John Maclay: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków, kat.
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje)
m Różne redakcyjne - poprawa linków, apostrofów, cudzysłowów
Linia 1: Linia 1:
'''John Scott Maclay, 1. wicehrabia Muirshiel''' [[Order Ostu|KT]], [[Order św. Michała i św. Jerzego|CMG]], [[Order Kawalerów Honorowych|CH]] (ur. [[26 października]] [[1905]], zm. [[17 sierpnia]] [[1992]]), brytyjski arystokrata i polityk, członek [[Narodowa Partia Liberalna (brytyjska)|Narodowej Partii Liberalnej]] i [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partii Konserwatywnej]], minister w rządach [[Winston Churchill|Winstona Churchilla]], [[Anthony Eden|Anthony'ego Edena]] i [[Harold Macmillan|Harolda Macmillana]].
'''John Scott Maclay, 1. wicehrabia Muirshiel''' [[Order Ostu|KT]], [[Order św. Michała i św. Jerzego|CMG]], [[Order Towarzyszów Honoru|CH]] (ur. [[26 października]] [[1905]], zm. [[17 sierpnia]] [[1992]]) brytyjski arystokrata i polityk, członek [[Narodowa Partia Liberalna (brytyjska)|Narodowej Partii Liberalnej]] i [[Partia Konserwatywna (Wielka Brytania)|Partii Konserwatywnej]], minister w rządach [[Winston Churchill|Winstona Churchilla]], [[Anthony Eden|Anthony’ego Edena]] i [[Harold Macmillan|Harolda Macmillana]].


Był synem [[James Maclay, 1. baron Maclay|Jamesa Maclaya, 1. barona Maclay]], i Marthy Strang, córki Williama Stranga. Jego starszym bratem był [[Joseph Maclay, 2. bron Maclay]]. John kształcił się w Winchester College oraz w [[Trinity College (Cambridge)|Trinity College]] na [[University of Cambridge|Uniwersytecie Cambridge]]. Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] stał na czele British Merchant Shipping Mission w [[Waszyngton]]ie.
Był synem [[James Maclay, 1. baron Maclay|Jamesa Maclaya, 1. barona Maclay]], i Marthy Strang, córki Williama Stranga. Jego starszym bratem był [[Joseph Maclay, 2. bron Maclay]]. John kształcił się w Winchester College oraz w [[Trinity College (Cambridge)|Trinity College]] na [[University of Cambridge|Uniwersytecie Cambridge]]. Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] stał na czele British Merchant Shipping Mission w [[Waszyngton]]ie.
Linia 5: Linia 5:
W [[1940]] r. został wybrany do [[Izba Gmin|Izby Gmin]] w wyborach uzupełniających w okręgu [[Okręg wyborczy Montrose Burghs|Montrose Burghs]]. Od [[1950]] r. reprezentował [[okręg wyborczy West Renfrewshire]]. W [[1945]] r. został parlamentarnym prywatnym sekretarzem ministra produkcji. Podczas rządów [[Partia Pracy (Wielka Brytania)|laburzystów]] stał na czele Narodowych Liberałów w Izbie Gmin.
W [[1940]] r. został wybrany do [[Izba Gmin|Izby Gmin]] w wyborach uzupełniających w okręgu [[Okręg wyborczy Montrose Burghs|Montrose Burghs]]. Od [[1950]] r. reprezentował [[okręg wyborczy West Renfrewshire]]. W [[1945]] r. został parlamentarnym prywatnym sekretarzem ministra produkcji. Podczas rządów [[Partia Pracy (Wielka Brytania)|laburzystów]] stał na czele Narodowych Liberałów w Izbie Gmin.


