Będargowo (powiat policki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Będargowo
wieś
Ilustracja
Kościół w Będargowie; elewacja południowa
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

policki

Gmina

Kołbaskowo

Liczba ludności (2022)

381[2]

Strefa numeracyjna

91

Kod pocztowy

72-005[3]

Tablice rejestracyjne

ZPL

SIMC

0777740

Położenie na mapie gminy Kołbaskowo
Mapa konturowa gminy Kołbaskowo, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Będargowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Będargowo”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Będargowo”
Położenie na mapie powiatu polickiego
Mapa konturowa powiatu polickiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Będargowo”
Ziemia53°23′31″N 14°26′30″E/53,391944 14,441667[1]

Będargowo (niem. Mandelkow) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie polickim, w gminie Kołbaskowo, w odległości 8 km na południowy zachód od Szczecina.

Wieś jest sołectwem. Na terenie wsi znajduje się kościół pw. NMP Wspomożycielki Wiernych z XIII wieku.

Według danych z 1 stycznia 2011 Będargowo liczyło 328 mieszkańców[4].

Będargowo połączone jest ze Szczecinem miejską linią autobusową.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z dokumentu księżnej Anastazji z 1220, w którym poświadcza, że darowała wieś Będargowo kościołowi św. Jakuba w Szczecinie, i że biskup kamieński Zygwin poświęcił miejsce pod ołtarz i cmentarz. Wieś pozostawała własnością kościoła do czasów reformacji. W średniowieczu wieś miała kształt owalnicy, zatarty później przez wielokrotną przebudowę układu przestrzennego. Grunty wiejskie były gospodarowane przez lenników, wśród których wielu wywodziło się z bogatych rodzin mieszczańskich. Pod koniec XV w. dochody ze wsi czerpała także żona ks. Bogusława X Anna Jagiellonka. W XVII w. wieś została zniszczona, a jej pełna odbudowa jako wsi chłopskiej datuje się od XIX w. W 1833 r. w Będargowie znajdowało się 14 pełnych gospodarstw chłopskich i 4 gospodarstwa osadnicze, a ponadto karczma i kuźnia. W 1862 r. we wsi w 57 rodzinach było 342 mieszkańców, gospodarowano na 3277 morgach ziemi. We wsi hodowano 50 koni, 150 sztuk bydła, 750 owiec i 110 świń. W 1925 r. Bedargowo liczyło 366, w 1933 r. 318, a w 1939 r. 325 mieszkańców[5].

W latach 1954–1971 wieś należała i była siedzibą władz gromady Będargowo, po jej zniesieniu w gromadzie Dołuje. W latach 1946–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa szczecińskiego.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 4110
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-07].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 19 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Wieś Będargowo w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-11-22], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  5. Deutsche Verwaltungsgeschichte Pommern, Kreis Randow. [dostęp 2017-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-03)].

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]