Andrea de Cesaris

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrea de Cesaris
Ilustracja
Andrea de Cesaris (1982)
Państwo

 Włochy

Data i miejsce urodzenia

31 maja 1959
Rzym

Data i miejsce śmierci

5 października 2014
Rzym

Andrea de Cesaris podczas Grand Prix Stanów Zjednoczonych w 1984 roku

Andrea de Cesaris (ur. 31 maja 1959 w Rzymie, zm. 5 października 2014 tamże) – włoski kierowca Formuły 1. Znany z dużej liczby wypadków (stąd złośliwie zwany „Andrea de Crasheris”[1], ang crash – wypadek), słynął również z umiejętności blokowania innych kierowców (stąd zwany przez niektórych z nich "ruchomą zaporą drogową"[2]). Posiadacz rekordu największej liczby wyścigów bez zwycięstwa (208).

Kariera[edytuj | edytuj kod]

De Cesaris wielokrotnie zdobywał tytuły mistrzowskie, gdy ścigał się w kartingu. Następnie ścigał się w Brytyjskiej Formule 3, gdzie, z powodu dużej liczby wypadków nie był w stanie wywalczyć tytułu mistrzowskiego. Następnie trafił do Formuły 2, do zespołu Rona Dennisa Project 4.

W Formule 1 debiutował w sezonie 1980 w Alfie Romeo podczas Grand Prix Kanady. Nie ukończył tego wyścigu z powodu awarii silnika. W tamtym sezonie wystartował jeszcze w Grand Prix Stanów Zjednoczonych, gdzie na 2 okrążeniu miał wypadek.

W sezonie 1981 jeździł w McLarenie. Zdobył wtedy jeden punkt (w Grand Prix San Marino); dla porównania, jego kolega z teamu, John Watson, zdobył w tamtym sezonie punktów 27.

Sezon 1982 spędził ponownie w Alfie Romeo. W Grand Prix Stanów Zjednoczonych Zachód zdobył swoje pierwsze i jedynie pole position, czym przeszedł do historii jako najmłodszy zdobywca pole position (ten rekord pobił dopiero podczas Grand Prix Belgii w sezonie 1994 Rubens Barrichello). Wyścigu tego nie ukończył, ale podczas Grand Prix Monako zdobył swoje pierwsze podium (trzecie miejsce). Kolejny punkt zdobyty w Grand Prix Kanady dały mu na koniec sezonu 5 punktów i 17 miejsce w klasyfikacji generalnej.

Następny sezon spędził również w Alfie Romeo. Dzięki drugim miejscom w Grand Prix Niemiec i RPA oraz czwartemu miejscu w Grand Prix Europy zdobył łącznie 15 punktów i 8 miejsce na koniec sezonu.

W sezonie 1984 de Cesaris jeździł we francuskim teamie Ligier. Zdobył w nim 3 punkty (za 5 miejsce w Grand Prix RPA i 6 w Grand Prix San Marino), co dało mu 18 miejsce w klasyfikacji końcowej. W sezonie 1985 również jeździł w Ligierze, również zdobył 3 punkty (za 4 miejsce w Grand Prix Monako), ale tym razem zajął na koniec sezonu 17 miejsce.

Przed sezonem 1986 przeszedł do Minardi. Sezon ten był do Włocha katastrofalny – nie ukończył 14 wyścigów, do jednego się nie zakwalifikował, a ukończył zaledwie jeden – Grand Prix Meksyku na 8 miejscu.

W sezonie 1987 jeździł w teamie Brabham. Punktował tylko w jednym wyścigu, ale za to na podium – miało to miejsce w Grand Prix Belgii. 4 punkty zapewniły mu 14 miejsce w klasyfikacji łącznej.

Sezon 1988 spędził jako jedyny kierowca zespołu Rial. 3 punkty za czwarte miejsce w Grand Prix USA - Wschód dały mu 15 miejsce na koniec sezonu.

