Guliwer (radioodbiornik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok na odbiornik z przodu
Wnętrze odbiornika

Guliwer – polski przenośny radioodbiornik tranzystorowy produkowany w Warszawie.

Produkcja pierwszych odbiorników tranzystorowych z zakresem fal krótkich zapowiadana była w Polsce na rok 1965. Były to modele: „Krokus” 10501 z Diory w Dzierżoniowie i „Guliwer” z ZRK. Początkowo egzemplarze „Guliwera” jednak zakresu krótkofalowego nie miały[1]. Na płytce drukowanej pozostawało wolne miejsce na elementy dla tego zakresu. Wytwórca tłumaczył to brakiem w kraju tranzystorów o odpowiednio szerokim zakresie przenoszonych częstotliwości w.cz. oraz brakiem anten teleskopowych. Wersja z zakresem KR pojawiła się w 1967 r. Załączone zdjęcia prezentują model rozbudowany o zakres fal krótkich.

Antena teleskopowa (na pierwszym zdjęciu rozłożona), po złożeniu była trochę dłuższa od wysokości radia. Z tego powodu była odkręcana i chowana do kanału, biegnącego dołem wzdłuż odbiornika (widoczna na drugim zdjęciu). Dwie baterie zasilające odbiornik umieszczało się w ochronnym pojemniku z tworzywa sztucznego, aby wysączający się z nich niejednokrotnie elektrolit nie niszczył elementów i połączeń.

W wersji bez fal krótkich stosowano głośnik magnetoelektryczny eliptyczny typu GD 14,5-9,5/F3 o mocy 1,5 VA i impedancji 5 omów[1].

Podstawowe parametry i właściwości[edytuj | edytuj kod]

  • układ elektryczny: superheterodyna
  • tranzystory: AF428 x 4, TG5 x 2, TG50 x 2
  • zakresy fal: długie, średnie, krótkie
  • zasilanie: 2 baterie płaskie 3R12 po 4,5V
  • elementy regulacyjne:
    • potencjometr siły głosu z wyłącznikiem (na lewej ściance bocznej), przełącznik zakresów, strojenie i precyzer dla KR (na prawej ściance)
  • gniazda przyłączeniowe: brak
  • wymiary: 220 x 130 x 58 mm, masa ok. 1,5 kg z bateriami i futerałem[1]
  • okres produkcji: 1965–1968
  • Cena: 1600,00 złotych[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Włodzimierz Trusz, Goplana, [w:] Jadwiga Trusz (red.), Poznajemy odbiorniki radiowe II, wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, listopad 1965, s. 95–99 (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • 5. Przegląd odbiorników radiowych (dane techniczne, opisy, schematy). W: Włodzimież Trusz: Poznaj odbiorniki radiowe. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1965, s. 95–99.
  • 2. Odbiorniki radiowe 2.4. Odbiorniki turystyczne i przenośne. W: Jadwiga Trusz, Włodzimierz Trusz: Odbiorniki radiowe, telewizyjne i magnetofony. Cz. 1: Opisy i dane techniczne. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1974, s. 107–110.