Walerian Młyniec

Walerian Józef Młyniec
	podpułkownik piechoty
Data i miejsce urodzenia	9 marca 1896 ; Tuchów
Data śmierci	7 września 1939
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1939
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Formacja	Legiony Polskie
Jednostki	156 Pułk Piechoty
Stanowiska	dowódca batalionu; dowódca pułku piechoty
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Walerian Józef Młyniec (ur. 9 marca 1896 w Tuchowie, zm. 7 września 1939) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Walerian Józef Młyniec urodził się 9 marca 1896 roku, w Tuchowie, w rodzinie Jakuba i Marii z Piątków^[1]. W czasie I wojny światowej pełnił służbę w 4 pułku piechoty Legionów Polskich. 1 lipca 1916 roku został awansowany na chorążego^[2].

19 sierpnia 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich. W tym czasie był oficerem 4 pułku piechoty Legionów^[3]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 564. lokatą w korpusie oficerów piechoty^[4]. W 1923 roku pełnił służbę w macierzystym 4 pułku piechoty Legionów w Kielcach^[5]. W maju 1924 roku został przeniesiony do 76 pułku piechoty w Grodnie^[6]^[7].

28 kwietnia 1926 roku zawarł związek małżeński z Marią Grzybowską, z którą miał dwoje dzieci: Romana i Walerię.

31 października 1927 roku został przeniesiony do 81 pułku piechoty w Grodnie na stanowisko oficera Przysposobienia Wojskowego^[8]. 18 lutego 1928 roku został awansowany na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 i 6. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W tym samym roku był komendantem obwodowym Przysposobienia Wojskowego^[9]^[10]. W styczniu 1931 został przesunięty na stanowisko dowódcy batalionu^[11]. W czerwcu 1934 roku został przeniesiony do 7 Okręgowego Urzędu Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego na stanowisko komendanta Okręgu VII Związku Strzeleckiego w Poznaniu^[12]. Na podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 roku i 6. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W tym czasie był dowódcą II batalionu 4 pułku Strzelców Podhalańskich w Cieszynie^[13].

W kampanii wrześniowej 1939 roku dowodził rezerwowym 156 pułkiem piechoty. 7 września 1939 roku popełnił samobójstwo. Pochowany na cmentarzu w Rudniku nad Sanem^[14].

Jego imieniem nazwano tamtejszy X Szczep Harcerski, którego honorowym członkiem szczepu została córka pułkownika, dr Waleria Młyniec.

Ordery i odznaczenia

Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)^[15]
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1937)^[16]
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Krzyż Zasługi Obrońców (Łotwa, przed 1937)^[17]
Order Krzyża Białego Związku Obrony (Estonia, przed 1937)^[18]

Przypisy

↑ Tomasz Wantuch, Tuchowianin ..., s. 14.
↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 31.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, s. 787.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 46 tu podano, że urodził 19 marca 1896 roku.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 134, 409.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 52 z 29 maja 1924 roku, s. 302.
↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 301, 354.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 310.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 95, 181.
↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 31, 609.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 118.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 154.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 17, 656.
↑ Żołnierze Niepodległości ↓, tu podano, że samobójstwo popełnił 12 września 1939 roku w Sandomierzu i został pochowany na tamtejszym cmentarzu przy ulicy Mickiewicza.
↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego”.
↑ Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. Zezwolenie na przyjęcie i noszenie orderów. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 1, s. 5, 19 marca 1937.
↑ Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. Zezwolenie na przyjęcie i noszenie odznaczeń. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 1, s. 20, 19 marca 1937.

Bibliografia

Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-03-22].
Krogulski Mariusz Lesław, Młyniec Walerian Józef, [w:] Małopolski słownik biograficzny uczestników działań niepodległościowych 1939–1956, tom 14, Kraków 2010.
Krogulski Mariusz Lesław, W setną rocznicę odzyskania niepodległości. Legioniści z ziemi tuchowskiej 1914–1918 (cz. III), „Tuchowskie Wieści” 2018 nr 3.
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Tomasz Wantuch, Tuchowianin - płk Walerian Młyniec, „Tuchowskie Wieści” Pismo Towarzystwa Miłośników Tuchowa nr 2/136 marzec-kwiecień-maj 2014, ISSN 1234-6640.
Młyniec Walerian Józef. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-05-02].

Linki zewnętrzne

Bogdan Ścibut, Honor nad życie - ppłk Walerian Młyniec.

[1] Tomasz Wantuch, Tuchowianin ..., s. 14.

[CITEREFLista_starszeństwa191731-2] Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 31.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_32_z_25_sierpnia_1920_roku,_s._787-3] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920 roku, s. 787.

[CITEREFLista_starszeństwa192246_tu_podano,_że_urodził_19_marca_1896_roku-4] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 46 tu podano, że urodził 19 marca 1896 roku.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923134,_409-5] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 134, 409.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_52_z_29_maja_1924_roku,_s._302-6] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 52 z 29 maja 1924 roku, s. 302.

[CITEREFRocznik_Oficerski1924301,_354-7] Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 301, 354.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_25_z_31_października_1927_roku,_s._310-8] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 31 października 1927 roku, s. 310.

[CITEREFRocznik_Oficerski192895,_181-9] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 95, 181.

[CITEREFRocznik_Oficerski193231,_609-10] Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 31, 609.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_3_z_26_marca_1931_roku,_s._118-11] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 118.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_11_z_7_czerwca_1934_roku,_s._154-12] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 154.

[CITEREFRybkaStepan200617,_656-13] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 17, 656.

[CITEREFŻołnierze_Niepodległościtu_podano,_że_samobójstwo_popełnił_12_września_1939_roku_w_Sandomierzu_i_został_pochowany_na_tamtejszym_cmentarzu_przy_ulicy_Mickiewicza-14] Żołnierze Niepodległości ↓, tu podano, że samobójstwo popełnił 12 września 1939 roku w Sandomierzu i został pochowany na tamtejszym cmentarzu przy ulicy Mickiewicza.

[15] M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

[16] M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego”.

[17] Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. Zezwolenie na przyjęcie i noszenie orderów. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 1, s. 5, 19 marca 1937.

[18] Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. Zezwolenie na przyjęcie i noszenie odznaczeń. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 1, s. 20, 19 marca 1937.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]