Ulica Woźna w Poznaniu
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Stare Miasto | |||||||||||||||||||||||||
Muzeum Instrumentów Muzycznych położone na rogu ul. Woźnej i Starego Rynku | |||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Poznania ![]() | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |||||||||||||||||||||||||
![]() |
Ulica Woźna - ulica w Poznaniu, na Starym Mieście, na osiedlu samorządowym Stare Miasto biegnąca od Starego Rynku w kierunku wschodnim. W średniowieczu nosiła nazwę Woźna (platea bedellica), do 1919: Büttelstrasse, 1919-1939: Woźna (Butelska), 1939-1945: Büttelstrasse, od 1945: Woźna.
Ulicą kursowały tramwaje konne ku Chwaliszewu od początku ich istnienia w Poznaniu (1880). W 1898 linia została zelektryfikowana. W 1902, po budowie jednokierunkowych odcinków w ulicach Wodnej i Wielkiej, torowisko to zostało zlikwidowane i nigdy już nie powróciło na ulicę Woźną[1].
Przy ulicy, pod numerem 44, siedzibę miał kabaret Tey, natomiast pod numerem 6 działa Pracownia Lutnicza Niewczyk & Synowie (najstarsza w Polsce)[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Edmund Nadolski, 100 lat tramwaju elektrycznego w Poznaniu, w: Z Życia MPK Poznań, nr 2(587)/1998, s. 5, ISSN 0329-6637
- ↑ Maciej Szymkowiak, Cztery pokolenia lutników. W Poznaniu działa najstarsza pracownia w Polsce, w: Głos Wielkopolski (Magazyn), 21.1.2022, s. 17
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zygmunt Zaleski, Nazwy ulic w Poznaniu, Magistrat Stołeczny Miasta Poznania, 1926
- Zbigniew Zakrzewski, Nazwy osobowe i historyczne ulic Poznania, Wydawnictwo Poznańskie, 1971
- Poznań plus 4 - plan miasta 1:20.000, wyd. Demart, Warszawa, 2006, ISBN 83-7427-282-1