Anastazy Albert Makowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anastazy Albert Makowski
podpułkownik artylerii podpułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1895
Nieżywięć

Data śmierci

26 grudnia 1987

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

57 Pułk Piechoty,
7 Pułk Artylerii Ciężkiej,
Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii,
22 Pułk Artylerii Lekkiej,
30 Pułk Artylerii Lekkiej,
11 Pułk Artylerii Ciężkiej

Stanowiska

kwatermistrz pułku
zastępca dowódcy pułku
dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
powstanie wielkopolskie
wojna polsko-bolszewicka
I wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939

Anastazy Albert Makowski (ur. 24 lutego 1895 w Nieżywięciu, zm. 26 grudnia 1987) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 24 lutego 1895 w Nieżywięciu, w powiecie brodnickim, w rodzinie Jana i Rozalii z Górskich[1].

Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w powstaniu wielkopolskim[2]. Został awansowany na stopień porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3]. W 1923 był oficerem 57 pułku piechoty w Poznaniu[4]. 31 marca 1924 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 43. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5].

Następnie został przeniesiony do korpusu oficerów artylerii z równoczesnym przeniesieniem do 7 pułku artylerii ciężkiej w Poznaniu[6]. W lipcu 1928 został przeniesiony do kadry oficerów artylerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim[7][8]. Do 10 marca 1930 dowodził 4. baterią artylerii polowej[9]. Z dniem 1 kwietnia tego roku został przydzielony na pięciomiesięczny kurs dowódców dywizjonów w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu[10]. Po ukończeniu kursu wrócił do szkoły i objął dowództwo 2. baterii artylerii ciężkiej[11]. Został awansowany na stopień majora artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931[12]. W marcu 1932 został przeniesiony do 22 pułku artylerii lekkiej w Rzeszowie na stanowisko dowódcy III dywizjonu[13][14]. Z dniem 1 maja 1934 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza pułku[15]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 21. lokatą w korpusie oficerów artylerii[16]. W tym samym roku został przeniesiony do 30 pułku artylerii lekkiej w Brześciu na stanowisko I zastępcy dowódcy pułku.

Po wybuchu II wojny światowej podczas kampanii wrześniowej był dowódcą 11 pułku artylerii ciężkiej Warszawa-Praga[2]. Został wzięty do niewoli przez Niemców i był osadzony w obozach jenieckich[2].

Po wojnie przez wiele lat pełnił stanowisko kierownika Krakowskich Zakładów Eksploatacji Kruszyw w Marcinkowicach i w Oświęcimiu[2]. Był także dyrektorem kopalni trachitu w Krzeszowicach[2]. Do końca życia pozostawał w stopniu podpułkownika w stanie spoczynku[2]. Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację[2]. Był żonaty[2].

Zmarł 26 grudnia 1987[2]. Został pochowany 30 grudnia 1987 na cmentarzu Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC7-9-42)[2][17]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-01-01]..
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l Anastazy Albert Makowski. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 302, s. 5, 29 grudnia 1987. 
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 422.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 287.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 173.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 710, 745.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24 lipca 1928 roku, s. 223.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 443, 461.
  9. ↑ Rocznik Pamiątkowy 1930 ↓, s. 179, 182.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 228.
  11. ↑ Rocznik Pamiątkowy 1932 ↓, s. 134-135.
  12. ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 184.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 236.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 690.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 150.
  16. ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 419.
  17. ↑ Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2022-01-17].
  18. ↑ Rómmel 1958 ↓, s. 414, jako ppłk Makowski Konstanty dca 11 pac, dowódca artylerii ogólnego działania Praga.
  19. ↑ M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  20. ↑ M.P. z 1938 r. nr 177, poz. 323 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anastazy_Albert_Makowski&oldid=71848240”