General Dynamics Ajax

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
General Dynamics Ajax
Ilustracja
wóz należący do partii przedprodukcyjnej w wersji Ajax
Dane podstawowe
Państwo

 Wielka Brytania

Producent

General Dynamics Land Systems-UK

Typ pojazdu

wóz bojowy

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

3

Historia
Prototypy

2016

Dane techniczne
Silnik

silnik MTU Friedrichshafen o mocy 800 KM

Długość

7,62 m

Szerokość

3,35 m

Wysokość

3,0 m

Masa

38 ton z możliwością zwiększenia masy do 42 ton

Osiągi
Prędkość

maksymalnie 70 km/h

Zasięg pojazdu

500 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
zależnie od wersji
Użytkownicy
Wielka Brytania
Prototyp wozu w jednej z wersji specjalistycznych
Ajax w czasie testów

General Dynamics Ajax – rodzina brytyjskich wozów bojowych opracowanych w ramach programu Scout SV przez spółkę General Dynamics Land Systems-UK (GDLS-UK), będącą częścią General Dynamics, na potrzeby British Army. Pojazdy stanowią rozwinięcie wozów opracowanych w austriacko-hiszpańskim programie ASCOD.

Brytyjska armia ma otrzymać 589 pojazdów w kilku wariantach specjalistycznych, m.in. bojowego wozu piechoty (BWP), bojowego wozu rozpoznawczego (BWR) oraz wozów zabezpieczenia technicznego. Ajaxy mają zastąpić pojazdy z rodziny CVR(T).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Projekt Ajax, wywodzi się z austriacko-hiszpańskiego programu ASCOD, którego celem było opracowanie następców M113 i 4K 4FA. W 2010 roku rząd brytyjski podpisał kontrakt z GDLS-UK na prace badawczo-rozwojowe mające na celu opracowanie następców wozów rodziny CVR(T). Podjęto decyzję aby nowe wozy oprzeć konstrukcyjnie na projekcie ASCOD. W 2014 zawarto kontrakt na dostarczenie 589 pojazdów do rodzimych sił zbrojnych w kilku wariantach. Program nazwano początkowo Scout SV, jednak od 2015 roku nazwę zmieniono na Ajax[1][2].

Zgodnie z planami z 2014 roku, pojazdy miały trafić do brytyjskich wojsk lądowych w latach 2017–2024, zaś całkowite przezbrojenie pierwszej jednostki miało nastąpić pod koniec 2020 roku. Pojazdy powstać miały w dwóch zasadniczych odmianach – z wieżą wyposażoną w działo kalibru 40 mm i wariancie bezwieżowym. Spośród 244 wozów Scout/Ajax w odmianie z wieżą 198 egzemplarzy – będzie zbudowana w wersji rozpoznawczo-uderzeniowej. Pojazdy bezwieżowe będą głównie wozami dowodzenia (112 sztuk), wozami zabezpieczenia technicznego (88 sztuk) i transporterami opancerzonymi (59 sztuk)[3].

W 2016 roku przeprowadzono pierwsze próbne strzelania z systemów wieżowych z armatami kal. 40 mm[4]. W 2019 roku program odnotował opóźnienia. W marcu 2019 roku poinformowano o tym, że pierwsze egzemplarze wszystkich odmian Ajaxa trafią do służby w połowie 2019 roku, jednak ostatecznie w styczniu 2020 roku poinformowano, że producent nie zdołał dostarczyć pojazdów do końca 2019 roku dla pierwszej, przeznaczonej do przezbrojenia jednostki[5]. W 2019 roku dostarczono tylko 7 pojazdów w podstawowym wariancie transportera opancerzonego Ares do ośrodka szkolnego British Armour Center w Bovingdon[5][6]. Planowano, by pierwsza jednostka osiągnęła wstępną gotowość bojową w 2021 roku[5].

W 2021 roku brytyjskie ministerstwo obrony oficjalnie potwierdziło liczne problemy z wozami Ajax, o których nieoficjalnie informowano od 2019 roku. Stwierdzono, że ich eksploatacja zagraża załogom. Z powodu problemów technicznych wprowadzono ograniczenia w ich użytkowaniu. Nie powinny poruszać się nad przeszkodami o wysokości większej niż 20 cm oraz przekraczać prędkości 20 mil na godzinę (ok. 32 km/h). Załoga nie może przebywać w pojeździe dłużej niż przed 90 minut. Problemy spowodowały, że rodzina wozów Ajax nie może uzyskać nawet wstępnej gotowości bojowej[7][8].

Usterki, które pojawiły się w czasie testów dotyczyły m.in. problemów z celnym strzelaniem w ruchu, wynikających z twardości zawieszenia i wibracji. Załogi testujące wozy uskarżały się na obrzęk stawów, nudności oraz problemy ze słuchem[9]. Szacuje się (stan na 2021 rok), że program Ajax spełnia postawione wymagania jedynie w 27%[9]. Szacowano wówczas, że Ajaxy osiągną wstępną gotowość operacyjną dopiero na przełomie lat 2023–2024, zaś pełną gotowość dopiero w 2025 roku[9].

