Ulica Kramarska w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Kramarska
Stare Miasto
Ilustracja
Widok od zachodu
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Długość

235 m[1]

Przebieg
0 ul. 23 Lutego
ul. Rynkowa
ul. Wroniecka
ul. Żydowska
235[1] ul. Wielka
ul. Klasztorna
Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Kramarska”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „ulica Kramarska”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Kramarska”
Ziemia52°24′33,6″N 16°56′00,6″E/52,409340 16,933489

Ulica Kramarska – ulica znajdująca się w Poznaniu na Starym Mieście, na osiedlu Stare Miasto. Zaczyna się przy ulicy Wielkiej, następnie skręca mocno w lewo, przecina ulicę Żydowską, Wroniecką, kończąc swój bieg na skrzyżowaniu z ulicą Masztalarską i Rynkową. Nazwa pochodzi od dużej ilości kramów, stojących dawniej przy tej ulicy.

W przeszłości ulicę nazywano potocznie przy Bogdance, gdyż przebiegała w sąsiedztwie odkrytego wówczas koryta Bogdanki, obecnie skanalizowanej. Nazwę oficjalną wzięła od licznych niewielkich kramów i jatek, jakie były tu ulokowane. Koncentrowały się one zwłaszcza u jej pół nocnego wylotu, w rejonie obecnego Archiwum Państwowego. Przed 1939 skupili się tutaj kupcy żydowscy, działający zwłaszcza w branżach galanteryjnej, bławatnej i konfekcyjnej. Adolf Morał prowadził w tym rejonie hurtownię alkoholową[2].

W kamienicy numer jeden (na narożniku ulicy Masztalarskiej) mieszkał kompozytor i pianista, Jan Skrzydlewski[2].

W zielonym budynku w latach 1940-1941 znajdował się oddział poznański Związku Walki Zbrojnej. Przy skrzyżowaniu z ulicą Żydowską stoi kościół Najświętszej Krwi Pana Jezusa.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Zarząd Dróg Miejskich w Poznaniu: Spis dróg publicznych w administracji ZDM - stan na styczeń 2018. zdm.poznan.pl. [dostęp 2018-11-20].
  2. a b Zbigniew Zakrzewski, Ulicami mojego Poznania. Część 2, Wydawnictwo Kwartet, Poznań, 2006, s. 65, ISBN 83-60069-25-5

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]