Coniew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Coniew
wieś
Ilustracja
Droga krajowa nr 79 w Coniewie
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

piaseczyński

Gmina

Góra Kalwaria

Liczba ludności (2011)

294[2][3]

Strefa numeracyjna

22

Kod pocztowy

05-530[4]

Tablice rejestracyjne

WPI

SIMC

0001590[5]

Położenie na mapie gminy Góra Kalwaria
Mapa konturowa gminy Góra Kalwaria, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Coniew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Coniew”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Coniew”
Położenie na mapie powiatu piaseczyńskiego
Mapa konturowa powiatu piaseczyńskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Coniew”
Ziemia51°55′34″N 21°13′09″E/51,926111 21,219167[1]

Coniew ['ʦɔɲef] – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Góra Kalwaria[5][6]. Jest jedyną wsią o tej nazwie w Polsce. Pochodzenie nazwy nie jest znane. Wieś położona przy drodze krajowej 79 trasa – Warszawa – Kozienice. Z Coniewa do Brzumina prowadzi prowadzi droga wojewódzka nr 739.

Integralne części wsi Coniew[6][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0001608 Naddawki część wsi
0001614 Szpruch Górny przysiółek

Historia[edytuj | edytuj kod]

Na początku XV w. istniał tu młyn, a wieś nazywała się Czaniewo. Była własność książęcą. Książę Janusz I Starszy w 1429 r. sprzedał młyn czaniewski razem z przewozem (przez Wisłę do Wysoczyna). W 1576 r. Caniewo (dawne Czaniewo) należało do dóbr królewskich, do starostwa czerskiego, położonego w ziemi czerskiej. Dzierżawcą był Stanisław Parys.

W opisie królewszczyzny czerskiej z 1660 r. wieś występuje pod nazwą Czoniewo. Jej większa część została spalona podczas potopu szwedzkiego. W tym okresie Czoniewo liczyło 15 i pół włoki oraz miało 1 włókę tzw. wybraniecką, wolną od wszelkich podatków. We wsi była karczma. Ostatnią lustrację starostwa czerskiego przed rozbiorami przeprowadzono w 1789 r. Wtedy spisano też wieś Coniew (pojawia się już obecna nazwa) z folwarkiem i sołtystwem.

W 1827 r. Coniew liczył 16 domów i 134 mieszkańców. Folwark od 1828 r. został przekazany przez Cara do Skarbu Królestwa Polskiego. Był administrowany przez zarząd majątku państwowego (Ekonomii Narodowej Rządowej) w Potyczy. Dobra ziemskie Potycz z Coniewem kupiła w 1832 r. Amelia Wulfers, sprzedała majątek małżeństwu Minasowiczów. Ich syn Stafan sprzedał dobra Potycz w 1869 r., zatrzymując sobie folwark Coniew.

W Coniewie od czasów Księstwa Warszawskiego działała szkoła elementarna.

Włościanie z Coniewa (wtedy nazwę wsi pisano Cuniew) w 1868 r. otrzymywali ziemię na własność, w ramach uwłaszczenia.

W 1921 r. kolonia i wieś Coniew łącznie 31 budynków mieszkalnych i 219 mieszkańców.

W 1971 r. częściami Coniewa były Naddawki i Szpruch Górny. Coniew do 1867 r. należał do gminy Potycz, następnie do 1954 r. do gminy Czersk. Od początku 1973 r. znajduje się w granicach gminy Góra Kalwaria.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 18113
  2. Wieś Coniew w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2017-03-15], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-11-06].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 167 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b c GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. a b Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]