Po powrocie konserwatystów do władzy w [[1951]] r. został ministrem lotnictwa cywilnego i ministrem transportu. W [[1952]] r. został członkiem [[Tajna Rada Wielkiej Brytanii|Tajnej Rady]], utracił jednak stanowiska ministerialne. W [[1956]] r. został ministrem stanu w ministerstwie ds. kolonii. W latach [[1957]]-[[1962]] był ministrem ds. Szkocji. Stanowisko utracił po "nocy długich noży" w [[1962]] r.
Po powrocie konserwatystów do władzy w [[1951]] r. został ministrem lotnictwa cywilnego i ministrem transportu. W [[1952]] r. został członkiem [[Tajna Rada Wielkiej Brytanii|Tajnej Rady]], utracił jednak stanowiska ministerialne. W [[1956]] r. został ministrem stanu w ministerstwie ds. kolonii. W latach [[1957]]-[[1962]] był ministrem ds. Szkocji. Stanowisko utracił po „nocy długich noży” w [[1962]] r.


W [[1964]] r. otrzymał tytuł 1. wicehrabiego Muirshiel i zasiadł w [[Izba Lordów|Izbie Lordów]]. W [[1973]] r. otrzymał [[Order Ostu]]. Był również kawalerem [[Order św. Michała i św. Jerzego|Orderu św. Michała i św. Jerzego]] oraz [[Order Towarzyszów Honoru|Orderu Towarzyszów Honoru]].
W [[1964]] r. otrzymał tytuł 1. wicehrabiego Muirshiel i zasiadł w [[Izba Lordów|Izbie Lordów]]. W [[1973]] r. otrzymał [[Order Ostu]]. Był również kawalerem [[Order św. Michała i św. Jerzego|Orderu św. Michała i św. Jerzego]] oraz [[Order Towarzyszów Honoru|Orderu Towarzyszów Honoru]].
Linia 23: Linia 23:
{{Drugi gabinet Harolda Macmillana}}
{{Drugi gabinet Harolda Macmillana}}


{{DEFAULTSORT:Maclay, John}}
{{SORTUJ:Maclay, John}}
[[Kategoria:Arystokracja brytyjska]]
[[Kategoria:Arystokracja brytyjska]]
[[Kategoria:Absolwenci Trinity College (Cambridge)]]
[[Kategoria:Absolwenci Trinity College (Cambridge)]]

Wersja z 19:04, 8 lis 2016

John Scott Maclay, 1. wicehrabia Muirshiel KT, CMG, CH (ur. 26 października 1905, zm. 17 sierpnia 1992) – brytyjski arystokrata i polityk, członek Narodowej Partii Liberalnej i Partii Konserwatywnej, minister w rządach Winstona Churchilla, Anthony’ego Edena i Harolda Macmillana.

Był synem Jamesa Maclaya, 1. barona Maclay, i Marthy Strang, córki Williama Stranga. Jego starszym bratem był Joseph Maclay, 2. bron Maclay. John kształcił się w Winchester College oraz w Trinity College na Uniwersytecie Cambridge. Podczas II wojny światowej stał na czele British Merchant Shipping Mission w Waszyngtonie.

W 1940 r. został wybrany do Izby Gmin w wyborach uzupełniających w okręgu Montrose Burghs. Od 1950 r. reprezentował okręg wyborczy West Renfrewshire. W 1945 r. został parlamentarnym prywatnym sekretarzem ministra produkcji. Podczas rządów laburzystów stał na czele Narodowych Liberałów w Izbie Gmin.

Po powrocie konserwatystów do władzy w 1951 r. został ministrem lotnictwa cywilnego i ministrem transportu. W 1952 r. został członkiem Tajnej Rady, utracił jednak stanowiska ministerialne. W 1956 r. został ministrem stanu w ministerstwie ds. kolonii. W latach 1957-1962 był ministrem ds. Szkocji. Stanowisko utracił po „nocy długich noży” w 1962 r.

W 1964 r. otrzymał tytuł 1. wicehrabiego Muirshiel i zasiadł w Izbie Lordów. W 1973 r. otrzymał Order Ostu. Był również kawalerem Orderu św. Michała i św. Jerzego oraz Orderu Towarzyszów Honoru.

Bibliografia

  • David Torrance, The Scottish Secretaries, Birlinn, 2006

Szablon:Władca