Cmentarz wojenny nr 135 – Zborowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz wojenny nr 135
Zborowice
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Zborowice

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

290 m²

Liczba pochówków

74

Liczba grobów

6+22

Data otwarcia

1915

Architekt

Anton Müller

Położenie na mapie gminy Ciężkowice
Mapa konturowa gminy Ciężkowice, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 135Zborowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 135Zborowice”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 135Zborowice”
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego
Mapa konturowa powiatu tarnowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 135Zborowice”
Ziemia49°45′40,7″N 20°57′58,0″E/49,761306 20,966111

Cmentarz wojenny nr 135 w Zborowicach – cmentarz z I wojny światowej znajdujący się we wsi Zborowice w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Ciężkowice. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W IV okręgu Łużna cmentarzy tych jest 27[1].

Opis cmentarza[edytuj | edytuj kod]

Projektantem był Anton Müller (w starszych źródłach błędnie podawany jest Jan Szczepkowski). Cmentarz stanowi osobną kwaterę w ramach cmentarza parafialnego. Znajduje się na stoku opadającym do drogi i w jej stronę jest zwrócony. Odróżnia się z daleka od pozostałej części cmentarza komunalnego, gdyż rosną na nim duże drzewa. Zbudowany jest na planie prostokąta. W górnej części cmentarza znajduje się duży betonowy krzyż na murowanym z kamienia cokole, stanowiący główny element ozdobny. Ogrodzenie w górnej części stanowi mur z kamienia łupanego nakryty betonowym daszkiem, w dolnej części stalowe rury osadzone po dwie na solidnych słupkach murowanych z kamienia. Wejście przez stalową, kutą bramkę. Nagrobki w postaci ziemnych mogił z betonowymi stelami trzech typów. Na niektórych stelach są żeliwne tablice z nazwiskami poległych, niektóre zwieńczone są żeliwnym krzyżem[2].

Cmentarz zachowany jest w dobrym stanie, uległy zatarciu tylko ziemne mogiły, częściowo uszkodzony jest cokół betonowego krzyża. Żeliwne krzyże na cokołach są nowe (pierwotnie były drewniane)[2]. Poddany został gruntownemu remontowi w 2002 r., obecnie jednak (2015 r.) wymaga znów remontu[3].

Polegli[edytuj | edytuj kod]

W 16 grobach zbiorowych i 22 pojedynczych pochowano[1]:

  • 23 żołnierzy armii austro-węgierskiej,
  • 49 żołnierzy armii niemieckiej,
  • 2 żołnierzy armii rosyjskiej.

Zidentyfikowano 62 żołnierzy, nie rozpoznano 12. Żołnierze ci zginęli 12–16 stycznia 1915 r. i 2–3 maja 1915 r. Jest wśród nich 1 oficer i 5 podoficerów[2]. Polegli podczas walk o skrzyżowanie dróg. Miało ono duże znaczenie strategiczne, leżało bowiem na ważnym szlaku zaopatrzeniowym tego odcinka frontu[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Roman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne. Tom I. Beskid Niski i Pogórze. Warszawa: Rewasz, 1995. ISBN 83-85557-20-2.
  2. a b c Encyklopedia Ciężkowic. [dostęp 2015-04-17].
  3. a b Gmina Sękowa. [dostęp 2015-04-17].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]