Bryan Fletcher

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bryan Fletcher
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 czerwca 1986
Steamboat Springs

Klub

Steamboat Springs WSC

Debiut w PŚ

10.01 2009, Val di Fiemme (28. - start masowy)

Pierwsze punkty w PŚ

10.01 2009, Val di Fiemme
(28. - start masowy)

Pierwsze podium w PŚ

10.03 2012, Oslo
(1. - Gundersen)

Rekord życiowy

173,5 m na Letalnicy w Planicy (17 marca 2012)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Mistrzostwa świata
brąz Val di Fiemme 2013 Sztafeta
Strona internetowa

Bryan Fletcher (ur. 27 czerwca 1986 roku w Steamboat Springs) – amerykański narciarz, specjalista kombinacji norweskiej, medalista mistrzostw świata, zawodnik klubu Steamboat Springs Winter Sports Club.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W wieku trzech lat zdiagnozowano u niego białaczkę, ale udało mu się przezwyciężyć chorobę[2]. Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Bryan Fletcher pojawił się 13 grudnia 2002 roku w zawodach Pucharu Kontynentalnego w Steamboat Springs. Zajął wtedy 47. miejsce w sprincie. W 2003 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata Juniorów w Sollefteå, gdzie w sprincie zajął 49. miejsce. Startował także na Mistrzostwach Świata Juniorów w Rovaniemi w 2005 roku oraz rok później, na Mistrzostwach Juniorów w Kranju, jednak w obu przypadkach był dziesiąty w sztafecie, a indywidualnie plasował się w czwartej dziesiątce.

W Pucharze Świata zadebiutował 10 stycznia 2009 roku w Val di Fiemme, gdzie uplasował się na 28. pozycji w starcie masowym. Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. W sezonie 2008/2009 pojawił się jeszcze siedmiokrotnie, najlepszy wynik osiągając 11 stycznia w Val di Fiemme, gdzie zajął 26. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie 65. miejsce. Pierwsze pucharowe podium wywalczył w sezonie 2011/2012. Miało to miejsce 10 marca 2012 roku w Oslo, gdzie Fletcher zwyciężył w Gundersenie. W pozostałych konkursach tego sezonu czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, ale na podium już nie stawał. W klasyfikacji generalnej pozwoliło mu to zająć siedemnaste miejsce.

W 2007 roku wystąpił na Mistrzostwach Świata w Sapporo zajmując dziewiąte miejsce w sztafecie i 40. w sprincie. Lepiej wypadł cztery lata później, podczas Mistrzostw Świata w Oslo, gdzie w zawodach drużynowych na normalnej skoczni wraz z kolegami był czwarty, przegrywając walkę o brązowy medal z Norwegami o 14 sekund. Indywidualnie zajął 22. miejsce w Gundersenie na normalnej skoczni, a na dużym obiekcie uplasował się osiem pozycji niżej.

W marcu 2018 zakończył karierę sportową[3].

Jego brat Taylor Fletcher również uprawiał kombinację norweską.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Igrzyska Olimpijskie[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
26. 12 lutego 2014 Rosja Soczi Gundersen HS106/10 km 23:50.2 min +1:55.5 min Niemcy Eric Frenzel
22. 18 lutego 2014 Rosja Soczi Gundersen HS140/10 km 22:45.5 min +1:24.8 min Norwegia Jørgen Gråbak
6. 21 lutego 2014 Rosja Soczi Sztafeta HS140/4x5 km[4] 47:13.5 min +2:21.6 min  Norwegia
17. 14 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS109/10 km 24:51,4 min +2:12,2 min Niemcy Eric Frenzel
17. 20 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Gundersen HS140/10 km 23:52,5 min +1:42,9 min Niemcy Johannes Rydzek
10. 22 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Sztafeta HS140/4x5 km[5] 46:09,8 min +5:16,7 min  Niemcy