Lata 1989 i 1990 spędził w zespole Scuderia Italia. W pierwszym sezonie startów w nim zdobył 4 punkty (za 3 miejsce w Grand Prix Kanady), co dało mu 16 miejsce w końcowej klasyfikacji. Drugi sezon ukończył bez punktów.

W sezonie 1991 jeździł dla zespołu Jordan. Do pierwszego wyścigu nie prekwalifikował się, ale później zdobywał czwarte miejsca w Kanadzie i Meksyku, piąte w Niemczech i szóste we Francji dały mu, dzięki 9 punktom, dziewiąte miejsce w klasyfikacji generalnej.

W latach 1992 i 1993 jeździł w zespole Tyrrell. W roku 1992 zdobył 8 punktów (z powodu piątych miejsc w Grand Prix Meksyku i Kanady, czwartego w Grand Prix Japonii i szóstego w Grand Prix Włoch). W sezonie 1993 nie zdobył ani jednego punktu.

Na początku sezonu 1994 nie miał kontraktu z żadnym zespołem, ale po Grand Prix Pacyfiku został zatrudniony na dwa wyścigi w miejsce kontuzjowanego Eddiego Irvine'a (zdobył 4 miejsce w Grand Prix Monako). Po Grand Prix Hiszpanii zastąpił w Sauberze kontuzjowanego Karla Wendlingera. Dla tego teamu zdobył 1 punkt za szóste miejsce w Grand Prix Francji. Łącznie w sezonie zdobył 4 punkty i 19 miejsce w klasyfikacji generalnej. Po roku 1994 wycofał się z Formuły 1.

Następnie pracował jako makler w Monte Carlo. Zginął w wypadku motocyklowym 5 października 2014 roku[3]

Wyniki w Formule 1[edytuj | edytuj kod]

