Stanisław Machowski (1894–1940)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Machowski
Ilustracja
porucznik piechoty porucznik piechoty
Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1894
Wyżne

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1914–1940

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier,
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

VI batalion I Brygady,
1 Pułk Piechoty Legionów,
8 Pułk Piechoty Legionów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
bitwa pod Krzywopłotami
bitwa pod Kostiuchnówką
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Późniejsza praca

nauczyciel

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości

Stanisław Machowski (ur. 22 sierpnia 1894 w m. Wyżne, pow. rzeszowski, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Jędrzeja i Marii z d. Banaś. Absolwent gimnazjum w Rzeszowie. W latach 1912–1914 należał do Związku Strzeleckiego. Od sierpnia 1914 w VI batalionie I Brygady. Przeszedł cały szlak wojenny 1 pułku piechoty Legionów, m.in. walczył pod Krzywopłotami i Kostiuchnówką. W lipcu 1917, po kryzysie przysięgowym, został wcielony do armii austriackiej i wysłany na front włoski, gdzie został ranny.

W grudniu 1918 został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony do 1 pułku piechoty Ziemi Rzeszowskiej, który później został przemianowany na 17 pułk piechoty. 15 lipca 1919, jako podoficer byłego 1 pp LP został mianowany z dniem 1 czerwca 1919 podporucznikiem w piechocie[1]. Po zakończeniu wojny polsko-bolszewickiej, na własną prośbę w 1921 przeszedł do rezerwy. W 1922 posiadał przydział w rezerwie do 17 pułku piechoty[2]. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem 1 czerwca 1919 i 2740. lokatą w korpusie oficerów piechoty. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 35 pułku piechoty w Łukowie[3].

W okresie międzywojennym pracował jako nauczyciel szkół powszechnych, ostatnio w Lublinie[4]. Wg Banaszka był kierownikiem szkoły w m. Jabłoń w pow. Międzyrzecz Podlaski[5].

W sierpniu 1939 został zmobilizowany do 8 pułku piechoty Legionów[4][6][a].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 roku został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany. Od 28 lipca 2000 roku spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu.

Stanisław Machowski był żonaty, miał dwoje dzieci[4].

5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana[8]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Autorzy pracy „Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich” podali, że Stanisław Machowski jako kapitan rezerwy był w składzie Ośrodka Zapasowego Saperów w Przemyślu[5]. Oficerem tym mógł być por. sap. rez. Stanisław Machowski (ur. 26 lutego 1901)[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 80 z 26 lipca 1919 roku, s. 1832.
  2. ↑ Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 170.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 228, 512.
  4. ↑ a b c Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 368.
  5. ↑ a b Banaszek, Roman i Sawicki 2000 ↓, s. 185.
  6. ↑ a b c Polak (red.) 1993 ↓, s. 125.
  7. ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 739.
  8. ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
  9. ↑ M.P. z 1931 r. nr 156, poz. 227.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Alfabetyczny spis oficerów rezerwy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-05-01.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Kazimierz Banaszek, Krystyna Wanda Roman, Zdzisław Sawicki: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
  • Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
  • Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
  • Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stanisław_Machowski_(1894–1940)&oldid=66733838”