Bieńkowice (Zebrzydowice)

Bieńkowice

przysiółek wsi
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Powiat	wadowicki
Gmina	Kalwaria Zebrzydowska
Sołectwo	Zebrzydowice
Część miejscowości	Zebrzydowice
Wysokość	270–350 m n.p.m.
Strefa numeracyjna	33
Kod pocztowy	34-130
Tablice rejestracyjne	KWA
SIMC	0057112
Położenie na mapie gminy Kalwaria Zebrzydowska Bieńkowice
Położenie na mapie Polski Bieńkowice
Położenie na mapie województwa małopolskiego Bieńkowice
Położenie na mapie powiatu wadowickiego Bieńkowice
49°53′04″N 19°39′10″E

Bieńkowice – przysiółek wsi Zebrzydowice w Polsce, położony w województwie małopolskim, w powiecie wadowickim, w gminie Kalwaria Zebrzydowska.

W latach 1975–1998 przysiółek położony był w województwie bielskim.

Bieńkowice to położona w najbardziej na zachód wysuniętej części Zebrzydowic, na pograniczu Pogórza Wielickiego i Beskidu Makowskiego. Swoją nazwę wzięły od imienia Bień (zdrobnienie imienia Benedykt).

Historia

Na początku średniowiecza Bieńkowice stanowiły samodzielną wieś. W 1274 r. włączone zostały do księstwa opolskiego, później oświęcimskiego. W 1333 r. książę oświęcimski Jan I Scholastyk przekazał Żegocie z Benkowicz las nad Skawą koło Zembrzyc, w celu lokowania tam osad na prawie niemieckim (dzisiejsze: Krzeszów, Śleszowice, Skawce, Jaszczurowa, Dąbrówka, Zagórze, Brańkówka). Nazwy miejscowości i ich właścicieli pojawią się wielokrotnie w różnych dokumentach książąt oświęcimskich z XV w.. Nie wiadomo dokładnie, kiedy wieś została włączona do Zebrzydowic, jednak nastąpiło w pierwszej połowie XV w., kiedy to na polecenie króla Władysława Warneńczyka Bieńkowice zostały wykupione przez żupnika Mikołaja Serafina i włączone do tworzonej wówczas na terenie księstwa zatorskiego królewszczyzny. W 1581 r. wymienione są łącznie z Zebrzydowicami, jako była własność Sokołowskiego (chodziło o Rożena część Zebrzydowic przylegająca do dawnych Bieńkowic, nie należąca do bonifratrów).

Korytarz radwanicki

W 1278 r. książę krakowski i sandomierski Bolesław Wstydliwy przekazał księciu opolskiemu Władysławowi teren, położony między Skawą a Skawinką (Trebol), określając granicę między księstwem krakowskim a śląskim, wyjął spod wsie w dorzeczu Skawy, zasiedlone przez rycerzy Radwanitów, które książę zatrzymał przy ziemi krakowskiej. Wsie te określano jako korytarz radwanicki – obejmował on również obszar dzisiejszej wsi Zebrzydowice, ale nie jest wiadomo, czy sama wieś wówczas już istniała, czy została założona później.