36. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie
36. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie odbył się w dniach 14–25 lutego 1986 roku. Imprezę otworzył pokaz włoskiego filmu Ginger i Fred w reżyserii Federico Felliniego. W konkursie głównym zaprezentowano 25 filmów pochodzących z 19 różnych krajów.
Jury pod przewodnictwem włoskiej aktorki Giny Lollobrigidy przyznało nagrodę główną festiwalu, Złotego Niedźwiedzia, niemieckiemu filmowi Stammheim w reżyserii Reinharda Hauffa. Drugą nagrodę w konkursie głównym, Srebrnego Niedźwiedzia – Nagrodę Specjalną Jury, przyznano włoskiemu filmowi Idźcie, ofiara spełniona w reżyserii Nanniego Morettiego[1].
Przebieg festiwalu[edytuj | edytuj kod]
Poziom tegorocznego konkursu głównego był bardzo wysoki. Wolfram Schütte we „Frankfurter Rundschau” określił go mianem najlepszego od lat[2]. Jednakże nie obyło się bez skandalu. Przewodnicząca jury Gina Lollobrigida wyrażała publicznie swoją dezaprobatę dla nagrodzonego Złotym Niedźwiedziem filmu Stammheim Reinharda Hauffa, wskazanego przez większość jurorów. Chciała ją przyznać włoskiemu obrazowi Idźcie, ofiara spełniona Nanniego Morettiego, ale szalę zwycięstwa na korzyść filmu Hauffa przeważył głos zaledwie jednego członka jury. Ostatecznie dzieło Morettiego zdobyło drugą nagrodę, Srebrnego Niedźwiedzia – Nagrodę Specjalną Jury[2].
Wydarzeniem sekcji Forum stał się premierowy pokaz dziewięciogodzinnego filmu dokumentalnego Shoah w reżyserii Claude’a Lanzmanna, opowiadającego o hitlerowskim ludobójstwie dokonanym na europejskich Żydach. Współgrały z nim inne dokumenty, m.in. Partyzanci z Wilna Joshuy Waletzky’ego o powstaniu w wileńskim getcie oraz We Were So Beloved Manfreda Kirchheimera o Żydach, którym udało się zbiec z nazistowskich Niemiec do Nowego Jorku. Forum pokazało też przegląd nowego kina argentyńskiego, opisującego zmagania tego kraju, by odbudować swą demokrację po latach rządów wojskowego reżimu oraz by rozliczyć zbrodniarzy[3].
Założona przez Manfreda Salzgebera sekcja Info-Schau przyjęła ostatecznie nową nazwę – Panorama. Jej profil pozostał jednakże niezmieniony – w dalszym ciągu prezentowała ona kino innowacyjne i niezależne. Idąc w ślad za poprzednimi przeglądami, poświęconymi kinematografiom z basenu Morza Śródziemnego i Bałtyckiego, w tym roku zaproponowano przegląd Panorama Morza Czarnego, koncentrujący się na filmach z Rumunii, Bułgarii, Turcji i ZSRR. Zmiany dotknęły też sekcję Kinderfilmfest, w obrębie której powołano złożone z dzieci Kinderjury, przyznające swoje nagrody[3].
W ramach festiwalu odbyła się retrospektywa twórczości niemieckiej gwiazdy kina niemego Henny Porten. Ustanowiono także nową, przyznawaną odtąd corocznie nagrodę, Berlinale Camera. Stanowiła ona wyraz uznania dla wybitnych osobistości kina, którym festiwal dużo zawdzięcza. Pierwszymi laureatami nagrody zostali dwaj wybitni reżyserzy: Fred Zinnemann, którego retrospektywę pokazano na festiwalu, i Sydney Pollack, który poza konkursem zaprezentował swój nowy film Pożegnanie z Afryką[3].
Członkowie jury[edytuj | edytuj kod]
Konkurs główny[edytuj | edytuj kod]
Gina Lollobrigida, włoska aktorka – przewodnicząca jury[4]
Lindsay Anderson, brytyjski reżyser
August Coppola, amerykański literaturoznawca- Rudi Fehr, amerykański montażysta filmowy
Werner Grassmann, niemiecki reżyser
Otar Ioseliani, gruziński reżyser- Norbert Kückelmann, niemiecki reżyser
Françoise Maupin, francuska krytyczka filmowa
Rosaura Revueltas, meksykańska aktorka
Jerzy Toeplitz, polski historyk kina
Naoki Togawa, japoński krytyk filmowy
Selekcja oficjalna[edytuj | edytuj kod]
Konkurs główny[edytuj | edytuj kod]
Następujące filmy zostały wyselekcjonowane do udziału w konkursie głównym o Złotego Niedźwiedzia i Srebrne Niedźwiedzie[5]:
Pokazy pozakonkursowe[edytuj | edytuj kod]
Następujące filmy zostały wyświetlone na festiwalu w ramach pokazów pozakonkursowych:
| Tytuł polski | Tytuł oryginalny | Reżyseria | Kraj produkcji |
|---|---|---|---|
| Ginger e Fred | Federico Fellini |  Włochy
| |
| Heilt Hitler! | Herbert Achternbusch |  RFN
| |
| The Journey of Natty Gann | Jeremy Kagan |  Stany Zjednoczone
| |
| Out of Africa | Sydney Pollack | Stany Zjednoczone
| |
| To Live and Die in L.A. | William Friedkin | Stany Zjednoczone
| |
| L’unique | Jérôme Diamant-Berger |  Francja
|
Laureaci nagród[edytuj | edytuj kod]
Konkurs główny[edytuj | edytuj kod]
- Stammheim, reż. Reinhard Hauff
- Srebrny Niedźwiedź za wybitny wkład artystyczny
- Wyróżnienie honorowe
Paso doble, reż. Dan Pița
Konkurs filmów krótkometrażowych[edytuj | edytuj kod]
Pozostałe nagrody[edytuj | edytuj kod]
- Nagroda FIPRESCI
- Stammheim, reż. Reinhard Hauff
Polonica[edytuj | edytuj kod]
Polskim akcentem na festiwalu był udział historyka filmu, profesora Jerzego Toeplitza, byłego rektora łódzkiej szkoły filmowej i autora monumentalnej sześciotomowej Historii sztuki filmowej, w pracach jury konkursu głównego.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prizes & Honours 1986. Berlinale. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
- ↑ a b 36th Berlin International Film Festival. Berlinale. [dostęp 2018-10-24]. (ang.).
- ↑ a b c 36th Berlin International Film Festival. Berlinale. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
- ↑ Juries 1986. Berlinale. [dostęp 2018-09-19]. (ang.).
- ↑ Programme 1986. Berlinale. [dostęp 2018-09-23]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Strona Berlinale (niem.)