Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antym II , gr. Άνθιμος Β' (zm. 1628) – ekumeniczny patriarcha Konstantynopola od 18 czerwca do 22 września 1623.
Wywodził się z bogatego i szanowanego rodu, sam zaś był znakomicie wykształcony. Zanim objął urząd patriarchy był metropolitą Adrianopola . Został wybrany na urząd patriarszy zaledwie dwa dni po objęciu rządów przez sułtana tureckiego Murada IV . Zmuszony do ustąpienia, osiadł w Wielkiej Ławrze na górze Athos , gdzie zmarł w 1628.
Do 1204
W Nicei
1261–1453
Po 1453
Gennadiusz II Scholar (1453–1456, 1458, 1462–1463, 1464)Izydor II Ksantopulos (1456–1457)Sofroniusz I Syropulos (1463–1464)Joazaf (1464, 1464–1466)Marek II Ksylokarawes (1466)Symeon I z Trapezuntu (1466, 1471–1474, 1481–1486)Dionizy I (1466–1471, 1489–1491)Rafał I (1475–1476)Maksym III Manasses (1476–1481)Nefon II (1486–1488, 1497–1498, 1502)Maksym IV (1491–1497)Joachim I (1498–1502, 1504)Pachomiusz I (1503–1504, 1504–1513)Teolept I (1513–1522)Jeremiasz I (1522–1546)Joannik I (1524–1525)Dionizy II (1546–1555)Joazaf II (1555–1556)Metrofan III (1565–1572, 1579–1580)Jeremiasz II Tranos (1572–1579, 1580–1584, 1587–1595)Pachomiusz II (1584–1585)Teolept II (1585–1586)Mateusz II (1596, 1598–1602, 1603)Gabriel I (1596)Teofan I Karikes (1596–1597)Melecjusz I Pegas (1597–1598, 1601)Neofit II (1602–1603, 1607–1612)Rafał II (1603–1607)Tymoteusz II (1612–1620)Cyryl I Lukaris (1612, 1620–1623, 1623–1635, 1637–1638)Grzegorz IV z Amasei (1623)Antym II (1623)Cyryl II Kontares (1633, 1635–1636, 1638–1639)Atanazy III Patelaros (1634)Neofit III Nicejski (1636–1637)Parteniusz I (1639–1644)Parteniusz II (1644–1646, 1648–1651)Joannik II (1646–1648, 1651–1656)Cyryl III (1652, 1654)Paisjusz I (1652–1655)Parteniusz III (1656–1657)Gabriel II (1657)Parteniusz IV (1657–1662, 1665–1667, 1671, 1675–1676, 1684–1685)Dionizy III (1662–1665)Klemens (1667)Metody III (1668–1671)Dionizy IV Muzułmanin (1671–1673, 1676–1679, 1682–1684, 1686–1687, 1693–1694)Gerazym II (1673–1674)Atanazy IV (1679)Jakub (1679–1682, 1685–1688)Kallinik II (1688, 1689–1693, 1694–1702)Neofit IV (1688)Gabriel III (1702–1707)Neofit V (1707)Cyprian I (1707–1709, 1713–1714)Atanazy V (1709–1711)Cyryl IV (1711–1713)Kosma III (1714–1716)Jeremiasz III (1716–1726, 1732–1733)Paisjusz II (1726–1732, 1740–1743, 1744–1748)Serafim I (1733–1734)Neofit VI (1734–1740, 1743–1744)Cyryl V (1748–1751, 1752–1757)Kallinik III (1757)Serafim II (1757–1761)Joannik III (1761–1763)Samuel I Chaceres (1763–1768, 1773–1774)Melecjusz II (1768–1769)Teodozjusz I (1769–1773)Sofroniusz II (1774–1780)Gabriel IV (1780–1785)Prokopiusz I (1785–1789)Neofit VII (1789–1794, 1798–1801)Gerazym III (1794–1797)Grzegorz V (1797–1798, 1806–1808, 1818–1821)Kallinik IV (1801–1806, 1808–1809)Jeremiasz IV (1809–1813)Cyryl VI (1813–1818)Eugeniusz II (1821–1822)Antym III (1822–1824)Chryzant I (1824–1826)Agatangel (1826–1830)Konstancjusz I (1830–1834)Konstancjusz II (1834–1835)Grzegorz VI (1835–1840, 1867–1871)Antym IV (1840–1841, 1848–1852)Antym V (1841–1842)German IV (1842–1845, 1852–1853)Melecjusz III (1845)Antym VI (1845–1848, 1853–1855, 1871–1873)Cyryl VII (1855–1860)Joachim II (1860–1863, 1873–1878)Sofroniusz III (1863–1866)Joachim III (1878–1884, 1901–1912)Joachim IV (1884–1886)Dionizy V (1887–1891)Neofit VIII (1891–1894)Antym VII (1895–1897)Konstantyn V (1897–1901)German V (1913–1918)Melecjusz IV Metaksakis (1921–1923)Grzegorz VII (1923–1924)Konstantyn VI (1924–1925)Bazyli III (1925–1929)Focjusz II (1929–1935)Beniamin (1936–1946)Maksym V (1946–1948)Atenagoras I (1948–1972)Dymitr I (1972–1991)Bartłomiej I (od 1991)