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
40. 23 lutego 2007 Japonia Sapporo Sprint HS134/7.5 km 17:40.2 min +5:27.3 min Finlandia Hannu Manninen
9. 25 lutego 2007 Japonia Sapporo Sztafeta HS134/4x5 km[6] 49:14.9 min +5:19.7 min  Finlandia
22. 26 lutego 2011 Norwegia Oslo Gundersen HS106/10 km 25:19.2 min +1:49.8 min Niemcy Eric Frenzel
4. 28 lutego 2011 Norwegia Oslo Sztafeta HS106/4x5 km[7] 48:07.8 min +54.8 s  Austria
30. 2 marca 2011 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 25:31.6 min +2:57.6 min Francja Jason Lamy Chappuis
6. 4 marca 2011 Norwegia Oslo Sztafeta HS134/4x5 km[7] 47:12.3 min +1:44.0 min  Austria
14. 22 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS106/10 km 29:13.2 min +1:01.2 min Francja Jason Lamy Chappuis
3. 24 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Sztafeta HS106/4x5 km[8] 57:34.0 min +4.2 s  Francja
23. 28 lutego 2013 Włochy Val di Fiemme Gundersen HS134/10 km 27:22.8 min +2:40.6 min Niemcy Eric Frenzel
21. 20 lutego 2015 Szwecja Falun Gundersen HS100/10 km 26:38.9 min +1:40.9 min Niemcy Johannes Rydzek
7. 22 lutego 2015 Szwecja Falun Sztafeta HS100/4x5 km[9] 44:20.7 min +2:37.8 min  Niemcy
5. 26 lutego 2015 Szwecja Falun Gundersen HS134/10 km 22:45.8 min +23.4 s Austria Bernhard Gruber
9. 28 lutego 2015 Szwecja Falun Sprint drużynowy HS134/2x7.5 km[10] 38:31.6 min +1:59.9 min  Francja
14. 24 lutego 2017 Finlandia Lahti Gundersen HS100/10 km 26:19,6 min +47,4 s Niemcy Johannes Rydzek
8. 26 lutego 2017 Finlandia Lahti Sztafeta HS100/4x5 km[11] 47:57,3 min +3:27,2 min  Niemcy
31. 1 marca 2017 Finlandia Lahti Gundersen HS130/10 km 26:41,6 min +3:58,3 min Niemcy Johannes Rydzek
9. 3 marca 2017 Finlandia Lahti Sprint drużynowy HS130/2x7,5 km[12] 28:45,8 min +1:48,1 min  Niemcy

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Strata Zwycięzca
49. 9 lutego 2003 Szwecja Sollefteå Sprint K107/5 km 14.02.6 min +3:57.3 min Niemcy Björn Kircheisen
37. 22 marca 2005 Finlandia Rovaniemi Gundersen HS100/10 km 25.56.6 min +7:10.2 min Norwegia Petter Tande
10. 24 marca 2005 Finlandia Rovaniemi Sztafeta HS100/4x5[13] 44:17.1 min +3:56.7 min  Niemcy
10. 3 lutego 2006 Słowenia Kranj Sztafeta HS109/4x5[14] 55:42.3 min +5:25.6 min  Niemcy
31. 5 lutego 2006 Słowenia Kranj Sprint HS109/5 km 13:06.3 min +1:58.6 min Niemcy Tom Beetz

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 10 marca 2012 Norwegia Oslo Gundersen HS134/10 km 28:48.7 min 1. - -

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Data Miejscowość Konkurencja Wynik zwycięzcy Pozycja Strata Zwycięzca
1. 13 grudnia 2008 Stany Zjednoczone Park City Gundersen HS134/10 km 30:20.5 min 3. +47.9 s Stany Zjednoczone Todd Lodwick
2. 3 lutego 2018 Słowenia Planica Gundersen HS139/10 km bd. 1. - -
3. 4 lutego 2018 Słowenia Planica Gundersen HS139/10 km bd. 1. - -

Letnie Grand Prix[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-24].
  2. Pokonał białaczkę, a teraz walczy w Pucharze Świata. kombinacjanorweska.dbv.pl, 2012-02-28. [dostęp 2012-09-18]. (pol.).
  3. Big names retire after Olympic season. fis-ski.com, 2018-03-20. [dostęp 2018-04-07]. (ang.).
  4. Skład drużyny: Bryan Fletcher, Todd Lodwick, Taylor Fletcher, Bill Demong
  5. Skład drużyny: Taylor Fletcher, Ben Berend, Ben Loomis, Bryan Fletcher
  6. Skład drużyny: Bryan Fletcher, Johnny Spillane, Eric Camerota, Bill Demong
  7. a b Skład drużyny: Bill Demong, Bryan Fletcher, Johnny Spillane, Todd Lodwick
  8. Skład drużyny: Bryan Fletcher, Taylor Fletcher, Todd Lodwick, Bill Demong
  9. Skład drużyny: Bill Demong, Adam Loomis, Taylor Fletcher, Bryan Fletcher
  10. Skład drużyny: Taylor Fletcher, Bryan Fletcher
  11. Skład drużyny: Bryan Fletcher, Taylor Fletcher, Ben Berend, Ben Loomis
  12. Skład drużyny: Bryan Fletcher, Taylor Fletcher
  13. Skład drużyny: Brett Camerota, Eric Camerota, Bryan Fletcher, Davis Miller
  14. Skład drużyny: Willy Graves, Skyler Keate, Logan Oxford, Bryan Fletcher
  15. Zgodnie z regulaminem LGP 2017 do końcowej klasyfikacji zaliczani byli tylko zawodnicy, którzy wystartowali we wszystkich zawodach. W nawiasie podano lokatę zawodnika nie uwzględniając tej reguły.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]