarsza piosenka Elektrycznych Gitar, napisana przez Piotra Łojka, Tatusia (1979), Piosenka polityczna i Trzecia Macocha, najstarsze piosenki Kuby Sienkiewicza i Głowy Lenina (1982).
W latach osiemdziesiątych do Kuby Sienkiewicza i Piotra Łojka dołączył Mirosław Jędras, a zespół został przemianowany na Zuch Kozioł. Zaprezentował się on na przeglądzie piosenek w klubie Medyk[3]. W tym czasie Kuba Sienkiewicz występował również gościnnie jako gitarzysta solowy w zespole Niepodległość Trójkątów Andrzeja Zeńczewskiego oraz w Orkiestrze Na Zdrowie Jacka Kleyffa. Ponadto występował on samodzielnie w tzw. drugim obiegu – w mieszkaniach oraz na strajkach studenckich. Z tamtych wykonań pozostały nawet nagrania.
W roku 1987 założył z Krzysztofem Bieniem, Piotrem Łojkiem i innymi zespół Miasto o stylistyce rockowej i ska, który wykonywał m.in. takie utwory jak Widmo, Człowiek z liściem. Zespół ten dał dwa koncerty i przetrwał do 1989 roku.
Od 1990 roku Jakub Sienkiewicz związany jest z Elektrycznymi Gitarami, z którymi nagrywa płyty i koncertuje. Jak sam przyznaje, do muzykowania na szerszą skalę skłoniły go problemy finansowe[4]. Co ciekawe, myśl o założeniu tego zespołu zrodziła się u Rafała Kwaśniewskiego, około 1989, kiedy grał jeszcze w zespole Kult[5]. Ten wraz z Piotrkiem Łojkiem przekonał Sienkiewicza do założenia kapeli. Pomysł zrealizowano rok później, zespół funkcjonuje do dziś, wyprodukował kilkadziesiąt przebojów, sprzedał ponad milion płyt.[6]
Kuba Sienkiewicz występuje czasem pod własnym nazwiskiem, pod takim szyldem występował akustycznie wraz z Jackiem Wąsowskim, Zbigniewem Łapińskim i innymi; nagrał tak pięć płyt studyjnych. Czasem układa też muzykę i piosenki do polskich filmów i produkcji telewizyjnych.
Kuba Sienkiewicz zagrał główną rolę w debiucie reżyserskim Olafa Lubaszenki. Wystąpił w krótkim filmie na podstawie opowiadania Janusza Andermanna, gdzie grał samobójcę, który wchodzi na 30. piętro Pałacu Kultury i skacze. Grał następnie epizodyczne role lekarzy w komediach Chłopaki nie płaczą i Poranek kojota.
W 1994 roku nakładem wydawnictwa RAK ukazała się krótka książka zatytułowana Jestem z drowy. Zawierała one teksty piosenek, które były opatrzone komentarzami autora, a również wywiady z nim na tematy muzyki, medycyny czy życia prywatnego (choć tego ostatniego było najmniej). Teksty piosenek były również ilustrowane pracami plastyka Jarka Koziary.
W 1998 roku, we współpracy z reżyserem Mirosławem Dembińskim powstał film A ty co?, w którym piosenki Elektrycznych Gitar zostały zilustrowane dokumentalnymi obrazami współczesnej Polski. W ten sposób powstał film, który w zamierzeniu reżysera miał skłaniać do refleksji o Polsce końca XX wieku. W filmie wykorzystano piosenki zespołu Elektryczne Gitary z różnych lat – Przewróciło się, Żądze, Koniec, A ty co, Dzieci wybiegły, Cyrk, Nie wiem co to sen, Basen i my. W kilku scenach wystąpił sam Kuba Sienkiewicz. Film otrzymał Nagrodę Specjalną Festiwalu Mediów w Łodzi Człowiek w zagrożeniu.
W 1999 roku jego utwór znalazł się na drugiej składance Muzyka przeciwko rasizmowi, firmowanej przez Stowarzyszenie Nigdy Więcej[7].
Współpracuje ze sceną kabaretowo-muzyczną, Śmietanką Łowicką i Sceną Kabaretową Marka Majewskiego. Wielokrotnie występował na festiwalu OPPA. Pisuje felietony – jego teksty ukazywały się w miesięcznikach Charaktery, Sukces, Muza, kwartalniku Primum homo. Od 2002 do 2006 był wiceprezesem Rady Programowej rozgłośni Radio dla Ciebie.
W 2007 roku ograniczył swoją solową działalność koncertową, pracuje jednak z Elektrycznymi Gitarami i tworzy nowe piosenki.
2 października 2010 zagrał z Elektrycznymi Gitarami na XXX-leciu Niezależnego Zrzeszenia Studentów, w którym działał w latach 80-tych.
W 2013 został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[8].
Kariera zawodowa
Jakub Sienkiewicz dyplom ukończenia Warszawskiej Akademii Medycznej otrzymał w 1986 roku. Następnie uzyskał specjalizację drugiego stopnia z neurologii. 22 listopada 1995 roku otrzymał stopień doktora nauk medycznych na podstawie pracy Zaburzenia gałkoruchowe w chorobie Parkinsona – jego promotorem był dr hab. Hubert Kwieciński z Katedry i Kliniki Neurologii Akademii Medycznej w Warszawie. Autor Poradnika dla osób z chorobą Parkinsona, udostępnionego później na jego stronie internetowej.
