Przejdź do zawartości

Język lingala

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lingála
Obszar

Demokratyczna Republika Konga, Kongo

Liczba mówiących

ok. 2 mln[1]

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 3 środek szerszej komunikacji
Kody języka
ISO 639-1 ln
ISO 639-2 lin
ISO 639-3 lin
IETF ln
Glottolog ling1263
Ethnologue lin
GOST 7.75–97 лин 395
WALS lin
Występowanie
Ilustracja
Zasięg języka lingala jako języka miejscowej ludności i języka wehikularnego
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Wikipedia w języku lingala
Słownik języka lingala
w Wikisłowniku
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język lingala, także: kingala, ngala – język z rodziny bantu, używany jako język ojczysty przez około 2 miliony osób w północno-zachodniej Demokratycznej Republice Konga oraz północnym i środkowym Kongu. Rozprzestrzeniony jest także jako język wehikularny po całym terytorium wspomnianych państw oraz w południowej części Republiki Środkowoafrykańskiej i północnej Angoli. W sumie językiem tym posługuje się około 10 milionów osób.

Obok suahili i hausa język lingala jest jednym z najważniejszych języków wehikularnych Czarnej Afryki.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Lingala, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-06-06] (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]