Przejdź do zawartości

Torbomysz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Torbomysz
Saccostomus
W. Peters, 1846[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – torbomysz sawannowa (S. campestris)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

gryzonie

Podrząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

malgaszomyszowate

Podrodzina

wielkoszczury

Rodzaj

torbomysz

Typ nomenklatoryczny

Saccostomus campestris W. Peters, 1846

Synonimy
Gatunki

5 gatunków (w tym 2 wymarłe) – zobacz opis w tekście

Torbomysz[3] (Saccostomus) – rodzaj ssaków z podrodziny wielkoszczurów (Cricetomyinae) w obrębie rodziny malgaszomyszowatych (Nesomyidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Afryce (Somalia, Etiopia, Demokratyczna Republika Konga, Uganda, Kenia, Tanzania, Malawi, Zambia, Angola, Namibia, Zimbabwe, Mozambik i Południowa Afryka; być może Eswatini)[4][5][6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 95–173 mm, długość ogona 28–74 mm, długość ucha 14–22 mm, długość tylnej stopy 17–25 mm; masa ciała 33–81 g[5][7].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj zdefiniował w 1846 roku niemiecki zoolog Wilhelm Peters na łamach rocznika Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhandlungen der Konigl. Preuss. Akademie der Wissenschaften zu Berlin[1]. Na gatunek typowy Peters wyznaczył torbomysz sawannową (S. campestris).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Saccostomus: gr. σακκος sakkos ‘torba’; στομα stoma, στοματος stomatos ‘usta’[8].
  • Eosaccomys: gr. εως eōs lub ηως ēōs ‘wschodni, orientalny’; σακκος sakkos ‘torba’; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[9].

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[10][7][4][3]:

Opisano również gatunki wymarłe:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Nowa nazwa dla Saccostomus Peters, 1846, ponieważ Palmer uważał, że nazwa ta jest zajęta przez Saccostoma Fitzinger, 1843 (Reptilia).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b W. Peters. Über neue Säugethiergattungen aus den Ordnungen der Insectenfresser und Nagethiere. „Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhandlungen der Konigl. Preuss. Akademie der Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1846, s. 258, 1846. (niem.). 
  2. T.S. Palmer. Some new generic names of mammals. „Science”. New Series. 17, s. 873, 1903. (ang.). 
  3. a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 232. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  4. a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 336. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. a b S. Goodman & A. Monadjem: Family Nesomyidae (Pouched Rats, Climbing Mice and Fat Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 196–197. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Saccostomus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-11-20].
  7. a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 217. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  8. Palmer 1904 ↓, s. 615.
  9. Palmer 1904 ↓, s. 364.
  10. N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-02]. (ang.).
  11. P. Mein, M. Pickford & B. Senut. Late Miocene micromammals from the Harasib karst deposits, Namibia. Part 2b – Cricetomyidae, Dendromuridae and Muridae, with an addendum on the Myocricetodontinae. „Communications of the Geological Survey of Namibia”. 13, s. 43, 2004. (ang.). 
  12. Ch. Denys: Fossil rodents (other than Pedetidae) from Laetoli. W: M.D. Leakey & J.M. Harris (redaktorzy): Laetoli: a Pliocene Site in northern Tanzania. London: Oxford Science Publications, 1987, s. 118–170. ISBN 978-0-19-854441-8. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]