Antoni Ciszewski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| profesor nauk fizycznych | |
| Specjalność: fizyka doświadczalna, fizyka powierzchni ciała stałego, fizyka powierzchni metali | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
Antoni Ciszewski (ur. 1949 r. we Wrocławiu[1]) – polski fizyk, specjalizujący się w fizyce doświadczalnej, fizyce powierzchni, fizyce powierzchni ciała stałego, fizyce powierzchni metali; nauczyciel akademicki związany z Uniwersytetem Wrocławskim[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w 1949 roku we Wrocławiu, z którym związał całe swoje życie zawodowe i osobiste. Po ukończeniu szkoły średniej i pomyślnie zdanym egzaminie maturalnym podjął studia fizyczne na Uniwersytecie Wrocławskim, które ukończył magisterium w 1973 roku. Cztery lata po ukończeniu studiów podjął pracę na swojej macierzystej uczelni w charakterze asystenta. W 1977 roku uzyskał tam stopień naukowy doktora nauk fizycznych, a w 1978 roku awansował na stanowisko adiunkta[1].
W latach 80. XX wieku odbył kilkakrotne staże i stypendia naukowe do Stanów Zjednoczonych - National Bureau of Standards w Waszyngtonie (1982-1983) i do Niemiec - Fritz-Haber-Institut der Max-Planck-Gesellschaft w Berlinie (1985-1987, 1991-1992)[1]. W 1993 roku Rada Wydziału Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Wrocławskiego nadała mu stopień naukowy doktora habilitowanego nauk fizycznych w zakresie fizyki na podstawie pracy pt. Nukleacja i epitaksjalny wzrost kryształów na powierzchni metali[3]. Wraz z nowym tytułem otrzymał niedługo potem w 1997 roku posadę profesora nadzwyczajnego[1]. W 2002 roku prezydent Polski Aleksander Kwaśniewski nadał mu tytuł profesora nauk fizycznych[2]. Nowy tytuł wiązał się z awansem na stanowisko profesora zwyczajnego[1].
Na Uniwersytecie Wrocławskim poza działalnością naukowo-dydaktyczną pełnił kilka istotnych funkcji organizacyjnych. W latach 2002-2012 był dyrektorem Instytutu Fizyki Doświadczalnej[1]. W 2012 roku został wybrany na stanowisko dziekana Wydziału Fizyki i Astronomii[4]. Poza tym jest on kierownikiem Zakładu Mikrostruktury Powierzchni UWr[5].
Jest członkiem Polskiej Akademii Nauk (od 1977 roku) oraz Polskiego Towarzystwa Próżniowego, którego był przewodniczącym w latach 1998-2004. Za swoją działalność naukowo-dydaktyczną był wielokrotnie odznaczany, m.in. Nagrodą Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w 1979 roku[1].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Od urodzenia mieszka we Wrocławiu, obecnie na Stabłowicach. Jest żonaty z Barbarą Ciszewską z którą ma dwie córki: Katarzynę (ur. 1979 r.) i Julię (ur. 1981 r.)[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Biografia Antoniego Ciszewskiego na stronie PAN [on-line] [dostęp: 12.11.2012]
- ↑ a b Prof. Antoni Ciszewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-11-14].
- ↑ Nukleacja i epitaksjalny wzrost kryształów na powierzchni metali w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2012-11-12].
- ↑ [ Władze WFA na lata 2012-2016] [on-line] [dostęp: 11.11.2012]
- ↑ Struktura IFD UWr [on-line] [dostęp: 11.11.2012]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Prof. dr hab. Antoni Ciszewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-11-14].
- Biografia na stronie Wydziału Fizyki i Astronomii UWr
- Biografia Antoniego Ciszewskiego na stronie PAN
- Wykaz publikacji Antoniego Ciszewskiego na stronie IFD UWr