Ulica Wodna w Poznaniu
Stare Miasto | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Widok od strony Rynku ku Garbarom i Grobli | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Poznania ![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski ![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() |
Ulica Wodna – ulica w Poznaniu na Starym Mieście, na osiedlu Stare Miasto biegnąca od Starego Rynku w kierunku wschodnim. W średniowieczu nosiła nazwę Wodna (platea aquatica), do 1919: Wasserstrasse, 1919-1939: Wodna (Butelska), 1939-1945: Wasserstrasse, od 1945: Wodna. W ciągu ulicy zlokalizowana była Brama Wodna stanowiąca element murów miejskich. Nazwa wywodzi się od kierunku, w którym biegła – ku Warcie[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
- Osobny artykuł:
W okresie przed lokacją Poznania na lewym brzegu Warty, na terenie ulicy znajdowało się wczesnośredniowieczne cmentarzysko szkieletowe, które jest datowane na drugą połowę X i początek XI wieku (odkryto tu 10 pochówków)[2].
Po lokacji miasta w 1253 obszar początkowo nie uległ szybkiej zabudowie. Z istniejącej Bramy Wodnej nie dochowały się żadne fragmenty. W XIII wieku przeprowadzono jednak pierwsze niwelacje terenu, obniżając go o około jeden metr. Dynamiczny okres rozwoju Poznania od drugiej połowy XIV do końca XV wieku zaowocował, początkowo drewnianą, zabudową ulicy. W końcu XV wieku trakt otrzymał drewnianą nawierzchnię. W XVI wieku przeprowadzono dalsze, znaczące niwelacje, a w XVIII wieku założono drewniany wodociąg. W początku XX wieku położono dwie warstwy bruku[2].
W okresie średniowiecznym ulicę zamieszkiwali rzemieślnicy: w części bliższej murom miejskim spożywcy – piekarze, piwowarzy i rzeźnicy, a w części bliższej Rynkowi i centralnej – krojownicy sukna. W tej części mieszkali też kramarze i szlachta[1].
W 1845 ulica była główną areną rozruchów religijnych.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- rozruchy religijne w Poznaniu (1845) – wypadki rozgrywały się w dużej mierze na ul. Wodnej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Poznań - przewodnik po zabytkach i historii, Janusz Pazder (oprac.), Jerzy Borwiński, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2003, s. 101, ISBN 83-87847-92-5, OCLC 830535344 .
- ↑ a b Tomasz Stępnik, Z badań nad osadnictwem w rejonie Starego Miasta w Poznaniu, w: Kronika Miasta Poznania, nr 3-4/1993, s.338-339, ISSN 0137-3552
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zygmunt Zaleski, Nazwy ulic w Poznaniu, Magistrat Stołeczny Miasta Poznania, 1926
- Zbigniew Zakrzewski, Nazwy osobowe i historyczne ulic Poznania, Wydawnictwo Poznańskie, 1971
- Poznań plus 4 - plan miasta 1:20.000, wyd. Demart, Warszawa, 2006, ISBN 83-7427-282-1