Tramwaje w Pilźnie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tramwaje w Pilźnie
tramwaj
Ilustracja
Pilzneńskie Vario LF2/2 IN
Państwo

 Czechy

Lokalizacja

Pilzno

Operator

Plzeňské městské dopravní podniky

Liczba linii

3

Lata funkcjonowania

od 1899

Roczna
liczba pasażerów

38,5 mln (2017)

Infrastruktura
Schemat sieci
System tramwajowy w 2020 r.
Długość sieci

21,7 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Napięcie zasilania

600 V DC

Liczba zajezdni

1

Liczba przystanków

54 (2019)

Strona internetowa
Historyczny tramwaj typu T3 w zajezdni Slovany
Tramwaj KT8D5 w Pilźnie
Zabytkowy tramwaj Brožík/Zeman/Křižík z 1899 roku
Historyczny tramwaj Tatra T1 w zajezdni Slovany

Tramwaje w Pilźnie (czes. Plzeň) – system komunikacji tramwajowej działający w Pilźnie, czwartym co do wielkości mieście w Czechach. Miasto posiada także komunikację autobusową i trolejbusową.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Koniec XIX wieku[edytuj | edytuj kod]

W XIX wieku Pilzno, dzięki budowie nowych zakładów przemysłowych, rozwijało się tak szybko, że niezbędne było wprowadzenie systemu komunikacji miejskiej. Wybrano tramwaj elektryczny, a przewóz rozpoczęto 29 czerwca 1899. Sieć składała się z trzech jednotorowych linii (BoryLochotín, SkvrňanyNepomucká třída, NáměstíPlynárna) o rozstawie szyn 1435 mm – jedna z linii przebiegała przez rynek (obecnie Náměstí Republiky). System obsługiwało 20 wozów z firmy Brožík/Zeman z wyposażeniem elektrycznym firmy Křižík. W kolejnych latach zakupiono jeszcze 5 wagonów silnikowych i 4 doczepne.

Pierwsza połowa XX wieku[edytuj | edytuj kod]

W latach 1910–1929 sieć była sukcesywnie wydłużana, a niektóre odcinki przebudowano na dwutorowe. 15 czerwca 1929 wybudowano drugą nitkę na rynku. Rozpoczęto także sprowadzanie dwuosiowych wozów tramwajowych firmy Ringhoffer z Pragi, w tym od 1938 bardziej pojemnych wozów z obniżoną podłogą, zwanych Trabuka.

Druga połowa XX wieku i współczesność[edytuj | edytuj kod]

Po II wojnie światowej rozpoczęto budowę nowych osiedli. 1 maja 1962 oddano linię na osiedle Světovar, a w 1973 na Skvrňany. Rozpoczęto także sprowadzanie nowych wozów T1 (w latach 1955–1957), T2 (1960–1962), a od 1964 także T3. Ostatecznie wybudowano jeszcze linie do osiedla Košutka (1980) i Bolevec (1986, ostatecznie oddana 26 maja 1990). Od tego czasu nie nastąpiły większe zmiany i obecnie sieć składa się z 3 linii i jednej zajezdni Slovany (druga zajezdnia Skvrňany, planowana w latach 80., nigdy nie powstała). 4 kwietnia 1987 wycofano wysłużone wagony T1 (jeden zachowano dla celów muzealnych), a w 1989 rozpoczęto eksploatację 12 sztuk nowych wozów KT8D5. Od 1995 przeprowadza się modernizacje wagonów T3 i KT8D5, zaś od 1998 rozpoczęto eksploatację częściowo niskopodłogowych wozów Škoda 03TAstra.

Przyszłość[edytuj | edytuj kod]

Przez pewien czas istniał plan budowy tramwaju podziemnego, między innymi do osiedla Doubravka. Obecnie plany przewidują połączenie linii z dzielnicy Bory z obszarami przemysłowymi.

