Grabownica Starzeńska (gmina)

Grabownica Starzeńska
	gmina wiejska
	1934–54 i 1973–76
Państwo	Polska
Województwo	1934–39: lwowskie; 1945–54 i 1973–75: rzeszowskie; 1975–76: krośnieńskie
Powiat	1934–39: brzozowski; 1945–54 i 1973–75: brzozowski
Siedziba	Grabownica Starzeńska
Populacja (1974); • liczba ludności	; 7814
Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad	6
brak współrzędnych

Grabownica Starzeńska – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1934–1954 i 1973–1976^[3] w woj. lwowskim, rzeszowskim i krośnieńskim (dzisiejsze woj. podkarpackie). Siedzibą władz gminy była Grabownica Starzeńska.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Gmina zbiorowa Grabownica Starzeńska została utworzona 1 sierpnia 1934 roku w powiecie brzozowskim w woj. lwowskim z dotychczasowych jednostkowych gmin wiejskich: Górki, Grabownica Starzeńska, Grabówka, Humniska, Niebocko i Turzepole^[4].

Na początku 1939 tytułami honorowego obywatelstwa gminy zostali wyróżnieni: Ignacy Mościcki, Edward Śmigły-Rydz, Felicjan Sławoj Składkowski, Eugeniusz Kwiatkowski^[5].

Po wojnie gmina znalazła się w powiecie brzozowskim w nowo utworzonym woj. rzeszowskim. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 6 gromad: Górki, Grabownica Starzeńska, Grabówka, Humniska, Niebocko i Turzepole^[6]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin^[7].

Gmina została reaktywowana w dniu 1 stycznia 1973 roku^[8]. 1 czerwca 1975 roku gmina znalazła się w nowo utworzonym woj. krośnieńskim^[9]. 2 lipca 1976 roku gmina została zniesiona, a jej tereny włączono do gmin Brzozów, Dydnia i Sanok^[10].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
↑ Liczba ludności z publikacji "Rocznik Demograficzny Polski", GUS 1975-1995
↑ Od 1 sierpnia 1934 do 28 września 1954 oraz od 1 stycznia 1973 do 1 lipca 1976
↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 540
↑ Z Birczy obok Dobromila. „Wschód”. Nr 120, s. 2, 3 marca 1939.
↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
↑ Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 19
↑ Dz.U. z 1976 r. nr 24, poz. 143

[1] W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.

[2] Liczba ludności z publikacji "Rocznik Demograficzny Polski", GUS 1975-1995

[3] Od 1 sierpnia 1934 do 28 września 1954 oraz od 1 stycznia 1973 do 1 lipca 1976

[4] Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 540

[5] Z Birczy obok Dobromila. „Wschód”. Nr 120, s. 2, 3 marca 1939.

[6] Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa

[7] Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191

[8] Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312

[9] Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 19

[10] Dz.U. z 1976 r. nr 24, poz. 143

[b-11] ↑ ^a ^b ^c ^d gmina częściowo przecięta granicą 1939–41

[a-12] ursywą opisano gminy utworzone przez władze hitlerowskie

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[A]

[B]

Przynależność wojewódzka	woj. lwowskie (1920–39) woj. rzeszowskie (1945–75)
Miasta / Prawa miejskie (1920–34 →)	Brzozów Dynów (do 1934)
Miasteczka (1920–34)	Jasienica
Gminy miejskie (1920–39→ i 1945–75)	Brzozów Dynów (od 1946)
Gminy wiejskie zbiorowe (1934–39→, ←1945–54 i 1973–75)	Brzozów (od 1973) Domaradz Dydnia Dynów Grabownica Starzeńska Haczów Jasienica Rosielna (od 1973) Nozdrzec Przysietnica (do 1954)
Gromady (1954–72)	Bachorz (1954–72) Bartkówka (1954–68) Barycz (1954–59) Blizne (1954–72) Dąbrówka Starzeńska (1969–72) Domaradz (1954–72) Dydnia (1954–72) Dylągowa (1954–61) Golcowa (1954–72) Górki (1954–61) Grabownica Starzeńska (1954–72) Haczów (1954–72) Harta (1954–72) Hłudno (1954–59) Humniska (1954–72) Izdebki (1954–72) Jasienica Rosielna (1954–72) Jasionów (1954–72) Krzemienna (1954–68) Łubno (1954–72) Malinówka (1954–61) Niebocko (1954–72) Nozdrzec (1954–72) Orzechówka (1954–60) Przysietnica (1954–72) Siedliska (1954–68) Stara Wieś (1954–72) Trześniów (1954–60) Wesoła (1954–72) Witryłów (1954–68)