Władysław Dewoyno

Władysław Dewoyno (ur. 10 lipca 1915 w Moskwie, zm. 22 stycznia 1991 w Łodzi) – polski aktor teatralny i filmowy, związany przede wszystkim z teatrami Wrocławia i Łodzi.

Przed wojną studiował rolnictwo i leśnictwo na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu i aktorstwo w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej, które to studia przerwał wybuch wojny. Naukę kontynuował w konspiracji. Po upadku powstania warszawskiego został przez nazistów wywieziony na roboty do Niemiec. Również przed wojną współpracował jako lektor z Polskim Radiem. Miał w swoim dorobku około osiemdziesięciu ról filmowych.

Pochowany na cmentarzu Świętej Rodziny we Wrocławiu.

Teatr[edytuj | edytuj kod]

Teatr Kameralny Domu Żołnierza w Łodzi (1945–1947)
Teatr Ziemi Pomorskiej w Toruniu (1947–1948)
Teatr Polski w Poznaniu (1948–1949)
Teatr Dramatyczny we Wrocławiu (1949–1963 i 1966–1968)
Teatr Rozmaitości we Wrocławiu (1963–1966)
Teatr Polski we Wrocławiu (1968–1974)
Teatr Nowy w Łodzi (1974–1982)
Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie (1982–1984)
Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi (1985–1990)

1953: Trudna miłość, reż. S. Różewicz – brat Hanki Nalepianki
1957: Pętla, reż. W.J. Has – Władek, monter sieci telefonicznej
1958: Pigułki dla Aurelii, reż. S. Lenartowicz – Heinz, feldfebel w spelunie
1964: Agnieszka 46, reż. S. Chęciński – January
1968: Hrabina Cosel, reż. J. Antczak – Holder, szlachcic saski (odc. 1)
1968: Hrabina Cosel, reż. J. Antczak – Holder, szlachcic saski
1968: Lalka, reż. W.J. Has – Jan Machalski, przyjaciel Rzeckiego
1969: Znaki na drodze, reż. A. Piotrowski – magazynier w więzieniu
1972: Kopernik – ranny operowany przez Kopernika (odc. 2 i 3)
1976: Znaki szczególne, reż. R. Załuski – chłop
1976: Daleko od szosy, reż. Z. Chmielewski – chłop kupujący wiadro (odc. 1)
1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy, reż. J. Sztwiertnia – polityk niemiecki u Bismarcka (odc. 6, 7)
1982: Popielec, reż. R. Ber (odc. 8)
1983: Marynia, reż. J. Rybkowski – Julian Abdulski, urzędnik w firmie Połanieckiego
1985: Diabelskie szczęście, reż. F. Trzeciak – notariusz
1988: Niezwykła podróż Baltazara Kobera, reż. W.J. Has – pastor
1988: Nowy Jork, czwarta rano, reż. K. Krauze – Zawadzki
1990: Kramarz, reż. A. Barański – ksiądz