Chłopaki nie płaczą (film)
|
||
Gatunek | komedia sensacyjna | |
Rok produkcji | 1999 | |
Data premiery | 25 lutego 2000 | |
Kraj produkcji | ![]() |
|
Język | polski | |
Czas trwania | 100 minut | |
Reżyseria | Olaf Lubaszenko | |
Scenariusz | Mikołaj Korzyński | |
Główne role | Maciej Stuhr Cezary Pazura Michał Milowicz Mirosław Zbrojewicz Bohdan Łazuka |
|
Muzyka | Liroy Szymon Wysocki |
|
Zdjęcia | Martin Strba | |
Scenografia | Arkadiusz Kośmider | |
Kostiumy | Dorota Roqueplo | |
Montaż | Wanda Zeman | |
Produkcja | Dorota Ostrowska-Orlińska | |
Wytwórnia | Studio Filmowe Perspektywa Canal+ Polska Wytwórnia Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w Warszawie Best Film |
|
Dystrybucja | Best Film |
Chłopaki nie płaczą – polski film fabularny, komedia z elementami filmu sensacyjnego w reżyserii Olafa Lubaszenki, wyprodukowany w 1999 roku.
Okres zdjęciowy: 9 czerwca – 14 lipca 1999. Plenery: Warszawa, Jelenia Góra.
Spis treści
Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]
Głównym bohaterem filmu jest ambitny młody skrzypek Jakub Brenner (Maciej Stuhr). Mimo problemów na uczelni i porzucenia przez dziewczynę Weronikę (Magdalena Mazur) usiłuje pomóc swojemu nieśmiałemu przyjacielowi, Oskarowi (Wojciech Klata). Zamówione do „pomocy” dziewczyny do towarzystwa – Lili zwana Samantą (Anna Mucha) i Cycofon (Monika Ambroziak), a właściwie ich opiekun Czesiek (Mariusz Czajka), mają jednak dość wysokie wymagania finansowe, co sprowadza na Kubę i Oskara niemałe kłopoty.
Także kolejny bohater filmu, początkujący gangster Bolec (Michał Milowicz), ma pełno kłopotów. W jego przypadku sprowadzają się one do konfliktu między własną wizją spokojnego życia a wymaganiami ojca – rządzącego półświatkiem Szefa (Bohdan Łazuka), który pragnie mieć w synu godnego następcę.
Wreszcie para gangsterów z Wybrzeża: Fred (Cezary Pazura) i Andrzej Grucha (Mirosław Zbrojewicz), którzy planują wspólny interes z Szefem – zaproszeni do klubu Bolca doprowadzają do strzelaniny, w której zostają ranne 3 osoby (Grucha, Bolec i Czesiek). Przypadkowym uczestnikiem zostaje Kuba. Kiedy ginie teczka, w której było bardzo dużo pieniędzy, wszyscy myślą, że teczka została ukradziona przez Kubę, choć ten w rzeczywistości jej nie ukradł.
Kuba zostaje wywieziony przez Freda i Gruchę do Brzózek Starych, gdzie są poniemieckie bunkry. Kiedy Kuba pracuje przy kopaniu własnego grobu, dochodzi do konfliktu pomiędzy Fredem i Gruchą. Skutkuje to tym, że Fred otrzymuje dwie kule i pada martwy. Tymczasem Kuba wezwał Laskę (Tomasz Bajer) i jego dwóch kumpli – Bąbla (Julian Karewicz) i Serfera (Marcin Kołodyński) – na pomoc, a w drodze ich Volvo musi holować radiowóz, ponieważ policjanci z drogówki wypili alkohol i nie mogą prowadzić. Po jakimś czasie, kumpel Laski, po wypaleniu skręta z marihuany, zauważa jadący za nimi radiowóz. Próbuje przed nim uciec, ale jest to niemożliwe ze względu na linkę holowniczą. W końcu, kiedy Bąbel zbyt mocno dodaje gazu, lina holująca zrywa się – policyjny Polonez, zerwany z holu, spada z wysokiej skarpy – i dociera wprost na miejsce zabójstwa Freda.
Grucha trafia do więzienia. Tymczasem Kuba wyjeżdża do Francji. Przed odlotem żegna się z Oskarem i Lilianą, którzy spodziewają się dziecka. Okazuje się, że Rudolf, wykładowca Kuby także wyjeżdża, lecz do Mediolanu. Bolec dogaduje się z ojcem i ogłasza mu, że kończy z życiem gangstera i wchodzi na rynek muzyczny jako producent. Laska, Bąbel i Serfer docierają omyłkowo nad morze.