Rok Zespół Samochód Silnik Wyniki w poszczególnych eliminacjach Pkt. Msc.
1980 Argentyna Brazylia Stany Zjednoczone Belgia Monako Francja Wielka Brytania Niemcy Austria Holandia Włochy Kanada Stany Zjednoczone 0 NS
Marlboro Team Alfa Romeo Alfa Romeo 179 Alfa Romeo 1260 3.0 V12 - - - - - - - - - - - - NU NU
1981 Stany Zjednoczone Brazylia Argentyna San Marino Belgia Monako Francja Wielka Brytania Niemcy Austria Holandia Włochy Kanada Stany Zjednoczone 1 18
Marlboro McLaren International McLaren M29F Ford DFV 3.0 V8 NU NU 11 - - - - - - - - - - - -
McLaren M29C - - - 6 NU - - - - - - - - - -
McLaren MP4 - - - - - NU NU 11 NU NU 8 NW 7 NU 12
1982 Brazylia Stany Zjednoczone San Marino Belgia Monako Stany Zjednoczone Kanada Holandia Wielka Brytania Francja Niemcy Austria Szwajcaria Włochy Stany Zjednoczone 5 17
Marlboro Team Alfa Romeo Alfa Romeo 179D Alfa Romeo 1260 3.0 V12 13 - - - - - - - - - - - - - - -
Alfa Romeo 182 - NU NU NU NU - NU 6 NU NU NU NU NU 10 10 9
Alfa Romeo 182B - - - - - 3 - - - - - - - - - -
1983 Brazylia Stany Zjednoczone Francja San Marino Monako Belgia Stany Zjednoczone Kanada Wielka Brytania Niemcy Austria Holandia Włochy Unia Europejska 15 8
Marlboro Team Alfa Romeo Alfa Romeo 183T Alfa Romeo 890T 1.5 V8T WYK NU 12 NU NU NU NU NU 8 2 NU NU NU 4 2
1984 Brazylia Belgia San Marino Francja Monako Kanada Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone Wielka Brytania Niemcy Austria Holandia Włochy Unia Europejska Portugalia 3 18
Ligier Loto Ligier JS23 Renault EF4 1.5 V6T NU 5 NU 6 10 NU NU NU NU 10 7 NU NU NU - -
Ligier JS23B - - - - - - - - - - - - - - 7 12
1985 Brazylia Portugalia San Marino Monako Kanada Stany Zjednoczone Francja Wielka Brytania Niemcy Austria Holandia Włochy Belgia Unia Europejska Australia 3 17
Equipe Ligier Gitanes Ligier JS25 Renault EF4B 1.5 V6T NU NU NU 4 14 10 NU NU NU NU NU - - - - -
1986 Brazylia Hiszpania San Marino Monako Belgia Kanada Stany Zjednoczone Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Austria Włochy Portugalia Meksyk Australia 0 24
Minardi Team Minardi M185B Motori Moderni Tipo 615-90 1.5 V6T NU NU NU NZ NU NU NU NU NU NU - - - - - -
Minardi M186 - - - - - - - - - - NU NU NU NU 8 NU
1987 Brazylia San Marino Belgia Monako Stany Zjednoczone Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Austria Włochy Portugalia Hiszpania Meksyk Japonia Australia 4 14
Motor Racing Developments Ltd. Brabham BT56 BMW M12/13 1.5 R4T NU NU 3 NU NU NU NU NU NU NU NU NU NU NU NU 8
1988 Brazylia San Marino Monako Meksyk Kanada Stany Zjednoczone Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Hiszpania Japonia Australia 3 15
Rial Racing Rial ARC1 Ford DFZ 3.5 V8 NU NU NU NU 9 4 10 NU 13 NU NU NU NU NU NU 8
1989 Brazylia San Marino Monako Meksyk Stany Zjednoczone Kanada Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Hiszpania Japonia Australia 4 16
BMS Scuderia Italia Dallara F189 Ford DFR 3.5 V8 13 10 13 NU NU 3 NZ NU 7 NU 11 NU NU 7 10 NU
1990 Stany Zjednoczone Brazylia San Marino Monako Kanada Meksyk Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Hiszpania Japonia Australia 0 27
BMS Scuderia Italia Dallara F190 Ford DFR 3.5 V8 NU NU NU NU NU 13 DK NU NZ NU NU 10 NU NU NU NU
1991 Stany Zjednoczone Brazylia San Marino Monako Kanada Meksyk Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Hiszpania Japonia Australia 9 9
Team 7UP Jordan Jordan 191 Ford HB4 3.5 V8 NPK NU NU NU 4 4 6 NU 5 7 13 7 8 NU NU 8
1992 Meksyk Brazylia Hiszpania San Marino Monako Kanada Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Japonia Australia 8 9
Tyrrell Racing Organisation Tyrrell 020B Ilmor 2175A 3.5 V10 NU 5 NU NU 14 NU 5 NU NU NU 8 8 6 9 4 NU
1993 Brazylia Unia Europejska San Marino Hiszpania Monako Kanada Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Japonia Australia 0 27
Tyrrell Racing Organisation Tyrrell 020C Yamaha OX10A 3.5 V10 NU NU NU NU DK 10 NU 15 - - - - - - - -
Tyrrell 021 - - - - - - - - NS NU 11 NU 13 12 NU 13
1994 Brazylia San Marino Monako Hiszpania Kanada Francja Wielka Brytania Niemcy Węgry Belgia Włochy Portugalia Unia Europejska Japonia Australia 4 19
Sasol Jordan Jordan 194 Hart 1035 3.5 V10 - - NU 4 - - - - - - - - - - - -
Sauber Mercedes Sauber C13 Mercedes 2175B 3.5 V10 - - - - - NU 6 NU NU NU NU NU NU NU - -

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 8W - Who? - Andrea De Cesaris [online], www.forix.com [dostęp 2017-11-21].
  2. Moto Magazyn, nr 10/1994
  3. Perde il controllo della moto, muore sul Gra l'ex pilota di F1 De Cesaris - Repubblica.it [online], roma.repubblica.it [dostęp 2017-11-21] (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]