Ernestine Schumann-Heink
 Ernestine Schumann-Heink (1899) | |
| Imię i nazwisko |
Ernestine Rössler |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Zawód | |
| |
Ernestine Schumann-Heink, z domu Rössler[1][2] (ur. 15 czerwca 1861 w Libeň, zm. 17 listopada 1936 w Los Angeles[1][2]) – austriacka śpiewaczka operowa, kontralt dramatyczny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Była córką austriackiego oficera i włoskiej śpiewaczki, jako dziecko została posłana na naukę do konwentu urszulanek w Pradze[2]. Później uczyła się śpiewu u Marietty von Leclair w Grazu, zadebiutowała publicznie w 1876 roku, wykonując partię altową w IX symfonii Ludwiga van Beethovena[1][2]. W 1878 roku w operze w Dreźnie wystąpiła jako Azucena w Trubadurze Giuseppe Verdiego[1][2]. Studia wokalne kontynuowała u Karla Krebsa i Franza Wüllnera[1][2]. W 1882 roku występowała w Krolloper w Berlinie[1], następnie od 1883 do 1897 roku związana była z operą w Hamburgu[2]. W 1892 roku debiutowała na deskach Covent Garden Theatre w Londynie, biorąc udział w wykonaniu cyklu Pierścień Nibelunga Wagnera pod batutą Gustava Mahlera[1][2]. W latach 1896–1914 regularnie wykonywała role wagnerowskie na festiwalu w Bayreuth[1][2].
Rolą Ortrudy w Lohengrinie w Chicago (1898) i Metropolitan Opera w Nowym Jorku (1899) debiutowała w Stanach Zjednoczonych[1][2]. Z Metropolitan Opera związana była do 1932 roku[1][2], występując w prawie 300 przedstawieniach[1]. W 1908 roku otrzymała obywatelstwo amerykańskie[1]. W 1909 roku kreowała rolę Klitemnestry w prapremierowym przedstawieniu opery Richarda Straussa Elektra w Dreźnie[1]. Podczas I wojny światowej i po jej zakończeniu uczestniczyła w licznych koncertach na rzecz dzieci i weteranów[1]. Poza sceną operową występowała też w teatrach na Broadwayu, a w 1935 roku zagrała w filmie Here’s to Romance Alfreda E. Greena[1].
Jej repertuar operowy obejmował prawie 150 ról[1][2]. Dysponowała głosem o skali sięgającej od d do b2[1]. Dokonała licznych nagrań płytowych[1].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Jej pierwszym mężem był od 1882 roku Ernst Heink, małżeństwo to zakończyło się rozwodem[2]. W 1893 roku wyszła ponownie za mąż za aktora Paula Schumanna, z którym była zamężna do jego śmierci w 1904 roku[2]. Jej trzecim mężem był od 1905 roku prawnik z Chicago William Rapp Jr., z którym rozwiodła się w 1914 roku[2]. W 1910 roku nabyła posiadłość koło w San Diego w Kalifornii[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 9. Część biograficzna s–sł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2007, s. 186. ISBN 978-83-224-0865-0.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3240. ISBN 0-02-865530-3.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Ernestine Schumann-Heink w bazie Filmweb
- Ernestine Schumann-Heink w bazie IMDb (ang.)
- Don, “Mother” Ernestine Schumann-Heink [online], diarci.com, 6 czerwca 2012 [dostęp 2014-12-12] [zarchiwizowane z adresu 2013-12-16] (ang.).
- Ernestine Schumann-Heink, projects.latimes.com, 18 listopada 1936 [dostęp 2014-12-12] (ang.).