Edward Mycielski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edward Mycielski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 października 1865
Kraków

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 1939
Września

Poseł na Sejm Krajowy Galicji
Okres

od 1908
do 1914

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons

Edward Mycielski herbu Dołęga (ur. 12 października 1865 w Krakowie, zm. 27 stycznia 1939 we Wrześni) – polski działacz polityczny, przemysłowiec, poseł na sejm galicyjski, zastępca posła do Rady Państwa, zastępca członka Wydziału Stronnictwa Prawicy Narodowej w 1910[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny ziemiańskiej, był synem Feliksa i Romanii z Rutkowskich, bratem Stanisława i Heleny - żony Wacława Zaleskiego. Kształcił się w Gimnazjum św. Anny w Krakowie (ukończył w 1884), następnie studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego i na uniwersytecie w Halle (rolnictwo). W 1893 był właścicielem posiadłości tabularnej Zatwarnica I, II, III z przyległościami Sikawiec, Kalinów i Suche Rzeki[2].

Był zastępcą marszałka powiatowego chrzanowskiego, w latach 1908–1914 pełnił mandat poselski w sejmie galicyjskim; pracował w komisjach górniczej, przemysłowej (sekretarz), solnej, petycyjnej. W 1911 pełnił urząd starosty powiatu chrzanowskiego[3]. W 1913 pokonał w wyborach Franciszka Stefczyka. Od 1911 był równocześnie zastępcą posła do Rady Państwa (Jana Zarańskiego). Ponadto pełnił funkcje członka Rady Szkolnej Okręgowej w Chrzanowie, członka wydziału okręgowego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, prezesa Zarządu Powiatowego w Chrzanowie Towarzystwa Kółek Rolniczych we Lwowie (1914)[4], przewodniczącego Powiatowego Komitetu Narodowego w Chrzanowie (podczas I wojny światowej). W 1919 był zastępcą reprezentanta rządu polskiego przy Komitecie Plebiscytowym w Cieszynie.

Prowadził aktywną działalność w życiu gospodarczym i przemysłowy. Przed I wojną światową założył w powiecie chrzanowskim kilka fabryk, m.in. pomp, armatur i odlewni żelaza, cegielni parowej, fabryki impregnowania drewna (w Trzebini). Był także znaczącym akcjonariuszem spółki Polskie Zakłady Garbarskie S.A. w Ludwinowie. Po wojnie był m.in. prezesem Rady Nadzorczej Zjednoczonych Fabryk Portland-Cementu "Firley" S.A. (w Warszawie), prezesem Rady Nadzorczej S.A. "Trzebinia" Fabryka Maszyn i Narzędzi Rolniczych[5], wiceprezesem Cukrowni we Wrześni S.A. Pełnił funkcję wiceprezesa Związku Polskich Kawalerów Maltańskich. Został m.in. odznaczony Maltańskim Krzyżem Kawalerskim, a 2 maja 1923 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[6].

29 września 1895 poślubił Helenę Ponińską herbu Łodzia (1872–1952). Miał z nią syna Stanisława (ur. 1897), w II RP pracownika służby zagranicznej, od 1930 żonatego z Marią Czarkowską-Golejewską, córką Cyryla[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Trzecie walne zgromadzenie Stronnictwa Prawicy Narodowej : odbyte w dniu 7 maja 1910 roku w sali Rady powiatowej w Krakowie / Stronnictwo Prawicy Narodowej, Kraków 1910, s. 34.
  2. ↑ Obwieszczenie. „Gazeta Lwowska”, s. 10, Nr 264 z 19 listopada 1893. 
  3. ↑ Starostowie chrzanowscy. chrzanow.dk. [dostęp 2015-06-17].
  4. ↑ Szematyzm Królestwa Galicji i Lodomerii z Wielkim Księstwem Krakowskim na rok 1914, Lwów 1914, s. 1028
  5. ↑ od lipca 1918 W: Komitet założycieli "Trzebini" Czas 1918 nr 325 z 28 lipca s. 1 [1]
  6. ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 27.
  7. ↑ Vermählungen und Verlobungen. „Das Vaterland”. Nr 19, s. 7-8, 13 września 1930. (niem.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Edward_Mycielski&oldid=72279606”