Jakub Sienkiewicz jest członkiem Movement Disorder Society i przewodniczącym rady Polskiej Fundacji Muzycznej.
Życie prywatne
Jakub Sienkiewicz jest żonaty i ma pięcioro dzieci[9].
Jest bratankiem aktorki Krystyny Sienkiewicz.
Jest wegetarianinem[10].
Dyskografia
- 1994 – Od morza do morza (Zic-Zac)
- 1998 – Źródło (PolyGram Polska)
- 2000 – Studio Szum (Universal Music Polska)
- 2001 – Kup pan cegłę – dla Amnesty International (Universal Music Polska)
- 2003 – Powrót brata (Universal Music Polska)
- 2004 – Fikcja solo[11] (wyd. własne)
- 2005 – Plaga[12] (wyd. własne)
- 2010 – Czarny walc (wyd. własne)
Z Elektrycznymi Gitarami
- 1992 – Wielka radość (Zic-Zac)
- 1993 – A ty co (Zic-Zac)
- 1995 – Huśtawki (Zic-Zac)
- 1996 – Chałtury (PolyGram Polska)
- 1997 – Na krzywy ryj (PolyGram Polska)
- 1997 – Kiler (PolyGram Polska)
- 1999 – Kiler-ów 2-óch (PolyGram Polska)
- 2000 – Słodka maska (Universal Music Polska)
- 2002 – Kariera Nikosia Dyzmy (Universal Music Polska)
- 2006 – Atomistyka (Warner Music Polska)
- 2009 – Antena (Polskie Radio / Warner Music Polska)
- 2010 – Historia (EMI Music Polska)
- 2012 – Nic mnie nie rusza (EMI Music Polska)
Wraz z grupą Trawnik
- 1995 – Czarodzieje (S.P. Records)
Publikacje
- 1994 – Kuba Sienkiewicz – Jestem z drowy (Wydawnictwo RAK)
- 2004 – Jakub Sienkiewicz – Piosenki (Polskie Wydawnictwo Muzyczne)
Filmografia
Kompozytor
- 1996 – Odjazd (program TV Andrzeja Zaorskiego)
- 1997 – Pokój 107 (serial TV)
- 1997 – Kiler (film komediowy)
- 1998 – A ty co? (film średniometrażowy)
- 1998 – Spona (film komediowy, ekranizacja książki Niziurskiego)
- 1999 – Kiler-ów 2-óch (film komediowy)
- 1999 – Ja, Malinowski (serial TV)
- 1999 – Taksówka Jedynki (serial TV)
- 2002 – Kariera Nikosia Dyzmy (film komediowy)
- 2005 – Emilia (film komediowy)
Aktor (gościnnie)
- 1999 – Chłopaki nie płaczą, jako Lekarz
- 2001 – Poranek kojota, jako Doktor Łubicz
- ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia Polskiego Rocka. Warszawa: Świat Książki, 1997, str. 150. ISBN 83-7129-570-7
- ↑ Polska Fundacja Społeczna: Zespół. polskafundacjamuzyczna.blogspot.com. [dostęp 2013-11-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)]. (pol.).
- ↑ Wstęp do historii Elektrycznych Gitar, opisany na oficjalnej stronie internetowej zespołu.
- ↑ Wypowiedzi w wywiadach, np. w rozmowie z Wojciechem Gąssowskim w programie Aleja Gwiazd, w TVP1, w 1995 r.
- ↑ Wiadomości na temat działalności Rafała Kwaśniewskiego, zgromadzone przez Leszka Gnoińskiego, w książce Kult Kazika (wyd. In Rock, 2001 r.).
- ↑ Porównanie ilości przyznanych grupie Złotych i Platynowych Płyt z ówczesnym progiem ich przyznawania, na podstawie danych ZPAV, opublikowanych na jego stronach internetowych.
- ↑ Marcin Kornak: Nigdy Więcej. [dostęp 2011-05-12]. (pol.).
- ↑ ZAiKS ma 95 lat. mkidn.gov.pl, 24 kwietnia 2013. [dostęp 2013-04-29].
- ↑ Tomasz Barański: Doktor z (elektryczną) gitarą. zyjdlugo.pl. [dostęp 2013-04-29].
- ↑ [1]
- ↑ Album ten nie został oficjalnie wydany, lecz udostępniony na wolnej licencji do pobrania w Internecie
- ↑ Kolejny album dostępny na wolnej licencji do pobrania w Internecie
Bibliografia
- Kuba Sienkiewicz w bazie Filmweb
- {{{osoba}}}, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) .[martwy link]
Linki zewnętrzne
- Członkowie Elektrycznych Gitar
- Działacze Niezależnego Zrzeszenia Studentów
- Odznaczeni Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis
- Osoby związane z Warszawskim Uniwersytetem Medycznym
- Polscy działacze społeczni
- Polscy gitarzyści popowi
- Polscy gitarzyści rockowi
- Polscy wokaliści rockowi
- Polscy neurolodzy
- Polscy tekściarze
- Urodzeni w 1961