Frank-Walter Steinmeier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Frank-Walter Steinmeier
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia 5 stycznia 1956
Detmold
Prezydent Republiki Federalnej Niemiec
Okres od 19 marca 2017
Przynależność polityczna Socjaldemokratyczna Partia Niemiec
Pierwsza dama Elke Büdenbender
Poprzednik Joachim Gauck
Minister spraw zagranicznych Niemiec
Okres od 17 grudnia 2013
do 27 stycznia 2017
Przynależność polityczna Socjaldemokratyczna Partia Niemiec
Poprzednik Guido Westerwelle
Następca Sigmar Gabriel
Minister spraw zagranicznych Niemiec
Okres od 22 listopada 2005[1]
do 28 października 2009
Poprzednik Joschka Fischer
Następca Guido Westerwelle
Signature f.-w. steinmeier.png
Odznaczenia
Krzyż Wielki Klasy Specjalnej Orderu Zasługi RFN Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy Krzyż Wielki Królewskiego Norweskiego Orderu Zasługi Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Portugalia) Krzyż Wielki I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach

Frank-Walter Steinmeier (ur. 5 stycznia 1956 w Detmold) – niemiecki polityk należący do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec, szef urzędu kanclerskiego Gerharda Schrödera w latach 1999–2005, minister spraw zagranicznych Niemiec w latach 2005–2009 i 2013−2017. Sprawował również funkcję przewodniczącego Rady Europejskiej w pierwszej połowie 2007. Od 21 listopada 2007 do 28 października 2009 również wicekanclerz i minister spraw zagranicznych w rządzie Angeli Merkel. Kandydat SPD na kanclerza Niemiec w 2009. Od 2017 prezydent Niemiec.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Edukacja i młodość[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z Nadrenii Północnej-Westfalii. Po ukończeniu szkoły średniej pełnił służbę wojskową od 1974 do 1976. Po jej odbyciu rozpoczął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Juliusa Liebiga w Gießen. W 1982 zdał swój pierwszy, a w 1986 drugi egzamin państwowy z prawa. Pracował jako asystent profesora (specjalizacja w prawie publicznym i naukach politycznych) na Uniwersytecie Justusa Liebiga w Gießen do czasu obrony swojej pracy doktorskiej w 1991.

Działalność polityczna do 2017[edytuj | edytuj kod]

Od początku lat 90. współpracował z byłym kanclerzem Niemiec Gerhardem Schröderem, który wówczas zajmował stanowisko premiera Dolnej Saksonii. W 1991 został doradcą do spraw prawa medialnego i komunikacji z mediami w biurze ówczesnego premiera w Hanowerze. W latach 1993–1994 był dyrektorem ds. personalnych w biurze premiera. W 1996 został podsekretarzem stanu oraz szefem Kancelarii Premiera Dolnej Saksonii. W wyniku wygranych przez SPD wyborów parlamentarnych w 1998 i objęciu fotela kanclerskiego przez Gerharda Schrödera w listopadzie tego samego roku Steinmeier objął stanowisko szefa Urzędu Kanclerskiego w Bonn, a od 1999 w Berlinie. Sprawował między innymi funkcję koordynatora służb specjalnych. W tym czasie nazywany był szarą eficjencją, gdyż znany był ze swojego efektywnego i skutecznego zarządzania (aluzja do przydomku szara eminencja).

Po wyborach parlamentarnych i utworzeniu Wielkiej Koalicji CDU/CSU – SPD 13 października 2005 został desygnowany na stanowisko ministra spraw zagranicznych w rządzie kanclerz Angeli Merkel. Był pierwszym ministrem spraw zagranicznych Niemiec wywodzącym się z SPD od 1969.

Na nadzwyczajnym kongresie partii w Berlinie 18 października 2008 oficjalnie wybrano go kandydatem SPD na urząd kanclerski w wyborach parlamentarnych zaplanowanych na 2009. Po wyborach SPD znalazło się jednak w opozycji. Po kolejnej elekcji – w 2013 Steinmeier wrócił na urząd szefa niemieckiego MSZ.