Linie[edytuj | edytuj kod]

Stan z 29 kwietnia 2020 r.[1]

Linia Trasa
BolevecSlovany

Bolevec – Okounová – Bolevecká náves – Majakovského – Mozartova – U Gery – Lékařská fakulta – Pod Záhorskem – Sady Pětatřicátníků – Náměstí Republiky – Anglické nábřeží – Hlavní nádraží – Mikulášské náměstí – Jedlová – Liliová – Olšová – Vřesová – Slovany

SvětovarSkvrňany

Světovar – Brojova – Radnice Slovany – Náměstí Generála Píky – Bazén Slovany – U Duhy – Mikulášské náměstí – Hlavní nádraží – Anglické nábřeží – Náměstí Republiky – Hlavní pošta – Palackého náměstí – CAN Skvrňanská – Škoda, III. brána – Přední Skvrňany – Malesická – Slovanské údolí – Školy Vejprnická – Karla Steinera – Macháčkova – Terezie Brzkové – Skvrňany

KošutkaUniverzita

Plzeňka – Severka – Sokolovská – U Družby – Boženy Němcové – Zoologická zahrada – Pod Záhorskem – Sady Pětatřicátníků – U Práce – Masarykovo náměstí – Chodské náměstí – Dobrovského – Náměstí Míru – Dvořákova – Borský park – Bory – Technická

Tabor[edytuj | edytuj kod]

Obecnie w ruchu znajdują się następujące tramwaje:

Zdjęcie Typ Modyfikacje i podtypu Dostawy w latach Liczba szt.
(stan na 12.12.2020r.)[2]
Tatra T3 Tatra T3R.P 1982–1987 31
Tatra T3R.PV 2004 2
Tatra T3R.PLF 2008–2010 18
Tatra KT8D5 Tatra KT8D5R.N2P 2007–2009 12
Škoda 03T Škoda 03T (Astra) 1997–2000 5
Tatra K3R-NT Tatra K3R-NT 2006 4
Vario LF VarioLFR.S 2010–2014 26
Vario LF plus Vario LFplus 2010–2017 6
Vario LF2/2 IN VarioLF2/2 IN 2013–2014 4
EVO2 EVO2 2019 9

W latach 2003–2008 eksploatowany był prototyp tramwaju Škoda 05 T.


Tabor historyczny[edytuj | edytuj kod]

PMDP posiada również sześć wozów historycznych:

  • Brožík / Křižík Nr 18 z 1899 roku, zabytkowy od 1955 (najstarszy na świecie tramwaj elektryczny poruszający się o własnych siłach)[3]
  • Ringhoffer ev. Nr 82 z 1929 roku, zakupiony w 2018 z Pragi[4]
  • pudło przyczepy Brožík / Křižík ev. Nr 9 z 1899 roku, przebudowanej w 1937 z wagonu silnikowego, nabyte w 2011 (oczekujące na ewentualną rekonstrukcję)[5]
  • Tatra T1 Nr 121 z 1956 roku[6]
  • Tatra T2 Nr 133 z 1958 roku, kupiony w 2007 z Liberca[6]
  • Tatra T3 Nr 192 z 1976 roku, zabytkowy od 2008 (wycofany z eksploatacji w 2004)[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mapa MHD - Plzeňské městské dopravní podniky, a.s. [online], www.pmdp.cz [dostęp 2020-04-29].
  2. PMDP - tramvaje, Seznam-autobusu.cz [dostęp 2019-12-12].
  3. Jan Šlehofer, Křížíkovy tramvaje z roku 1899, historický vůz č. 18, Plzeňské tramvaje.cz, 18 września 2008.
  4. Libor Hinčica, Plzeň získá historickou tramvaj z Prahy, „Československý Dopravák”, 14 lipca 2018 [dostęp 2018-07-19].
  5. Jan Šlehofer, Křížíkovy tramvaje z roku 1899, vozy 9 a 20, plzensketramvaje.cz [dostęp 2018-07-19].
  6. a b Jan Šlehofer, Přehled vozů… aneb co nás to vlastně vozí, Plzeňské tramvaje.cz [dostęp 2008-09-18].
  7. Jan Šlehofer, Objednaná jízda s vozem T3 č. 192, „Plzeňské tramvaje.cz”, 13 września 2008 [dostęp 2008-09-18].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]