Bilbil ubogi

Bilbil ubogi
	Pycnonotus goiavier
	(Scopoli, 1886)
	; Zdjęcie wykonane na Bali
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	bilbile
Rodzaj	Pycnonotus
Gatunek	bilbil ubogi
Synonimy
	Muscicapa (Goiavier) Scopoli, 1786;
	Muscicapa (Goiavier) Scopoli, 1786;
Podgatunki
	P. g. jambu Deignan, 1955; P. g. analis (Horsfield, 1821); P. g. yourdini G. R. Gray, 1847; P. g. goiavier (Scopoli, 1786); P. g. samarensis Rand & Rabor, 1960; P. g. suluensis Mearns, 1909;
	P. g. jambu Deignan, 1955; P. g. analis (Horsfield, 1821); P. g. yourdini G. R. Gray, 1847; P. g. goiavier (Scopoli, 1786); P. g. samarensis Rand & Rabor, 1960; P. g. suluensis Mearns, 1909;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 20 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Bilbil ubogi (Pycnonotus goiavier) − gatunek małego, azjatyckiego ptaka z rodziny bilbili (Pycnonotidae). Wyróżniono kilka podgatunków P. goiavier^[4]^[2]:

P. goiavier jambu – południowa Birma do południowych Indochin.
P. goiavier analis – Półwysep Malajski, Sumatra i pobliskie wyspy, Jawa, Bali, Lombok i Sumbawa.
P. goiavier yourdini – Borneo, Maratua i Karimunjawa.
P. goiavier goiavier – północne i północno-środkowe Filipiny.
P. goiavier samarensis – środkowe Filipiny.
P. goiavier suluensis – południowe Filipiny.

Gatunek ten występuje w Azji Południowo-Wschodniej, od południa Tajlandii i Kambodży po Borneo i Filipiny. Zajmuje różnego rodzaju zarośla i pobrzeża lasu, nigdy nie zapuszczając się w jego głębię. Licznie obserwowany jest na wszelkiego rodzaju terenach uprawnych, szczególnie w ogrodach. Prowadzi wędrowny tryb życia, przenosząc się z miejsca na miejsce.

Bilbile te budują dobrze ukryte, niezbyt mocne głębokie gniazda, używając w tym celu liści, drobnych korzeni, trawy, łodyg winorośli i gałązek. Z zewnątrz gniazdo wygląda "poszarpane", w środku ptak ściele je włóknami roślinnymi. Bilbil ten gniazduje w koronach krzewów i drzew.

Człowiekowi udaje się oswajać bilbila ubogiego, który gniazduje wtedy w ogrodach. Samica składa od dwóch do pięciu jaj od lutego do czerwca.

Bilbil ubogi żywi się owocami, nektarem, młodymi pędami i insektami.

Przypisy

↑ Pycnonotus goiavier, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b Yellow-vented Bulbul (Pycnonotus goiavier). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).
↑ Pycnonotus goiavier, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Frank Gill, Minturn Wright, David Donsker: Family Pycnonotidae. IOC World Bird List: Version 5.4. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).

Bibliografia

Yellow-vented Bulbul. www.naturia.per.sg. [dostęp 2010-05-25]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Galeria fotografii bilbila ubogiego

[itis-1] Pycnonotus goiavier, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[ibc-2] Yellow-vented Bulbul (Pycnonotus goiavier). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).

[iucn-3] Pycnonotus goiavier, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[ioc-4] Frank Gill, Minturn Wright, David Donsker: Family Pycnonotidae. IOC World Bird List: Version 5.4. [dostęp 2012-08-11]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]