Grand Prix Stanów Zjednoczonych – Zachód 1981

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grand Prix Stanów Zjednoczonych – Zachód 1981
6th United States Grand Prix West
1. wyścig z 15 w sezonie
343. Grand Prix Formuły 1
Tor Grand Prix of Long Beach
Stany Zjednoczone Grand Prix of Long Beach
Data

15 marca 1981

Trasa
Liczba okrążeń

80

Długość okrążenia

3,251 km

Dystans

260,08 km

Uczestnicy
Zgłoszenia

29 kierowców

Zakwalifikowało się

24 kierowców

Ukończyło wyścig

8 kierowców

Wyniki
Pole position

Riccardo Patrese
(1:19.399, Arrows-Ford)

Zwycięzca

Alan Jones
(1h50:41.33, Williams-Ford)

Najszybsze
okrążenie

Alan Jones
(1:20.901, Williams-Ford)

1. Grand Prix w sezonie 1981
Następne

Grand Prix Brazylii

Grand Prix Stanów Zjednoczonych – Zachód
1980 1981 1982

Grand Prix Stanów Zjednoczonych - Zachód 1981 – pierwsza runda Mistrzostw Świata Formuły 1 w sezonie 1981, która odbyła się 15 marca 1981, po raz szósty na torze Long Beach Street Circuit.

Szóste Grand Prix Stanów Zjednoczonych - Zachód zaliczane do Mistrzostw Świata Formuły 1.

Wyniki[edytuj | edytuj kod]

Wyścig[edytuj | edytuj kod]

Poz. Nr Kierowca Zespół Okr. Czas/NU Poz. s. Punkty
1 1 Australia Alan Jones Williams-Ford 80 1:50:41.33 2 9
2 2 Argentyna Carlos Reutemann Williams-Ford 80 + 9.19 3 6
3 5 Brazylia Nelson Piquet Brabham-Ford 80 + 34.92 4 4
4 22 Stany Zjednoczone Mario Andretti Alfa Romeo 80 + 49.31 6 3
5 3 Stany Zjednoczone Eddie Cheever Tyrrell-Ford 80 + 1:06.70 8 2
6 33 Francja Patrick Tambay Theodore-Ford 79 + 1 okr. 17 1
7 21 Brazylia Chico Serra Fittipaldi-Ford 78 + 2 okr. 18
8 16 Francja René Arnoux Renault 77 + 3 okr. 20
NU 14 Szwajcaria Marc Surer Ensign-Ford 70 System paliwowy 19
NU 28 Francja Didier Pironi Ferrari 67 System paliwowy 11
NU 25 Francja Jean-Pierre Jarier Ligier-Matra 64 Pompa paliwa 10
NU 6 Meksyk Héctor Rebaque Brabham-Ford 49 Wypadek 15
NU 23 Włochy Bruno Giacomelli Alfa Romeo 41 Kolizja 9
NU 26 Francja Jacques Laffite Ligier-Matra 41 Kolizja 12
NU 20 Finlandia Keke Rosberg Fittipaldi-Ford 41 Silnik 16
NU 9 Holandia Jan Lammers ATS-Ford 41 Kolizja 21
NU 29 Włochy Riccardo Patrese Arrows-Ford 33 System paliwowy 1
NU 32 Włochy Beppe Gabbiani Osella-Ford 26 Wypadek 24
NU 12 Wielka Brytania Nigel Mansell Lotus-Ford 25 Wypadek 7
NU 27 Kanada Gilles Villeneuve Ferrari 17 Półoś 5
NU 7 Wielka Brytania John Watson McLaren-Ford 16 Hamulce 23
NU 11 Włochy Elio de Angelis Lotus-Ford 13 Wypadek 13
NU 15 Francja Alain Prost Renault 0 Kolizja z de Cesaris'em 14
NU 8 Włochy Andrea de Cesaris McLaren-Ford 0 Kolizja z Prostem 22
NZ 4 Stany Zjednoczone Kevin Cogan Tyrrell-Ford
NZ 17 Irlandia Derek Daly March-Ford
NZ 31 Argentyna Miguel Ángel Guerra Osella-Ford
NZ 30 Włochy Siegfried Stohr Arrows-Ford
NZ 18 Chile Eliseo Salazar March-Ford
  • NU – nie ukończył wyścigu
  • NZ – nie zakwalifikował się do wyścigu

Klasyfikacja po wyścigu[edytuj | edytuj kod]

Kierowcy[edytuj | edytuj kod]

Poz. Nr Kierowca Punkty
1 1 Australia Alan Jones 9
2 2 Argentyna Carlos Reutemann 6
3 5 Brazylia Nelson Piquet 4
4 22 Stany Zjednoczone Mario Andretti 3
5 3 Stany Zjednoczone Eddie Cheever 2
6 33 Francja Patrick Tambay 1

Zespoły[edytuj | edytuj kod]

Poz. Zespół Punkty
1 Wielka Brytania Williams-Ford 15
2 Wielka Brytania Brabham-Ford 4
3 Włochy Alfa Romeo 3
4 Wielka Brytania Tyrrell-Ford 2
5 Wielka Brytania Theodore-Ford 1