Przejdź do zawartości

17 Pułk Lotnictwa Łącznikowego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
17 Pułk Lotnictwa Łącznikowego
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1944

Rozformowanie

1945

Tradycje
Rodowód

233-й авиаполк связи

Kontynuacja

17 Mieszany Pułk Lotniczy
2 Mieszany Pułk Lotniczy

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Nikołaj Tarasow

Ostatni

mjr Michał Jakubik

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

Chyża

Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lotnicze

Rodzaj wojsk

Wojska lotnicze

Podległość

Lotnictwo Frontu WP

Skład

Etat Nr 015/330-A

Po-2

17 Pułk Lotnictwa Łącznikowego (17 plł) – oddział lotnictwa łącznikowego ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

[edytuj | edytuj kod]

Na podstawie rozkazu Nr 91 Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego z dnia 31 października 1944 roku w skład Lotnictwa Frontu WP włączono radziecki 233 Lotniczy Pułk Łączności (ros. 233-й авиаполк связи), który został przemianowany na 17 Pułk Lotnictwa Łącznikowego.

Jednostka została zorganizowana według radzieckiego etatu Nr 015/330-A lotniczego pułku łączności (ros. авиаполк связи) o stanie 139 żołnierzy, w tym 53 oficerów, 65 podoficerów i 21 szeregowców. Zgodnie z etatem, w pułku powinny znajdować się 32 samoloty Po-2[1].

Pułk stacjonował na lotnisku Chyża[1] i posługiwał się numerem poczty polowej „19041”.

Pod koniec stycznia 1945 roku pułk został przebazowany na lotnisko Parzniew.

W lipcu 1945 roku jednostka została przeformowana na nowy etat i przemianowana na 17 Mieszany Pułk Lotniczy. W jej skład włączono żołnierzy i samoloty z rozformowanych pułków lotniczych – 12 sanitarnego i 13 transportowego[a]. Stan etatowy pułku wzrósł do 317 żołnierzy[1].

W połowie września 1945 roku jednostka, stacjonująca wówczas na lotnisku Bielany, została przemianowana na 2 Mieszany Pułk Lotniczy[b].

W grudniu 1945 roku zamierzano przeformować pułk w eskadrę wyposażoną w 16 samolotów Po-2, lecz odstąpiono od tego zamiaru z uwagi na to, że jednostka nie byłaby zdolna do wykonania wszystkich nałożonych na nią zadań łącznikowych, pasażerskich i propagandowych[c].

W drugiej połowie stycznia 1946 roku pułk wchłonął samoloty i sprzęt z rozformowanej 3 Samodzielnej Eskadry Lotnictwa Łącznikowego.

W 1946 roku pułk przebazował się na lotnisko Okęcie[d][2].

W marcu 1947 roku pułk został rozformowany[e].

Dowódcy pułku

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rozkaz Nr 00165/Org. ND WP z 10 lipca 1945 roku i rozkaz Nr 0107 dowódcy Lotnictwa WP z 15 lipca 1945 roku
  2. Rozkaz Nr 0249/Org. ND WP z 13 września 1945 roku i rozkaz Nr 0173 dowódcy Lotnictwa WP z 16 września 1945 roku
  3. Rozkaz Nr 0193 dowódcy Lotnictwa WP z 20 grudnia 1945
  4. Rozkaz Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego nr 04l/Org. z 20 lutego 1946 roku
  5. Rozkaz Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego nr 031/Org. z 7 lutego 1947 roku

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Krzemiński 1981 ↓, s. 100-101.
  2. Zieliński (red.) 2011 ↓, s. 127.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Izydor Koliński, Przejście lotnictwa polskiego na stopę pokojową w latach 1945-1947, WPH Nr 1 (107) z 1984 roku
  • Izydor Koliński: Lotnictwo Polski Ludowej 1944-1947. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07271-X.
  • Czesław Krzemiński: Pułki Ludowego Lotnictwa Polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1981. ISBN 83-206-0196-7.
  • Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne "SWAT", 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.