Klawesyn DML 306
 Klawesyn DML-306 z maskownicą głośnika z tkaniny | |
| Typ |
stołowy, lampowy, monofoniczny |
|---|---|
| Producent | |
| Państwo | |
| Lata produkcji |
1972–1975 |
| Dane techniczne | |
| Zakresy fal | |
| Fale długie |
150–285 kHz |
| Fale średnie |
525–1605 kHz |
| Fale krótkie |
5,9–18,1 MHz |
| UKF |
66–73 MHz |
| Czułość użytkowa | |
| Fale długie |
≥200 μV |
| Fale średnie |
≥150 μV |
| Fale krótkie |
≥200 μV |
| UKF |
≥25 μV |
| Pasmo przenoszenia | |
| Tor AM |
180–3500 Hz |
| Tor FM |
180–7000 Hz |
| Inne | |
| Moc wzmacniacza |
1 W (4 Ω) przy h≤7% |
| Napięcie zasilania |
220 V |
| Pobór mocy (sieć) |
40 VA |
| Wymiary |
625×205×205 mm |
| Masa |
6 kg |
Klawesyn DML-306 − polski radioodbiornik monofoniczny, ostatni typ stołowego radioodbiornika lampowego, produkowany przez Diorę w latach 1972−1975. Układowo zbliżony do odbiorników DML-301, DML-302, DML-351 i Harfa.
Opis odbiornika[edytuj | edytuj kod]
Odbiornik Klawesyn był zbudowany na lampach elektronowych ECC85 (wzmacniacz w. cz. i mieszacz samowzbudny dla toru UKF), ECH81 (mieszacz i heterodyna dla AM, wzmacniacz p. cz. dla UKF), EBF89 (wzmacniacz p. cz. dla AM i UKF, detektor AM) i ECL86 (przedwzmacniacz i wzmacniacz mocy m.cz.). Ponadto wyposażony był w dwie diody DOG 58 (w układzie detektora UKF) i dwupołówkowy prostownik selenowy SPS-6B-250-C-85. Pozwalał on na odbiór na czterech zakresach fal radiowych (D, S, K, U). Głowica UKF strojona indukcyjnie. Oprócz odbioru sygnału radiowego odbiornik umożliwiał również podłączenie magnetofonu lub gramofonu z wkładką krystaliczną, a także zewnętrznego głośnika o impedancji 4 omów[2]. Wyłącznik sieciowy, inaczej niż w większości odbiorników stołowych, zintegrowano z potencjometrem od barwy dźwięku, a nie potencjometrem głośności. Zakresy przełączane przełącznikami typu isostat. Osobna regulacja odbieranej częstotliwości dla torów FM i AM.
Obudowa odbiornika drewniana, pokryta okleiną mahoniową bądź orzechową, atrapy głośnika wykonane z tkaniny dźwiękoprzepuszczalnej, bądź z tworzyw sztucznych (ułożonych w formie pionowych listewek). Skalę podświetlały dwie żarówki zasilane napięciem 6,5 V o mocy 1,27 W. Część odbiorników była wyposażana w importowany z Czechosłowacji głośnik Tesla ARO 567 (zamiast produkowanego przez Tonsil GD 16/3/3) i węgierski kondensator elektrolityczny Elmmko (zamiast krajowych elektrolitów Elwa)[3]. Obudowa Klawesyna jest wymiarowo identyczna z równolegle produkowanym odbiornikiem tranzystorowym Fagot DMT-301[2].
Klawesyn był dłużej produkowany niż produkowane w tym samym czasie odbiorniki Fagot, Jubilat (DMT-401), Sobótka i Chronos[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Unitra-Klub
- ↑ a b Stare Radio: Diora, Klawesyn DML 306. oldradio.pl. [dostęp 2015-09-26].
- ↑ a b Diora DML-306 „Klawesyn”. UNITRA-KLUB. [dostęp 2015-09-26].