Prezydentura[edytuj | edytuj kod]

Wybór przez Zgromadzenie Federalne 12 lutego 2017[edytuj | edytuj kod]

W listopadzie 2016 został zgłoszony przez kanclerz Angelę Merkel jako kandydat koalicji rządowej na stanowisko prezydenta Niemiec w wyborach w 2017[2]. W związku z tym w styczniu 2017 zakończył urzędowanie na stanowisku ministra spraw zagranicznych, przekazując obowiązki swojemu następcy, dotychczasowemu ministrowi gospodarki i energii, Sigmarowi Gabrielowi[3]

12 lutego 2017 został wybrany przez Zgromadzenie Federalne w pierwszej turze wyborów na urząd prezydenta Niemiec, uzyskując 931 z 1253 oddanych głosów elektorskich[4]. Urząd prezydenta Niemiec objął 19 marca 2017 zaś trzy dni później nastąpiło jego oficjalne zaprzysiężenie[5][6]

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Od 1995 jest żonaty z Elke Büdenbender i ma jedną córkę.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ jednocześnie od 11 listopada 2007 Wicekanclerz Niemiec
  2. ↑ Angela Merkel przedstawiła Franka-Waltera Steinmeiera jako kandydata na prezydenta. rp.pl. [dostęp 2016-11-16].
  3. ↑ Niemcy: Sigmar Gabriel przejął obowiązki szefa MSZ. onet.pl. [dostęp 2017-01-27].
  4. ↑ Frank-Walter Steinmeier nowym prezydentem Niemiec. tvp.info. [dostęp 2017-02-12].
  5. ↑ Frank-Walter Steinmeier objął urząd prezydenta Niemiec. polskieradio.pl, 2017-03-19. [dostęp 2017-03-19].
  6. ↑ Steinmeier zaprzysiężony na prezydenta Niemiec. I od razu wzywa Turcję i Erdogana: Skończcie z porównaniami do nazistów, budujmy więzi!. wyborcza.pl. [dostęp 2017-03-22].
  7. ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana (wł.). quirinale.it. [dostęp 2017-05-17].
  8. ↑ CIDADÃOS ESTRANGEIROS AGRACIADOS COM ORDENS PORTUGUESAS (port.). ordens.presidencia.pt. [dostęp 2017-05-17].
  9. ↑ Steinmeier mit Orden der französischen Ehrenlegion ausgezeichnet (niem.). zeit.de, 2017-01-26. [dostęp 2017-05-17].
p • d • e
Prezydenci (Bundespräsident) Republiki Federalnej Niemiec
od 1949
Theodor Heuss (1949-1959) • Heinrich Lübke (1959-1969) • Gustav Heinemann (1969-1974) • Walter Scheel (1974-1979) • Karl Carstens (1979-1984) • Richard von Weizsäcker (1984-1994) • Roman Herzog (1994-1999) • Johannes Rau (1999-2004) • Horst Köhler (2004-2010) • Christian Wulff (2010-2012) • Joachim Gauck (2012-2017) • Frank-Walter Steinmeier (od 2017)
Godło Prezydenta RFN
Pełniący obowiązki
Karl Arnold (1949) • Jens Böhrnsen (2010) • Horst Seehofer (2012)
p • d • e
Ministrowie spraw zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec
Godło RFN
Zobacz też: Portal:Niemcy
p • d • e
Pierwszy rząd Angeli Merkel (2005−2009)
W dniu zaprzysiężeniaAngela Merkel 24092007.jpg
Późniejsi członkowie rządu
p • d • e
Trzeci rząd Angeli Merkel (2013–2018)
W dniu zaprzysiężenia
Angela Merkel (CDU) • Sigmar Gabriel (SPD) • Frank-Walter Steinmeier (SPD) • Thomas de Maizière (CDU) • Heiko Maas (SPD) • Wolfgang Schäuble (CDU) • Andrea Nahles (SPD) • Hans-Peter Friedrich (CSU) • Ursula von der Leyen (CDU) • Manuela Schwesig (SPD) • Hermann Gröhe (CDU) • Alexander Dobrindt (CSU) • Barbara Hendricks (SPD) • Johanna Wanka (CDU) • Gerd Müller (CSU) • Peter Altmaier (CDU)
Angela Merkel 24092007.jpg
Późniejsi członkowie rządu
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Frank-Walter_Steinmeier&oldid=53769621”