Kariera Nikosia Dyzmy
| ||
| Gatunek | komedia | |
| Rok produkcji | 2002 | |
| Data premiery | 15 marca 2002 | |
| Kraj produkcji |  Polska
| |
| Język | polski | |
| Czas trwania | 108 minut | |
| Reżyseria | Jacek Bromski | |
| Scenariusz | Tomasz Kępski | |
| Główne role | Cezary Pazura, Anna Przybylska, Andrzej Grabowski, Krzysztof Globisz, Ewa Kasprzyk | |
| Muzyka | Kuba Sienkiewicz i Elektryczne Gitary, Henri Seroka | |
| Zdjęcia | Arkadiusz Tomiak | |
| Scenografia | Bogdan Solle, Jarosław Żebrowski | |
| Kostiumy | Małgorzata Braszka | |
| Montaż | Krzysztof Szpetmański | |
| Produkcja | Michał Balcerzak | |
| Wytwórnia | KASA Balcerzak | |
| Dystrybucja | Vision | |
Kariera Nikosia Dyzmy – polski komediowy film fabularny z roku 2002 w reżyserii Jacka Bromskiego[2].
Spis treści
O filmie[edytuj | edytuj kod]
Jego bohater, Nikodem Dyzma, jest wzorowany na książce Kariera Nikodema Dyzmy (1932) Tadeusza Dołęgi-Mostowicza (zekranizowanej w 1956 jako Nikodem Dyzma)[2]. Jest to współczesna interpretacja powieści.
Plenery: Pabianice (cmentarz ewangelicki), Łódź (pałac Izraela Poznańskiego przy ul. Ogrodowej, siedziba „Polonii” przy al. Mickiewicza - filmowy gabinet biznesmena Kilińskiego, rektorat PWSFTviT - filmowy gabinet senator Walewskiej, rektorat Akademii Medycznej - filmowy gabinet ministra Jaszuńskiego, hipermarket M1, park Poniatowskiego, ul. Maratońska, ul. Wólczańska przy szpitalu Pirogowa), Leśmierz (cukrownia), Wola Błędowa (pole golfowe), Warszawa, Gdynia (port).
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Film opowiada o życiu Nikosia Dyzmy (Cezary Pazura) – zwykłego grabarza, rudego pechowca, ale utalentowanego mówcy funeralnego - którego smutne życie całkiem przypadkowo ulega zmianie. Podczas odbioru zwłok Nikoś dostaje zaproszenie na bankiet, na którym zdobywa uznanie polityków. Wszystko dzięki temu, że we właściwy dla siebie sposób skomentował zachowanie znienawidzonego wicepremiera Macieja Terkowskiego (Lew Rywin). Od razu o względy Nikosia zaczynają zabiegać Roman Kiliński (Andrzej Grabowski), król zagęszczacza spożywczego i temperamentna pani senator z senackiej Komisji Skarbu. Dyzma porzuca pracę na cmentarzu i opuszcza swoich nie wylewających za kołnierz kolegów Niemrawego oraz Władeczka. Mit, że Nikoś może załatwić wszystko, rozchodzi się lotem błyskawicy. Balansując między sypialniami wpływowych kobiet, gabinetami dyrektorów spółek i salonami polityków, Dyzma błyskawicznie pnie się w rankingach najpopularniejszych polityków. Zyskuje szacunek i zaczyna zmieniać się z grabarza w ważnego polityka, ratuje sytuację na rynku polskiego cukrownictwa, a na koniec zostaje premierem.
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Cezary Pazura – Nikoś Dyzma, którego pierwowzorem jest postać Nikodema Dyzmy
- Anna Przybylska – ministrowa Jadzia Jaszuńska
- Ewa Kasprzyk – senator Anna Walewska
- Andrzej Grabowski – Roman Kiliński, przedsiębiorca
- Krzysztof Globisz – Jan Maria Jaszuński, minister rolnictwa
- Olgierd Łukaszewicz – premier
- Lew Rywin – wicepremier Maciej Terkowski
- Włodzimierz Press – Gradkowski, polityk koalicyjny
- Mikołaj Grabowski – Graczyk, szef Głównego Urzędu Ceł
- Krzysztof Pieczyński – Jerzy Kropiel, szef służb specjalnych
- Łukasz Lewandowski – Klemens Poraziński, asystent Nikosia
- Andrzej Zaborski – Jan Władeczek, grabarz
- Tomasz Sapryk – Niemrawy, grabarz
- Jan Jurewicz – kierownik zakładu pogrzebowego
- Katarzyna Figura – pielęgniarka w lecznicy rządowej
- Danuta Rinn – Frania, gosposia Nikosia
- Krzysztof Kowalewski – major Borewicz, oficer b. Służby Bezpieczeństwa
- Marek Cichucki – Kazio, kierowca Nikosia
- Dariusz Juzyszyn – Mieczysław, Brat Duży
- Andrzej Pieczyński – Stanisław, Brat Mały
- Katarzyna Paskuda – Madzia Terkowska, żona wicepremiera Macieja Terkowskiego
- Aleksandra Kisio – żona ministra gospodarki
- Ignacy Lewandowski – senator
- Emilian Kamiński – przewodniczący Sławomir Trędowaty
- Piotr Adamczyk – lektor języka angielskiego
- Natalia Walarowska – dziennikarka
- Kamil Durczok – dziennikarz, prowadzący program Ring wolny
- Magdalena Michalak – dziennikarka
- Aleksander Bednarz – urzędnik decydujący o zwolnieniu z podatku VAT
- Cezary Kosiński – instruktor nauki jazdy
- Ryszard Chlebuś – gość na przyjęciu
- Marek Kasprzyk – goryl z BOR-u
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gdynia żyje 33. FPFF. gdynia.pl. [dostęp 9 lutego 2010].
- ↑ a b Justyna Kobus: Kariera Nikosia Dyzmy. Wprost 9/2002 (1005). [dostęp 9 lutego 2010].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Kariera Nikosia Dyzmy w bazie filmpolski.pl
- Kariera Nikosia Dyzmy w bazie IMDb (ang.)
- Kariera Nikosia Dyzmy w bazie Filmweb
| |||||||||||||||||||
