
Sromowce Niżne
|
||
![]() Widok z Trzech Koron |
||
Państwo | ![]() |
|
Województwo | małopolskie | |
Powiat | nowotarski | |
Gmina | Czorsztyn | |
Liczba ludności (2005) | 1025[1][2] | |
Strefa numeracyjna | 18 | |
Kod pocztowy | 34-443 | |
Tablice rejestracyjne | KNT | |
SIMC | 0422853 | |
![]() |
||
Strona internetowa miejscowości |
Sromowce Niżne – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Czorsztyn[3][4]. Łeży w Pieninach w dolinie Dunajca. Około 1000 mieszkańców, miejscowość turystyczna z rozwiniętą bazą noclegową. Wieś założona w pierwszej połowie XIV wieku, jej początki wiążą się z historią zakonu klarysek ze Starego Sącza, pierwszych właścicielek Sromowiec.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa nowosądeckiego. Od 1999 roku należy do województwa małopolskiego.
Walory krajobrazowe Sromowiec zostały dostrzeżone już w połowie XIX wieku – na rok 1832 datuje się początek turystycznych spływów Dunajcem ze Sromowiec do Szczawnicy. Na początku XX wieku czynna była stacja turystyczna Oddziału Pienińskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, a w czasach międzywojennych powstało Schronisko Śląskie (dziś :”Trzy Korony”). W 1934 roku w Sromowcach założono Polskie Stowarzyszenie Flisaków Pienińskich, które działa do dzisiaj. O historii wsi świadczy drewniany kościółek z XVI wieku.
To stąd turyści najczęściej wybierają się na Trzy Korony, Górę Zamkową z grotą św. Kingi oraz do Czerwonego Klasztoru, położonego na drugim brzegu Dunajca.
W połowie roku 2006 oddano do użytku kładkę na Dunajcu łączącą Sromowce Niżne ze wsią Czerwonym Klasztorem na Słowacji, do listy walorów turystycznych wsi dodaje jeszcze możliwości pieszej lub rowerowej eksploracji Przełomu Dunajca – Drogą Pienińską oraz zwiedzania zabytkowego kompleksu klasztornego znajdującego się w powyższej miejscowości – Czerwonego Klasztoru z XIV wieku.
Spis treści
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Kościół pw. św. Katarzyny prawdopodobnie z 1513 roku. Jednonawowy z wydłużonym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium. Konstrukcja zrębowa, oszalowany. Wieża konstrukcji słupowej o pochyłych ścianach, zwieńczona iglicowym hełmem. Dach jednokalenicowy, kryty gontem. Cenne wyposażenie świątyni – gotycki tryptyk z końca XIV w. z kopią rzeźby Matki Boskiej z Dzieciątkiem (obecnie przeniesiony do nowego kościoła), dwa skrzydła tryptyku z XV w. i gotycka drewniana chrzcielnica z XVI w. – znajduje się obecnie w nowym kościele. Od końca lat 80. XX w. obiekt nie użytkowany. Ostatnim nabożeństwem odprawionym w tym kościele była msza (pasterka) 24 grudnia 1986 roku. Po remoncie od 2010 roku mieści się w nim galeria rzeźby i malarstwa.
Kościół leży na Szlaku Architektury Drewnianej w regionie Podhalańsko-Pienińskim.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
W miejscowości jest początek szlaku turystycznego na Trzy Korony, do Krościenka i na Słowację. Znajduje się tu również schronisko PTTK „Trzy Korony”, dysponujące 50 miejscami noclegowymi w 17 pokojach 2, 3, 4 i 5 osobowych. Oprócz tego można odbyć spływ łodziami flisackimi płynąc przełomem Dunajca. W całej wsi jest rozbudowana baza noclegowa, w tym hotel "nad Przełomem". Nad przepływającym bezpośrednio przy wsi Dunajcu, jest pieszo-rowerowa kładka umożliwiająca zwiedzanie słowackiego Czerwonego Klasztoru, oraz przedostanie się do malowniczej Drogi Pienińskiej (pieszo-rowerowej), biegnącej prawym brzegiem Dunajca do Szczawnicy.
Rekreacja i rozrywka[edytuj | edytuj kod]
We wsi funkcjonuje klub sportowy LKS Trzy Korony Sromowce Niżne, który gra w podhalańskiej klasie C. W okresie letnim często urządzane są zabawy i festyny o charakterze ludowym w wybudowanym w 2006 roku amfiteatrze.
Sklepy i lokale[edytuj | edytuj kod]
W Sromowcach Niżnych znajduje się 5 sklepów spożywczych, 2 wielobranżowe, 4 restauracje (w tym pizzeria), kiosk oraz budki z lodami, fast foodami. Niektóre czynne tylko sezonowo.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Portal polskawliczbach.pl
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-02-24].
- ↑ GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
|