Trójkąt Kaliningradzki
Trójkąt Kaliningradzki (także: Trójkąt Królewiecki, TK; ang. Kaliningrad Triangle, ros. Калининградский треугольник, niem. Kaliningrad Dreieck) – niezinstytucjonalizowana forma współpracy i konsultacji w ramach polityki zagranicznej Polski, Niemiec i Rosji w latach 2011-2014.
Współpraca została zainaugurowana 21 lutego 2011 roku w trakcie wspólnych obrad niższych izb parlamentów Niemiec, Polski i Rosji[1]. Trzy miesiące później w Królewcu doszło do spotkania szefów dyplomacji trzech krajów[2]. Po aneksji Krymu i wojnie w Donbasie, współpraca w ramach Trójkąta została zawieszona.
| Data | Miejsce | Uczestnicy |
|---|---|---|
| 21 maja 2011 | Królewiec  Rosja |
Radosław Sikorski, Guido Westerwelle, Siergiej Ławrow[3]. |
| 21 marca 2012 | Berlin  Niemcy |
Radosław Sikorski, Guido Westerwelle, Siergiej Ławrow[4]. |
| 10 maja 2013 | Warszawa  Polska |
Radosław Sikorski, Guido Westerwelle, Siergiej Ławrow[5] |
| 10 czerwca 2014 | Petersburg Rosja |
Radosław Sikorski, Frank-Walter Steinmeier, Siergiej Ławrow[6] |
Nazwa[edytuj | edytuj kod]
Radosław Sikorski forsował wobec trójstronnej formy współpracy nazwę „Trójkąt Królewiecki”. Używanie wariantywnej formy w miejsce sugerowanej przez Komisję Standaryzacji Nazw Geograficznych Sikorski argumentuje sprzeciwem wobec upamiętniania Michaiła Kalinina stalinowskiego działacza, odpowiedzialnego m.in. za Zbrodnię Katyńską[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Władysław Gulewicz: Kaliningrad – punkt dialogu Europy i Eurazji. [dostęp 2013-03-28]. (ros.).
- ↑ Stanisław Bieleń: Trialog niemiecko-polsko-rosyjski, czyli o idei „trójkąta kaliningradzkiego”. Polski Przegląd Dyplomatyczny, nr 2/2012, s. 5-6.
- ↑ Królewiec: spotkanie Polska–Niemcy–Rosja [online], rp.pl, 22 maja 2021 [dostęp 2024-03-03].
- ↑ Rosja i UE coraz bliżej [online], dw.pl, 21 marca 2012 [dostęp 2024-03-03].
- ↑ Trójkąt kaliningradzki w Warszawie [online], rp.pl, 10 maja 2013 [dostęp 2024-03-03].
- ↑ Spotkanie "Trójkąta Królewieckiego" w Petersburgu. Polska, Niemcy i Rosja o Ukrainie [online], forsal.pl, 10 czerwca 2014 [dostęp 2024-03-03].
- ↑ Cytat za: http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/1,114873,9633232,Radoslaw_Sikorski_walczy_z__Kaliningradem_.html.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stanisław Bieleń: Trialog niemiecko-polsko-rosyjski, czyli o idei „trójkąta kaliningradzkiego. Polski Przegląd Dyplomatyczny, nr 2/2012.
- Adam Karpiński: Trójkąt Kaliningradzki. Obszar konstruowania nowych form społeczeństwa przyszłości. „Geopolityka” nr 9/2012.
- Leszek Sykulski: Trójkąt Kaliningradzki. Wprowadzenie do koncepcji geopolitycznej osi Berlin-Warszawa-Moskwa. Częstochowa: Instytut Geopolityki, 2012. ISBN 978-83-61294-60-3.
- Cornelius Ochmann: Nowa polityka wschodnia UE. Układ relacji między Niemcami, Polską, Rosją i Ukrainą w: Dojrzałe sąsiedztwo. Stosunki polsko-niemieckie w latach 1991–2011. Wrocław: Centrum Willy’ego Brandta, 2012. ISBN 978-83-62571-24-6.
| Ujęcie chronologiczne | |
|---|---|
| Europa |
|
| Azja i Oceania |
|
| Ameryka | |
| Afryka | |
| Historia | |
| Organizacje międzynarodowe, inne podmioty oraz nieformalne formy współpracy regionalnej |
