Cmentarz wojenny nr 256 – Pasieka Otfinowska
50°10′25″N 20°48′47″E/50,173611 20,813056 nr rej. A-1188/M z 18.01.2010
| |
 Widok ogólny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Typ cmentarza |
wojenny |
| Stan cmentarza |
nieczynny |
| Powierzchnia cmentarza |
1064 |
| Liczba pochówków |
189 |
| Data otwarcia | |
| Architekt |
Johann Watzal |
Położenie na mapie gminy Żabno  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu tarnowskiego  | |
| 50°10′25″N 20°48′47″E/50,173611 20,813056
| |
Cmentarz wojenny nr 256 – Pasieka Otfinowska – cmentarz z I wojny światowej znajdujący się we wsi Pasieka Otfinowska w województwie małopolskim, w powiecie tarnowskim, w gminie Żabno. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W VIII okręgu brzeskim cmentarzy tych jest 52[1].
Opis cmentarza[edytuj | edytuj kod]
Cmentarz znajduje się wśród pól u podnóża wałów przeciwpowodziowych na Dunajcu, w miejscu, przy którym przez wały te przechodzi droga do promu na Dunajcu[2]. Ma kształt prostokąta. W całości ogrodzony jest niskim betonowym murem. Wejście od strony pół przez niską dwuskrzydłową furtkę drewnianą osadzoną na dwóch masywnych betonowych słupkach. Na jednym z boków ogrodzenia znajduje się zwieńczona trójkątnym daszkiem tablica. Centralny pomnik to wysoki drewniany, rzeźbiony krzyż łaciński osadzony na betonowym cokole. We wnękach ściantego cokołu zamontowano emaliowane tabliczki z nazwiskami poległych żołnierzy. Od furtki do krzyża prowadzi szeroka alejka. Po obu jej stronach w rzędach umieszczono nagrobki. Na betonowych cokołach posiadają one dwa rodzaje krzyży[3]:
- żeliwne krzyże łacińskie z datą „1915”, o rozszerzonych końcach ramion,
- krzyże łacińskie z płaskownika, nakryte daszkiem z ząbkowanej blachy.
Polegli[edytuj | edytuj kod]
Pochowano tutaj 189 żołnierzy armii austro-węgierskiej[4], zidentyfikowano 61[3]. Polegli oni głównie w grudniu 1914 r. oraz w maju 1915 r. Front przechodził bowiem tędy dwukrotnie; w grudniu, gdy wojska rosyjskie zajmowały ten teren, oraz na początku maja 1915 r. gdy podczas wielkiej ofensywy zwanej bitwą pod Gorlicami sprzymierzone wojska austro-węgierskie i niemieckie przełamały obronę Rosjan i zmusiły ich do cofnięcia się daleko na wschód. Duże straty poniósł wtedy 66 Pułk Piechoty Austro-Węgier mający okręg uzupełnień w okolicach miasta Użhorod. Jego skład w 1914 r. stanowili Węgrzy (25%), Słowacy (46%) i Rusini (22%)[5].
Losy cmentarza[edytuj | edytuj kod]
Po II wojnie ranga cmentarza w świadomości społeczeństwa i ówczesnych władz zmalała, przybyły bowiem nowe, świeższe cmentarze i dramatyczne historie nowej wojny. Zapomniane cmentarze z I wojny ulegały naturalnemu niszczeniu przez czynniki przyrody, zdarzały się także akty wandalizmu[1]. Dopiero w latach 90. zaczęto cmentarze te odnawiać. Cmentarz nr 256 został z budżetu państwa polskiego gruntownie odnowiony[4]. Usunięto zarastające go drzewa i chaszcze (pozostawiono tylko 3 drzewa zasadzone przez Austriaków podczas wykonywania cmentarza), wyremontowano ogrodzenie i wykonano nową furtkę, uporządkowano pole cmentarne, odmalowano krzyże, wykonano nowy krzyż drewniany i nowe tabliczki imienne, zmontowano tablicę informacyjną. Planowane jest doprowadzenie do cmentarza drogi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Roman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne. Tom III. Bochnia-Limanowa-Brzesko. Rewasz, 1998. ISBN 83-85557-52-0.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2013-10-10].
- ↑ a b Jerzy J. P. Drogomir: Polegli w Galicji Zachodniej 1914-1915 (1918). Tom 2. Tarnów: Muzeum Okręgowe w Tarnowie, 2002. ISBN 83-85988-57-2.
- ↑ a b Tablica informacyjna zamontowana przy cmentarzu
- ↑ Austro-Hungarian Land Forces 1848-1918. [dostęp 2015-12-08].