5 czerwca 2021 roku ujawniono, że program Ajax został skierowany do ponownej weryfikacji[10]. 1 października 2021 roku poinformowano o utworzenia stanowiska pełnomocnika, odpowiedzialnego za kontynuacje lub zamknięcie projektu jeśli napotkane problemy okażą się być nie do pokonania[11].

W marcu 2022 roku poinformowano, że z powodu problemów nieznany jest obecnie termin dostaw zamówionych pojazdów[12].

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Ogólna konstrukcja wozów z rodziny Ajax oparta jest na pojeździe ASCOD. Napęd stanowi silnik MTU Friedrichshafen o mocy 800 KM. Zawieszenie oparto na wałkach skrętnych. Prędkość maksymalna wynosi 70 km/h. Ajax pokonuje wzniesienia o nachyleniu do 60%, przeszkody pionowe o wysokości 0,75 m i okopy o szerokości do 2,5 m. Zasięg wynosi 500 km[1]. Załoga składa się z trzech osób. Przedział desantowy pozwala na przewóz 4 żołnierzy w pełnym oporządzeniu[1].

W wersji Ajax, pojazdy wyposażone są w wieżyczkę Lockheed Martin UK Scout z działem CT40 kal. 40 mm wraz z współosiowo zamontowanym karabinem 7,62 mm L94A1 oraz niezależnie sterowany karabin maszynowy FN MAG kal. 7,62 mm na zdalnie sterowanym module uzbrojenia. Na burtach pojazdu umieszczone są 4 wyrzutnie granatów dymnych produkcji firmy Thales. Pozostałe wozy wyposażone są w zdalnie sterowany moduł uzbrojenia Protector. Moduł wyposażony jest w 7,62-mm uniwersalny karabin maszynowy L94A1, 12,7-mm ciężki karabin maszynowy oraz 40-mm granatnik automatyczny[13][1][14].

Wersje[edytuj | edytuj kod]

Wersje produkcyjne pojazdów z rodziny Ajax[15][1]:

Eksploatacja[edytuj | edytuj kod]

Do marca 2022 roku dostarczono 324 korpusy, które zgodnie z zapisami umowy miały powstać na terenie Hiszpanii, z czego zmontowano 143 pojazdy[14]. Pierwsze 7 pojazdów z rodziny Ajax w ariancie Ares dostarczono do armii w 2020 roku[16]. Do marca 2022 roku odebrano łącznie 26 pojazdów z rodziny Ajax[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e General Dynamics prezentuje pojazdy Ajax [online], defence24.pl [dostęp 2022-03-11] (pol.).
  2. Rokosz 2020 ↓, s. 8-9.
  3. Łukasz Golowanow, 589 Scoutów dla brytyjskich wojsk lądowych [online], Konflikty.pl, 3 września 2014 [dostęp 2022-03-11] (pol.).
  4. AJAX successfully completes major live firing milestone [online], GOV.UK [dostęp 2022-03-11] (ang.).
  5. a b c Rokosz 2020 ↓, s. 9.
  6. AJAX [online], General Dynamics UK [dostęp 2022-03-14] (ang.).
  7. Andrew Chuter, The British Army’s new Ajax vehicles ride too rough, too loud: report [online], Defense News, 3 czerwca 2021 [dostęp 2022-03-11] (ang.).
  8. Problemy z brytyjskim Ajaxem - hałas i wibracje [online], defence24.pl [dostęp 2022-03-11] (pol.).
  9. a b c Andrzej Pawłowski, Kolejne usterki techniczne Ajaksów grożą anulowaniem programu [online], Konflikty.pl, 4 lipca 2021 [dostęp 2022-03-11] (pol.).
  10. Kolejne problemy Ajaxów [online], MILMAG, 7 czerwca 2020 [dostęp 2022-03-11] (pol.).
  11. Koniec czy reset programu Ajax [online], www.altair.com.pl [dostęp 2022-03-11] (ang.).
  12. a b Nieznany termin dostawy Ajaxów [online], www.altair.com.pl [dostęp 2022-03-14] (ang.).
  13. British Army odbiera Aresy [online], MILMAG, 27 lipca 2020 [dostęp 2022-03-14] (pol.).
  14. a b Britain expects 589 40mm Ajax AFV but delivery is threatened [online], 14 marca 2022 [dostęp 2022-03-14] (ang.).
  15. General Dynamics Ajax: The next generation of British Army vehicle power [online], Army Technology, 23 grudnia 2019 [dostęp 2022-03-14] (ang.).
  16. First Ares Armoured Vehicles Delivered to the Army [online], www.army.mod.uk [dostęp 2022-03-14] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Aaron Rokosz. Ajax i brygady uderzeniowy British Army. „Nowa Technika Wojskowa”. 3/2020, s. 8-17, 2020. Magnum X. ISSN 1230-1655.