Muzyka[edytuj | edytuj kod]
W filmie wykorzystano fragmenty kilku utworów muzycznych:
- Temat muzyczny z utworu Dni, których nie znamy (muz. Jan Kanty Pawluśkiewicz, sł. Marek Grechuta) pierwotnie opublikowany na albumie Korowód (1971).
- La piu bella del mondo (muz. Marino Marini, sł. Marino Marini) w wykonaniu twórcy.
- To ostatnia niedziela (muz. Jerzy Petersburski, sł. Zenon Friedwald) w wykonaniu Mieczysława Fogga.
- Sandały (muz. Mikołaj Korzyński, sł. Mikołaj Korzyński, Olaf Linde-Lubaszenko) w wykonaniu Michała Milowicza
- Klonie ty mój... (romans rosyjski) (muz. nieznanego autora, sł. Sergiusz Jesienin) w wykonaniu Aleksandra Slepakowa
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Maciej Stuhr – Jakub Brenner
- Wojciech Klata – Oskar
- Tomasz Bajer – Laska
- Cezary Pazura – Fred
- Mirosław Zbrojewicz – Andrzej Grucha
- Michał Milowicz – Bolec
- Anna Mucha – prostytutka Lili
- Bohdan Łazuka – szef, ojciec Bolca
- Andrzej Zieliński – Silnoręki
- Mariusz Czajka – Alfons Czesiek
- Mirosław Baka – Cichy, znajomy Kuby
- Tadeusz Huk – starszy policjant Tadek
- Radosław Pazura – młody policjant (podkomisarz)
- Paweł Nowisz – dziekan Zajączek
- Edward Linde-Lubaszenko – rektor Rudolf
- Asja Łamtiugina – profesorka
- Magdalena Mazur – Weronika
- Monika Ambroziak – prostytutka Andżela, Cycofon
- Paweł Deląg – Jarosław Psikuta
- Leon Niemczyk – Król Sedesów, ojciec Laski
- Kuba Sienkiewicz – lekarz neurolog
- Sławomir Pacek – lekarz dermatolog
- Krzysztof Krupiński – kelner
- Katarzyna Śmiechowicz – ekspedientka w wypożyczalni video
- Jerzy Nasierowski – gość
- Grzegorz Kowalczyk – bandyta, próbujący ukraść Fredowi walizkę
- Robert Hennig – gangster w filmie
- Julian Karewicz – Bąbel, przyjaciel Laski
- Marcin Kołodyński – Serfer, przyjaciel Laski
- Ryszard Jabłoński – fryzjer w Galerii Fryzur
- Andrzej Butruk – redaktor Woźnica
- Grzegorz Skrzecz – Władzio, policjant z drogówki
- Jerzy Kolasa – starszy aspirant Jerzyk, policjant z drogówki
- Krzysztof Kosedowski – Siwy
- Arkadiusz Walkowiak – młody cwaniak
- Violetta Arlak – sekretarka dziekana Zajączka
- Janusz Wójcik – gość w pubie
- Władysław Żmuda – dyskutant w pubie
- Krzysztof Dmoszyński – dyskutant w pubie
- Michał Litwiniec – saksofonista
- Andrzej Mleczko – gość przy barze
- Aleksandra Kisio – partnerka gościa (Andrzeja Mleczki) przy barze
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- 2001 – Dorota Roqueplo Orzeł, Polska Nagroda Filmowa (nominacja) w kategorii: najlepsze kostiumy; za rok 2000
- 2001 – Wanda Zeman Orzeł, Polska Nagroda Filmowa (nominacja) w kategorii: najlepszy montaż; za rok 2000
- 2001 – Janusz Morgenstern Orzeł, Polska Nagroda Filmowa (nominacja) w kategorii: najlepszy producent; za rok 2000
- 2001 – Paweł Mossakowski Orzeł, Polska Nagroda Filmowa (nominacja) w kategorii: najlepszy producent; za rok 2000
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Chłopaki nie płaczą w bazie Internet Movie Database (ang.)
- Chłopaki nie płaczą w bazie Filmweb
- Chłopaki nie płaczą w bazie filmpolski.pl
- Zdjęcia z filmu Chłopaki nie płaczą w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
|