Cmentarz wojenny nr 117 – Staszkówka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz wojenny nr 117
Staszkówka
Obiekt zabytkowy nr rej. A-779 z 8.06.1995[1]
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Staszkówka

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

650 m²

Liczba pochówków

286

Liczba grobów

25 + 67

Architekt

Jan Szczepkowski

Położenie na mapie gminy Moszczenica
Mapa konturowa gminy Moszczenica, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 117Staszkówka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 117Staszkówka”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 117Staszkówka”
Położenie na mapie powiatu gorlickiego
Mapa konturowa powiatu gorlickiego, blisko górnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny nr 117Staszkówka”
Ziemia49°45′25,5″N 21°00′56,0″E/49,757083 21,015556

Cmentarz wojenny nr 117 – Staszkówkaaustriacki cmentarz z I wojny światowej znajdujący się we wsi Staszkówka w województwie małopolskim, w powiecie gorlickim, w gminie Moszczenica. Jest jednym z 400 zachodniogalicyjskich cmentarzy wojennych zbudowanych przez Oddział Grobów Wojennych C. i K. Komendantury Wojskowej w Krakowie. W IV okręgu Łużna cmentarzy tych jest 27[2].

Fragment cmentarza
Triady dwuramiennych krzyży

Opis cmentarza[edytuj | edytuj kod]

Ma kształt prostokąta o łącznej powierzchni 650 m². Otoczony jest ogrodzeniem kamienno-drewnianym. Od tyłu jest to jednolity kamienny mur o wysokości około metra. Od frontu znajduje się murowana kapliczka, z której dwóch stron znajdują się wejścia na cmentarz. Wzdłuż ogrodzenia na placu cmentarnym nasadzono lipy.

Na cmentarzu pochowanych jest łącznie 286 żołnierzy rosyjskich poległych w I wojnie światowej w 25 grobach zbiorowych (nagrobki w formie potrójnych żeliwnych krzyży lotaryńskich osadzonych na betonowym cokole) oraz 67 pojedynczych (nagrobki w formie pojedynczych żeliwnych krzyży lotaryńskich osadzonych na betonowym cokole) poległych w dniu 2 maja 1915 roku. Polegli żołnierze służyli m.in. w 10 i 124 Woroneskim Pułku Piechoty.

Los cmentarza[edytuj | edytuj kod]

Obiekt jest po gruntownym remoncie, w trakcie którego usunięto zarośla i inną zachwaszczająca cmentarz roślinność oraz wyrównano pole cmentarne. Remont ogrodzenia wymagał m.in.wykonania nowych elementów drewnianych, wymurowania dwóch nowych słupków i cokolika. Kapliczkę również poddano renowacji, przy czym drewniane gonty zastąpiono bitumicznymi. Na polu cmentarnym na nowo poustawiano cokoliki z krzyżami, a przy drodze tablicę informacyjną.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo małopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-05-20].
  2. Roman Frodyma: Galicyjskie cmentarze wojenne. Tom I. Beskid Niski i Pogórze. Warszawa: Rewasz, 1995. ISBN 83-85557-20-2.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]