Fedir Zinczenko
pułkownik | |
Data i miejsce urodzenia |
19 września 1902 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1924–1950 |
Siły zbrojne | |
Jednostki |
156 Pułk Strzelców |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Fedir Matwijowycz Zinczenko (ukr. Федір Матвійович Зінченко; ros. Фёдор Матвеевич Зинченко, ur. 6 września?/19 września 1902 we wsi Stawskowo w rejonie kriwoszieińskim (obecnie w obwodzie tomskim), zm. 15 października 1991 w Czerkasach) – radziecki pułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1945).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej, skończył szkołę podstawową, w 1924 został powołany do służby w Armii Czerwonej, służył w 5 Amurskim Pułku Piechoty, ukończył szkołę pułkową. W 1930 skończył wojskową szkołę piechoty we Władywostoku, w 1938 został komisarzem batalionu szkoły łączności, od 1926 należał do WKP(b). Od marca 1942 walczył w wojnie z Niemcami, w lutym 1943 został dowódcą 380 pułku piechoty 171 Dywizji Piechoty Frontu Północno-Zachodniego/2 Frontu Nadbałtyckiego, w sierpniu 1944 ukończył kursy „Wystrieł” i został dowódcą 756 pułku piechoty 150 Dywizji Piechoty 3 Armii Uderzeniowej 1 Frontu Białoruskiego. Brał udział m.in. w operacji berlińskiej, 30 kwietnia 1945 podczas walk o Berlin zdobył wraz ze swoimi żołnierzami Reichstag i zawiesił nad nim radziecki sztandar wojskowy. W 1950 został przeniesiony do rezerwy w stopniu pułkownika. Mieszkał w Złotonoszy, następnie w Czerkasach.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (31 maja 1945)
- Order Lenina (31 maja 1945)
- Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie - 27 września 1944 i 3 listopada 1944)
- Order Suworowa III klasy (25 lutego 1945)
- Order Kutuzowa III klasy (25 marca 1945)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (11 marca 1985)
- Order Wojny Ojczyźnianej II klasy
- Order Przyjaźni Narodów (1982)
- Order Czerwonej Gwiazdy (27 marca 1943)
- Medal za Odwagę
- Medal „Za obronę Leningradu” (1946)
- Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal „Za wyzwolenie Warszawy” (1945)
- Medal „Za zdobycie Berlina”
- Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR”
- Krzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari (Polska Ludowa)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk (Polska Ludowa, 1945)
- Medal za Warszawę 1939–1945 (Polska Ludowa, 1946)
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 (Polska Ludowa, 1946)
I medale jubileuszowe ZSRR.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=1713 (ros.)
- https://www.peoples.ru/military/commander/fedor_zinchenko/ (ros.)
- Pułkownicy Sił Zbrojnych ZSRR
- Ukraińscy Bohaterowie Związku Radzieckiego
- Cudzoziemcy odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1944–1989)
- Cudzoziemcy odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem za Odrę, Nysę, Bałtyk
- Odznaczeni Medalem „Za Odwagę” (ZSRR)
- Odznaczeni Medalem za Warszawę 1939–1945
- Odznaczeni Medalem „Za wyzwolenie Warszawy”
- Odznaczeni Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945
- Odznaczeni Orderem Czerwonego Sztandaru
- Odznaczeni Orderem Czerwonej Gwiazdy
- Odznaczeni Orderem Kutuzowa
- Odznaczeni Orderem Lenina
- Odznaczeni Orderem Przyjaźni Narodów
- Odznaczeni Orderem Suworowa
- Odznaczeni Orderem Wojny Ojczyźnianej I klasy
- Odznaczeni Orderem Wojny Ojczyźnianej II klasy
- Radzieccy dowódcy pułków w II wojnie światowej
- Radzieccy wojskowi narodowości ukraińskiej
- Urodzeni w 1902
- Zmarli w 1991